600 هزار گمشده!

دنیای اقتصاد: مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران در حالی ثلث اول را پشت سر گذاشت که همچنان خبری از حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها نیست. این مساله به یک معمای عجیب و غریب تبدیل شده و کسی نمی‌داند چرا در شرایطی که بسیاری از مشاغل و مجامع عمومی به حالت عادی برگشته‌اند، همچنان حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها قدغن است. جالب است بدانید لیگ بیست‌ویکم فوتبال از روز ۲۷ مهر آغاز شده، در حالی که درست ۲۴ ساعت قبل از آن دست‌کم در تهران با دستور استانداری همه دورکاری‌ها لغو شد. در این مدت البته دو میزبانی پرسپولیس و استقلال برابر رقبا با حضور محدود تماشاگران بود تا کم و کیف بازگشت مردم روی سکوها آزمایش شود، اما با گذشت چندین هفته از آن ماجرا، هنوز حضور مردم در ورزشگاه‌ها جنبه رسمی و عملی نگرفته است. شنیده‌ها حکایت از آن دارد که شاید تا یک ماه آینده هم این مجوز صادر نشود و برگزاری مسابقات در ورزشگاه‌های خالی ادامه بیابد.

   مسابقات مهم و تماشاگران احتمالی

برای محاسبه اینکه لیگ برتر در ۱۰هفته گذشته تقریبا چه تعداد تماشاگر از دست داده است، می‌توان سراغ فهرست بازی‌های مهم رفت. ما این کار را انجام داده‌ایم و مسابقات چهار تیم پرهوادار را بررسی کرده‌ایم. در مورد پرسپولیس و استقلال‌ با توجه به محبوبیت فراگیرشان، هم مسابقات خانگی را حساب کرده‌ایم و هم مسابقات بیرون از خانه را. در مورد سپاهان و تراکتور اما فقط به مسابقات خانگی‌شان اشاره کرده‌ایم. اعداد داخل پرانتز، تعداد احتمالی تماشاگرانی است که با توجه به اهمیت مسابقات می‌توانستند راهی ورزشگاه شوند. در این میان دو نکته مهم هم وجود دارد؛ یکی اینکه دو بازی این فصل یعنی استقلال- نساجی و پرسپولیس- نفت آبادان به‌طور آزمایشی با حضور تماشاگران برگزار شد که آنها را از این فهرست حذف کرده‌ایم. نکته دیگر هم اینکه حتما سایر مسابقات و مثلا بازی‌های خانگی فولاد هم می‌توانست تماشاگران قابل توجهی داشته باشد، اما برای جلوگیری از طولانی شدن مطلب از آن صرف‌نظر کرده‌ایم.

هفته اول: استقلال-‌هوادار‌(۳۰‌هزار نفر)، فولاد-‌پرسپولیس‌(۳۰‌هزار نفر)، سپاهان-‌مس رفسنجان‌(۲۰‌هزار نفر) /  هفته دوم: پرسپولیس-‌نساجی (۳۰ هزار نفر)، تراکتور- نفت آبادان‌(۲۰‌هزار نفر)، ذوب‌آهن-‌استقلال (۱۰ هزار نفر) /  هفته سوم: استقلال-‌تراکتور (۵۰ هزار نفر)، سپاهان-‌هوادار (۲۰ هزار نفر)، آلومینیوم اراک-‌پرسپولیس (۱۰ هزار نفر) /  هفته چهارم: فجرسپاسی-‌استقلال (۱۰ هزار نفر)، تراکتور-‌پیکان (۲۰ هزار نفر)، پرسپولیس-‌گل‌گهر سیرجان‌(۴۰ هزار نفر) /  هفته پنجم: سپاهان-‌تراکتور (۳۰ هزار نفر)، مس رفسنجان-‌پرسپولیس (۱۰ هزار نفر) /  هفته ششم: تراکتور- پدیده (۲۰ هزار نفر)، گل‌گهر-‌استقلال‌(۱۰ هزار نفر) /  هفته هفتم: نفت آبادان-‌استقلال (۱۰ هزار نفر)، پرسپولیس-‌نفت مسجدسلیمان (۳۰ هزار نفر)، سپاهان- نساجی (۱۰ هزار نفر) /  هفته هشتم: استقلال-‌پرسپولیس (۷۰ هزار نفر)، تراکتور- آلومینیوم (۲۰ هزار نفر) /  هفته نهم: پیکان-‌استقلال (۱۰ هزار نفر)، پرسپولیس-‌هوادار (۳۰ هزار نفر)، سپاهان-‌نفت‌آبادان (۲۰ هزار نفر) /  هفته دهم: استقلال- سپاهان (۵۰ هزار نفر)، پیکان-‌پرسپولیس (۱۰ هزار نفر)، تراکتور-‌نفت مسجد‌سلیمان (۱۰ هزار نفر) /  مجموع: ۶۳۰ هزار نفر.

   سوالات بی‌جواب

در تخصص ما نیست که پیشنهاد بدهیم حضور تماشاگران در ورزشگاه‌ها آزاد شود یا نه. بی‌گمان مراجع ذی‌صلاح باید با بررسی همه جوانب در این مورد تصمیم بگیرند. با این حال پرسش اینجاست که وقتی این همه مردم در ازدحام وحشتناک مترو و اتوبوس کنار هم قرار می‌گیرند و حتی سینماها و برخی استخرها هم بازگشایی شده، چرا مردم در فضای سر باز و وسیع ورزشگاه‌ها نباید بتوانند به تماشای مسابقات بروند؟ این مساله واقعا محل بحث است و به همین دلیل هم تحلیل‌ها و تفسیرهای عجیب ناشی از آن در فضاهای غیررسمی ادامه دارد. غیبت صدها هزار تماشاگر در ورزشگاه‌ها، غیر از کاستن از شور و هیجان مسابقات و به فنا بردن یکی از معدود دلخوشی‌ها و سرگرمی‌های مردم، به باشگاه‌ها زیان مالی هم وارد می‌کند. نهایتا باید دید این داستان به کجا می‌کشد.