«بنا» را دیگر رنگی نکنید!

کاروان کشتی فرنگی ایران در حالی در مسابقات جهانی خوش درخشید و با کسب چهار مدال طلا تاریخ‌ساز شد که بی‌تردید نقش اول این حماسه، محمد بنا بود؛ سرمربی کارکشته کشتی فرنگی که کارنامه‌اش بسیار روشن است و جای هیچ بحثی را باقی نمی‌گذارد. با این وجود بعد از یکی، دو شکست روز اول فرنگی‌کاران، هجمه عجیبی در فضای مجازی علیه او به وجود آمد. حالا یک عده گوش‌شکسته و کارشناس‌اند و حق انتقاد دارند، اما در کمال تاسف بعضا شاهد ورود هواداران فوتبال به ماجرا و رنگی کردن موضوع بودیم. همه می‌دانند که بنا هوادار پرسپولیس است و یک بار هم در داستان آندرا استراماچونی انتقادات تندی از مسوولان وزارت ورزش کرد. البته در آن زمان عمده بحث او این بود که چرا وزیر و وکیل و سفیر دنبال برگرداندن یک مربی خارجی به فوتبال هستند و از این حساسیت و انرژی در سایر رشته‌ها خبری نیست. با این حال همان مصاحبه باعث شد بعضی از هواداران استقلال در بحبوحه مسابقات جهانی به صرافت انتقام از سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی بیفتند و با نخستین شکست‌ها حسابی به او یورش ببرند. اگرچه در ادامه نتایج کشتی جای هیچ بحثی را باقی نگذاشت، اما واقعا این رفتارها در شأن هواداران ورزش و یک قهرمان ملی نبود.

اصلا و ابدا فکر نکنید چنین انحرافاتی فقط مخصوص یک طرف است؛ چه اینکه پرسپولیسی‌ها هم از این قسم داستان‌ها کم نداشته‌اند. همین حالا گروهی از آنها به خاطر اینکه محسن تنابنده یا نوید محمدزاده هوادار استقلال هستند، حتی هنر بازیگری اینها را زیر سوال می‌برند و در هر مناسبتی از خجالت این دو نفر یا بقیه همرنگ‌های آنان در می‌آیند. اصلا باورنکردنی است که شما مهارت بازیگری محمدزاده را نه به دلایل فنی و هنری، بلکه صرفا به خاطر هواداری او از تیم رقیب زیر سوال ببری! متاسفانه شاهد اتفاقات خوبی در این فضا نیستیم. تعصب کورکورانه و خلط مبحث به‌شدت رواج پیدا کرده و راه را بر میانه‌‎روی و اعتدال بسته است. شما می‌توانید با اظهارنظر محمد بنا درباره استراماچونی موافق نباشید، اما اینکه صلاحیت یکی از بهترین مربیان کشتی دنیا را زیر سوال ببری و در کشاکش یک میدان جهانی به او بتازی، واقعا دور از انصاف است. کاش لااقل امثال بنا را رنگی نکنیم و این سرمایه‌های ملی را برای همه مردم نگه داریم. همان‌طور که حق امثال تنابنده و محمدزاده است که از هر تیمی دل‌شان می‌خواهد حمایت کنند. شما می‌توانی تیم محمدزاده را دوست نداشته باشی، اما از بازی او در «ابد و یک روز» لذت ببری. باور کنید دنیا با این تفکیک‌های ساده خیلی قشنگ‌تر می‌شود. به قول معروف قیمه‌ها را نریزید داخل ماست‌ها!