2300 میلیارد تومان برای رئال مادرید!

در صدر فهرست پردرآمدترین باشگاه‌های این فصل اروپایی از بابت دریافت حق اسپانسر پیراهن، نام رئال مادرید می‌درخشد. قهرمان فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا و لالیگا برای فصل پیش‌رو، مبلغ ۷۰ میلیون یورو (معادل دو هزار و ۳۱۰ میلیارد تومان) از شرکت هواپیمایی امارات دریافت می‌کند. نکته عجیب اما آن است که در رتبه دوم و سوم این فهرست نام یک تیم به چشم می‌خورد و آن هم پاری‌سن‌ژرمن است! تیم متمول پاریسی از شرکت فرانسوی «آکور» که یک کمپانی هتل‌داری محسوب می‌شود، سالانه ۶۵ میلیون یورو ‌(معادل دوهزار و ۱۴۵میلیارد تومان) دریافت می‌کند و جالب اینجاست که از شرکت هواپیمایی قطر نیز دقیقا همین مقدار دریافتی دارد! سال گذشته شرکت آکور اسپانسر اصلی پی‌اس‌جی بود و هواپیمایی قطر روی کیت‌های تمرینی نقش بسته بود، اما امسال این روند تغییر کرده و در معرفی پیراهن اصلی پاریسی‌ها برای فصل پیش‌رو، قطر ایرویز یک بار دیگر اسپانسر اصلی آنهاست و باید دید کمپانی فرانسوی کجای پیراهن تیمی که مالکش قطری است، قرار می‌گیرد.

رتبه چهارم متعلق به بارسلوناست که پس از عقد قرارداد با پلتفرم موسیقی «اسپاتیفای» که منتج به فروش حق نام ورزشگاه هم شد، از فصل آینده با این اسپانسر روی پیراهن به میدان می‌رود و بابت آن هم مبلغ ۵/ ۵۷ میلیون یورو (معادل هزار و ۹۰۰ میلیارد تومان) از این شرکت سوئدی دریافت می‌کند که بهتر از قراردادشان با کمپانی ژاپنی «راکوتن» است. سپس نوبت به منچستریونایتد می‌رسد که پس از قطع همکاری با کمپانی «شورولت» با شرکت نرم‌افزاری «تیم ویوئر» همکاری می‌کند و از آنها هم سالانه ۵۵ میلیون یورو (معادل هزار و ۸۱۵ میلیارد تومان) دریافتی دارد؛ درست مانند مبلغی که همشهری‌شان یعنی منچسترسیتی از شرکت هواپیمایی اتحاد بابت درج نام آن روی پیراهنش می‌گیرد.

رتبه‌های بعدی چهار تیم انگلیسی دیگر هستند که عینا یک عدد را از اسپانسرهای خود دریافت می‌کنند؛ ۵/ ۴۷ میلیون یورو (معادل هزار و ۵۶۷ میلیارد تومان). آرسنال این عدد را از هواپیمایی امارات، چلسی از شرکت «تری» که یک اپراتور اینترنت محسوب می‌شود، لیورپول از شرکت مالی «استاندارد چارترد» و تاتنهام هم از شرکت مهندسی «آیا» این مبلغ را به حساب‌های‌شان اضافه می‌کنند. در اواخر این لیست هم بایرن‌مونیخ و یوونتوس قرار دارند که هرکدام برای فصل پیش‌رو، ۴۵ میلیون یورو‌(معادل یک هزار و ۴۸۵ میلیارد تومان) به ترتیب از شرکت مخابراتی «تی» و کمپانی «جیپ» دریافت می‌کنند. هرچند جیپ هم زیرمجموعه شرکت فیات محسوب می‌شود که متعلق به خاندان آنیلی، مالک باشگاه یوونتوس است. با نگاهی به این اعداد نجومی که قطعا درحال بیشتر شدن هم هست، می‌توان به راحتی متوجه شد که فوتبال ایران تا چه اندازه با حرفه‌ای شدن فاصله دارد؛ فوتبالی که مشخص نیست درآمدهایش به چه شکل است و البته باشگاه‌هایش آن‌قدر شفافیت مالی ندارند که اعلام کنند سالانه چقدر بابت اسپانسرهای پیراهن‌شان دریافتی دارند.