فصل پرواز یحیی
حالا اما یحیی بار دیگر با پرسپولیس در حال پیشروی در لیگ قهرمانان آسیا است. قرمزها بعد از پیروزی دشوار برابر استقلال تاجیکستان در یک‌هشتم نهایی، در یک‌چهارم به الهلال عربستان خورده‌اند و کمتر از ۲۰ روز دیگر مصافی بسیار دشوار با پرافتخارترین تیم آسیا خواهند داشت. الهلال در مرحله قبلی استقلال را حذف کرد. اگرچه این تیم ضعف‌هایی دارد که برخی از آنها در همان بازی نمایان شد، اما بالاخره الهلال، الهلال است و بردن آن تحت هیچ شرایطی کار آسانی به نظر نمی‌رسد. با این همه اگر یحیی گل‌محمدی قصد دارد در مربیگری تغییر ژانر بدهد و سطحش را از دیگر مربیان ایرانی جدا کند، باید جلو برود. او برای این کار یک قهرمانی آسیا لازم دارد. این همان دستاوردی است که باعث پرواز یحیی به موقعیتی دست‌نیافتنی می‌شود. او در مرور رویاهایش گفته به سرمربیگری در تیم ملی ایران و نیز حضور در باشگاه‌های خارجی فکر می‌کند. البته که گل‌محمدی همین امروز هم وجاهت قابل قبولی دارد، اما میان‌بر او برای رسیدن به اهدافش، قهرمانی آسیا است.
حتی صعود دوباره به فینال هم ژانر گل‌محمدی را از دیگران جدا نمی‌کند، چه اینکه یکی مثل منصور ابراهیم‌زاده هم دو بار حضور در فینال لیگ قهرمانان را تجربه کرده؛ یک بار به عنوان دستیار لوکا بوناچیچ در سپاهان و مرتبه بعدی به عنوان سرمربی ذوب‌آهن. لمس آن جام اما حکایتی دیگر است؛ دستاوردی که نزدیک به سه دهه برای همه باشگاه‌های ایرانی غیرممکن بوده و حالا اگر یحیی به عنوان یک مربی بومی موفق به ثبت آن شود، جایگاهی ممتاز برای خودش فراهم کرده است. الهلال و النصر را در مراحل قبلی دیده‌ایم و پرسپولیس را هم خوب می‌شناسیم. به جرات می‌توان گفت موفقیت با این تیم دور از دسترس نیست.
