بله؛ فوتبال می‌تواند «زیبا» هم باشد

دنياي اقتصاد : آن‌قدر از فحش و فحش‌‌کاری و توهین و بد و بیراه اهالی فوتبال به یکدیگر نوشتیم که خودمان هم دیگر بریدیم، خسته شدیم، به ستوه آمدیم. همه جای دنیا از فوتبال لذت می‌‌برند، ما اما فقط خودمان و دیگران را عذاب می‌‌دهیم.

میان این همه خبر بد، بالاخره یک اتفاق زیبا هم رخ داد که باعث شد نفسی بکشیم. موضوع، به تحقق رویای یک کودک عزیز و دوست‌‌‎داشتنی مبتلا به سرطان، با همت اعضای تیم نفت آبادان مربوط می‌شود. روایت داستان را از قول رسانه‌ها بخوانید: «محمدصادق ربیعی کودک ۷ ساله‌ای که به سرطان مبتلا شده و در حال مبارزه با این بیماری است، شنبه‌‌شب به آرزوی خودش رسید. پس از اینکه تماس‌‌هایی با باشگاه صنعت نفت گرفته شد و مدیران باشگاه از آرزوی این کودک ۷ ساله خبردار شدند، حسین ساکی یکی از بازیکنان این باشگاه راهی خرمشهر محل زندگی محمد‌صادق شد و او را با خود به آبادان آورد. او نیز شنبه‌‌شب در محل تمرین بازیکنان صنعت نفت حاضر شد و به گرمی مورد استقبال اعضای تیم و کادرفنی قرار گرفت. محمد‌صادق ۷ ساله در یک بازی نمادین نیز موفق به گلزنی شد و به همراه علیرضا منصوریان شادی معروف سجده شکری که آبادانی‌‌ها در این فصل اجرا می‌‌کنند را به نمایش گذاشت. او به آرزوی خودش که پوشیدن پیراهن صنعت نفت بود، رسید و حتی یک توپ طلای نمادین را نیز از دست علیرضا منصوریان جایزه گرفت تا به این صورت یک شب فراموش‌‌نشدنی برای محمد‌صادق رقم بخورد. این کودک در جمع بازیکنان صنعت نفت نیز به صحبت پرداخت و اعلام کرد که آرزو دارد روزی لباس صنعت نفت را بر تن کرده و برای این باشگاه به میدان برود.» دم آبادانی‌‌ها گرم. بله؛ فوتبال می‌تواند زیبا هم باشد، خیلی زیبا.