حاصل کار محرم نویدکیا با تیم پرستاره سپاهان
نه؛ زیبایی کافی نیست
به این ترتیب نماینده شایسته کشورمان در مرحله بعد باید به مصاف یکی از دو تیم الفیصلی عربستان یا نسف قارشی ازبکستان برود. مسابقات این گروه دیشب به پایان رسید و طبیعتا رقیب فولاد هم به‌طور دقیق مشخص شد. داستان سپاهان اما خیلی فرق داشت و به تراژیک‌ترین شکل ممکن به پایان رسید. تیم اصفهانی امیدوار بود در روز آخر مسابقات اتفاقاتی رخ بدهد که منجر به صعود آنها شود، اما داستان به شکلی کاملا معکوس پیش رفت. سپاهان برابر الدحیل قطر که صعودش را از قبل قطعی کرده بود و به نظر می‌رسید از انگیزه کافی برای این بازی برخوردار نیست، با نتیجه سنگین ۵ بر۲ شکست خورد. به این ترتیب طلایی‌پوشان با هفت امتیاز در رده سوم قرار گرفتند و از صعود بازماندند. این در حالی است که در دیگر بازی گروه، پاختاکور اوت‌شده در یک نبرد تماشایی ۵ بر ۴ التعاون عربستان را شکست داد. این یعنی نیمه دیگر وقوع معجزه رقم خورد، اما خود سپاهان نتوانست از الدحیل امتیاز بگیرد. به این ترتیب تیمی که خیلی به آن امید بسته بودیم (و البته در گروه سختی هم قرار گرفته بود) خیلی زودتر از حد انتظار از لیگ قهرمانان آسیا کنار رفت.
نوسان عجیب تیم محرم
همه ایران محرم نویدکیا را دوست دارند. او بازیکن خوبی بود و بعد از آن هم که به جرگه مربیان پیوست، نشان داد اهل بهانه‌گیری و غرولند نیست. این اخلاق زیبای او در آشفته‌بازار فوتبال ایران آن‌قدر به دل نشست که همه جا پر از تعریف و تمجید از سرمربی سپاهان شد. این یک بحث جداگانه است و اصلا شکی در شخصیت محرم نداریم، اما مهارت مربیگری او را باید به شکل مستقل ارزیابی کرد. داستان این است که در دومین فصل حضور محرم روی نیمکت سپاهان، او هنوز نتوانسته بر روند سینوسی عملکرد و نتایج این تیم فائق بیاید. ما با مجموعه‌ای مواجه هستیم که یک روز شش گل و پنج گل می‌زند و روزی دیگر چهار گل و پنج گل می‌خورد. این نوسان زیبا نیست، نمی‌تواند مفید باشد و به موفقیت ختم نخواهد شد. شکست برابر الدحیل نخستین باخت سنگین تیم نویدکیا در این تورنمنت نیست. سپاهان برابر التعاون هم سه گل خورد که البته آن باخت حمل بر ۱۰نفره بودن این تیم شد. سوال اینجاست که شکست برابر الدحیل نه چندان پرانگیزه را چطور باید ارزیابی کرد؟ باخت چهار گله برابر گل‌گهر سیرجان در لیگ برتر را چطور؟ درست است که آن شکست با حکم جنجالی کمیته انضباطی به پیروزی ۳برصفر تغییر کرد، اما در عمل و داخل زمین سپاهان چهار گل خورد. هنوز آینده نویدکیا روی نیمکت سپاهان مشخص نیست، اما او در صورت حضور در این تیم باید بتواند این روند را کنترل کند و سپاهان را به وضعیت پایدار برساند.
مساله کلیدی دفاع
در فوتبال نمی‌توان بدون دفاع منسجم و سختگیر به موفقیت رسید. همه ما فوتبال زیبای سپاهان را دوست داریم، اما اگر قرار باشد این قشنگی به شکست‌های چهار و پنج گله منتهی شود، فایده چندانی نخواهد داشت و نمی‌تواند برای طولانی‌مدت قابل تحمل باشد. جالب است که در همین بازی با الدحیل هم عملکرد آماری سپاهان بسیار بهتر از تیم رقیب بود؛ ۲۴ شوت برای نماینده ایران و ۱۳ شوت برای نماینده قطر، ۱۱کرنر برای سپاهان و سه کرنر برای الدحیل، اما نتیجه نهایی این‌چنین قاطع به سود تیم رقیب است. چطور ممکن است هر دو تیم ۷ ضربه داخل چارچوب داشته باشند، اما پنج ضربه تیم قطری گل شود و این تعداد برای سپاهان فقط در عدد دو باقی بماند؟ چطور ممکن است تیمی مثل سپاهان در شش مسابقه آسیایی‌اش حتی یک کلین‌شیت هم ثبت نکند؟ مساله دفاع تیمی بسیار کلیدی است و به نظر می‌رسد این موضوع در فلسفه فوتبال محرم مغفول مانده. او می‌تواند استعداد خوبی در دنیای مربیگری باشد، به شرط اینکه همه ابعاد فنی اداره تیم را کنار هم در نظر بگیرد و یادش باشد زیبایی کافی نیست.
