بازگشت، زیر باران ابهامات
چهار نکته در مورد حضور دوباره گلمحمدي در پرسپوليس
یحیی برای حضور دوباره در پرسپولیس سه شرط گذاشته بود؛ رسیدن پرداختی به بازیکنان و مربیان به اندازه ۵۰ درصد از رقم قراردادشان، تهیه زمین تمرینی مناسب و نیز تامین بودجه برای نقلوانتقالات زمستانی. در مورد شرط اول، باشگاه فعلا توانسته پرداختی به بازیکنان را به ۳۵ درصد برساند. از ابتدای فصل سرخها تنها ۲۰ درصد از دستمزدشان را گرفته بودند و حالا مدیریت جدید با قرض و قوله توانسته این رقم را به جایی برساند که بازیکنان کمی راضی باشند. در مورد زمین تمرین گویا مدیریت باشگاه به یحیی گلمحمدی اعلام کرده مراحل اجاره یک ورزشگاه مناسب رو به پایان است و به زودی این اتفاق رخ خواهد داد. داستان نقلوانتقالات زمستانی اما پیچیدهتر از این حرفهاست.
این چند روز شایعات زیادی در مورد فهرست مد نظر گلمحمدی برای جذب بازیکن در زمستان مطرح شده است. میگویند یحیی اسم نفراتی مثل لوسیانو پریرا از فولاد، پیمان بابایی از تراکتور و دانیال اسماعیلیفر و شهریار مغانلو از سپاهان را در لیستش نوشته است. اینها صرفا گمانهزنی رسانهای است و کسی در باشگاه در مورد صحت و سقمشان اظهارنظر نکرده است. با این حال اگر گلمحمدی واقعا چنین کاری کرده باشد، اقدامش جای بحث دارد. بسیار طبیعی است که سپاهان در کورس قهرمانی با پرسپولیس، حاضر نباشد دو بازکن کلیدیاش را به این باشگاه بدهد. حتی خیز اولیه سرخها برای جذب شیمبا هم با مشکلات مشابهی مواجه بود و فولاد در ازای دادن مهاجمش به پرسپولیس، سه بازیکن از این تیم خواست. طبیعی است که باشگاهها در زمستان به همین راحتی حاضر نباشند از بازیکنان کلیدی خود دست بردارند. در نتیجه مربیان و مدیران باید نگاه واقعبینانهای به این موضوع داشته باشند و سراغ نفراتی بروند که بشود آنها را جذب یا با بازیکنان خودی معاوضه کرد. در غیر این صورت آسانترین کار دنیا این است که مربی اسم چهار بازیکن برتر لیگ را در فهرستش بنویسد، به مدیر باشگاه بدهد و بعد از عدم جذب آنها هم بگوید: «توقعاتم برآورده نشد.»
یک خبر بد برای یحیی در بدو بازگشت به پرسپولیس این است که انتقال رامین رضاییان به جمع سرخپوشان منتفی شد. رضاییان که جایگاهش در تیم ملی را از دست داده و در رده باشگاهی هم رو به افول گذاشته است، بدش نمیآمد به پرسپولیس برگردد و بار دیگر در میدان دید قرار بگیرد. با این حال او در قطر تحت قرارداد الدحیل بود و نهایتا هم این باشگاه حاضر نشد رضایتنامه بازیکن ایرانیاش را صادر کند. رضاییان حتی در صورت حفظ ۷۰ درصد از کیفیت فنی قبلیاش هم میتوانست مشکل ابدی پرسپولیس در دفاع راست را حل کند، اما این اتفاق رخ نداد.
در نهایت اینکه ماجرای قهر و آشتیهای بیپایان یحیی گلمحمدی با پرسپولیس، کمکم دارد حوصله هواداران را سر میبرد؛ همانطور که این نوبت هم با وجود حمایت نسبی گروهی از پرسپولیسیها، برخی پیشکسوتان رفتار گلمحمدی را زیر سوال بردند. بنابراین شاید انتظارها از یحیی این باشد که به روند فعلی پایان بدهد و کمی بیحاشیهتر کارش را دنبال کند. ممکن است هنگام قهر احتمالی بعدی، از همین سطح حمایت هم خبری نباشد.