با ستاره‌های تیم ملی در شب صعود غیررسمی
یک حماسه، چهار چهره
در ستایش تلاش
اتفاق مهمی که در بازی با سوریه رخ داد این بود که در یک مسابقه رسمی و جدی، بعد از سال‌ها دروازه‌بان اصلی تیم ملی ایران عوض شد. برای مدت طولانی علیرضا بیرانوند نگهبان این قفس توری بود؛ اما افت ماه‌های اخیر این بازیکن سرانجام کادرفنی را متقاعد کرد در دیدار با سوریه به امیر عابدزاده میدان بدهد. امیر در این تجربه منحصر به فرد کلین‌شیت کرد؛ کمی خوش‌اقبال بود که یک‌بار توپ بازیکنان حریف به تیر دروازه خورد و البته خودش هم چند ضربه بازیکنان حریف را خیلی مطمئن مهار کرد. حتما علی بیرو هم گلر خوبی است و منتظر بازگشت او به روزهای اوج باقی می‌مانیم؛ اما ارزش کار عابدزاده در این بود که بی‌سروصدا، با تلاش مستمر و خستگی‌ناپذیر خودش را به سطح اول فوتبال ایران رساند. او نشان داد اگر بی‌هیاهو کار کنی و عرق بریزی، بالاخره یک روز مزدت را خواهی گرفت.
احمد نور؛ آقای نجیب
یکی از ستاره‌های بی‌ادعای فوتبال ایران احمد نوراللهی است؛ کسی که شاید چند سال پیش حتی به اردو هم دعوت نمی‌شد، اما حالا به بازیکن فیکس تیم ملی تبدیل شده است. او در سیستم دراگان اسکوچیچ به عنوان یکی از دو هافبک دفاعی عمل می‌کند. احمد هم در کارهای تدافعی موفق است و هم در امور تهاجمی بسیار زهردار ظاهر می‌شود. گل ثانیه آخری این بازیکن به لبنان، قشنگ معادلات گروه را عوض کرد. نوراللهی حقش بود که در دیدار با سوریه هم گل بزند؛ اما دروازه‌بان آنها تمام شوت‌های خطرناک این بازیکن را مهار کرد. آقای شماره هشت حالا در میانه میدان برای خودش وزنی پیدا کرده و بیخود نیست که پرسپولیسی‌ها در فصل جدید جای خالی‌اش را حسابی حس می‌کنند. در عین حال نوراللهی از جمله نجیب‌ترین بازیکنان فوتبال ایران است؛ بی‌صدا، بی‌جنجال و فرسنگ‌ها دور از غرور و نخوت.
سرداری که دوستش داریم
سردار آزمون در مسابقات اخیر تیم ملی عالی ظاهر شده است. او که در اردوی قبلی خیلی روی فرم نبود و برابر امارت و کره‌جنوبی تنها به ارسال دو پاس گل بسنده کرد، این بار بسیار خوش درخشید و دو گل عالی به لبنان و سوریه زد. فوتبالی‌ها می‌دانند که زدن گل اول بازی همیشه اهمیت زیادی دارد. فرنگی‌ها به آن می‌گویند: «اوپنینگ گل».سردار در هر دو بازی اخیر چنین گل‌هایی زد. ارزش اصلی کار او اما اینها نیست. آزمون برای خودش بیشتر از هر زمان دیگری در قلب مردم جا باز کرده، چون این روزها بسیار حرفه‌ای‌تر رفتار می‌کند. او خیلی با قبل متفاوت شده و کردارش در زمین یا گفتارش بیرون از میدان بوی پختگی می‌دهد. چقدر خوب است که سردار را با ترکیبی از مهارت‌های فنی و بلوغ شخصیتی در اختیار داریم. به امید درخشش او در ویترین فوتبال دنیا؛ یعنی جام‌جهانی.
راز «امیری» ایران در آسیا
اگر امروز تیم ملی ایران در فوتبال آسیا «امیری» می‌کند و چنین مقتدرانه در آستانه صعودی آسان به جام‌جهانی قرار گرفته، یکی از مهم‌ترین دلایلش، حضور موثر وحید امیری در ترکیب است. ستاره بی‌ادعا و زحمتکش تیم ملی، در این اردو هم خارق‌العاده عمل کرد. وحید در بازی با لبنان روی هر دو گل تیم ملی تاثیر مستقیم گذاشت و برابر سوریه هم علمکردی درخشان داشت. امیری در بازی سه‌شنبه یک پاس گل بی‌نظیر به سردار آزمون داد، روی گل دوم برای تیم ملی پنالتی گرفت و یک پاس محشر دیگر برای سردار آزمون فرستاد که این بازیکن نتوانست آن را در مقابل دروازه خالی به گل تبدیل کند. وحید امیری که از نظر اخلاقی هم یکی از نوادر دلنشین این روزگار است، شایسته بالاترین تحسین‌ها به نظر می‌رسد. چه خوب که حتی حجم بالای این ستایش‌ها هم باعث نمی‌شود این پسر خودش را گم کند.
