مجیدی در اندیشه سه پایان شیرین
رویای طلایی فرهاد
پایان هشت سال حسرت
آخرین باری که استقلال قهرمان لیگ برتر شد به فصل دوازدهم برمی‌گردد؛ به روزهایی که یک تیم پرستاره در اختیار آبی‌پوشان بود. آن فصل ستاره‌هایی همچون مهدی رحمتی، خسرو حیدری، امیرحسین صادقی، پژمان منتظری، جی‌لوید ساموئل، جواد نکونام، مجتبی جباری، آرش برهانی و همین فرهاد مجیدی در استقلال توپ می‌زدند. بضاعت آن تیم، با تیم امسال اصلا قابل مقایسه نیست. حالا هشت فصل است که استقلال از فتح قله فوتبال باشگاهی ایران محروم می‌ماند؛ دورانی طولانی که تناسبی با شخصیت و اعتبار این باشگاه ندارد. روزی که کاپیتان استقلال آخرین جام قهرمانی لیگ برتر را بالای سر برد، قیمت دلار سه هزار تومان و سکه تمام بهار یک میلیون و ۲۰۰هزار تومان بود. این دوران بیش از حد طولانی شده و اسم کسی که بتواند آن را به پایان برساند، در تاریخ استقلال ماندگار خواهد شد؛ درست مثل برانکو که بخشی از اعتبار ابدی‌اش را مرهون پایان دادن به هشت سال حسرت قهرمانی پرسپولیس است. آیا فرهاد مجیدی می‌تواند آن نفر باشد؟
پایان تاریخ‌سازی پرسپولیس
فرهاد مجیدی روی هیچ تیمی به اندازه پرسپولیس حساسیت ندارد. از همان زمان بازی هم بخش مهمی از هویت مجیدی در تضاد و تقابل او با پرسپولیس تعریف می‌شد. نماد کری‌خوانی هواداران استقلال با چهار انگشت، نخستین بار از سوی او خلق شد. فرهاد حتی ابایی نداشت از اینکه در یک میدان بین‌المللی و به عنوان بازیکن الغرافه قطر پس از اخراج برابر پرسپولیس از این نماد رونمایی کند. حتی حالا که او تبدیل به مردی میانسال شده و به جرگه مربیان پیوسته هم خلق‌وخوی ضدیت با پرسپولیس در وجودش موج می‌زند؛ آن‌قدر که بعد از پیروزی در دربی تهران جمله معروف «من به اینها نمی‌بازم» را به زبان آورد. قبل از همان مسابقه هم یک فایل صوتی از او منتشر شده بود که مجیدی آرزو می‌کرد در جام حذفی به پرسپولیس بخورد. حالا فرض کنید با چنین روحیاتی، فرهاد به کسی تبدیل شود که نوار قهرمانی‌های پیاپی پرسپولیس را پاره کند. می‌شود حدس زد که این موقعیت چقدر برای او جذاب و ارزشمند است.
پایان انحصار قلعه‌نویی
آیا امیر قلعه‌نویی و فرهاد مجیدی رابطه خوبی با هم دارند؟ عالم و آدم می‌دانند که این‌طور نیست. آن‌قدر دلیل و نشانه در این مورد وجود دارد که اصلا جایی برای بحث باقی نمی‌ماند. آخرین‌شان هم همین مصاحبه چند روز قبل علی فتح‌الله‌زاده، مدیرعامل پیشین استقلال بود که در اشاره به حوادث سال‌های قبل گفت: «مجیدی نتوانست با قلعه‌نویی کار کند و از استقلال جدا شد.» فرهاد حتی از درشت‌گویی آشکار و صریح علیه قلعه‌نویی هم خودداری نمی‌کند. با این همه، امیر هنوز چیزی دارد که برای مجیدی و بقیه استقلالی‌ها به رویا و آرزو می‌ماند. قلعه‌نویی با پنج عنوان قهرمانی پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر است. مهم‌تر اینکه هر سه قهرمانی استقلال در لیگ برتر طی فصول پنجم، هشتم و دوازدهم را قلعه‌نویی به دست آورده. بنابراین ناخودآگاه این ذهنیت وجود دارد که قهرمانی استقلال فقط با امیر مقدور است. حالا اگر مجیدی در پایان فصل جاری فاتح لیگ برتر شود، به انحصار افتخارآفرینی‌های قطب متضادش در استقلال هم پایان خواهد داد. چه چیزی بهتر از این؟
