فریاد سامان؛ مرا ببینید
مدل بازی تیم ملی با اسکوچیچ طوری است که عمدتا دو هافبک با ویژگیهای دفاعی، دو وینگر و دو مهاجم به میدان میروند. قدوس در هیچکدام از این گروهها نمیگنجد. او یک هافبک نفوذی یا بازیساز است. قدوس که سابقه اعتراض مجازی به نیمکتنشینی را هم دارد، بعد از خط خوردن مهدی طارمی این فرصت را پیدا کرد تا با تغییر سیستم تیم در بازی با لبنان در ترکیب اصلی تیم ملی قرار بگیرد، اما نمایش او روی زمین ناهموار ورزشگاه صیدا چنگی به دل نزد. سامان در آن بازی در نیمه دوم تعویض شد و باز واکنش خوبی به این تعویض نشان نداد. با این حال خروج او از زمین به تیم ملی کمک کرد و باعث شد تیم کشورمان بعد از حدود دو دهه در یک بازی کامبک بزند و ببرد. قدوس در بازگشت به لیگ انگلستان نیمکتنشین شد و در چند مسابقه برنتفورد حتی فرصت حضور در زمین به عنوان بازیکن ذخیره را هم پیدا نکرد. با این حال ستاره ایرانی در مسابقه جمعهشب این تیم برابر واتفورد عالی بود. او در نیمه دوم در شرایطی به زمین آمد که تیمش با یک گل عقب بود. قدوس اما روی گل اول تاثیر گذاشت و با گرفتن یک پنالتی در آخرین ثانیههای مسابقه، توانست زمینهساز پیروزی دراماتیک تیمش شود. در لیگ رقابتی انگلستان، تکتک امتیازات حیاتی هستند و حالا سامان کمک کرده تا تیمش با سه امتیاز رویایی به نیمه اول جدول نزدیک شود. این فریاد سامان قدوس است؛ اینکه مربیان باید او را ببینند و در تیم باشگاهی یا ملی، به نحوی یک جا برایش باز کنند. قابل توجه آقای اسکوچیچ!