شب شگفت‌انگیز مردی که اخراجش کردند
فقط یک کلمه؛ خوشبختی
نتیجه‌ای که بامداد یکشنبه به‌دست آمد، نکته و حاشیه زیاد دارد. مثلا این سومین پیروزی توماس توخل بر پپ گواردیولا طی همین مدت کوتاه حضورش در لیگ برتر بود. سرمربی چلسی پیش‌تر سیتی را در جام حذفی و لیگ برتر هم شکست داده بود. نکته دیگر اینکه این سومین قهرمانی پیاپی مربیان آلمانی در لیگ قهرمانان به‌شمار می‌آمد. دو دوره قبلی را کلوپ با لیورپول و هانسی فلیک با بایرن‌مونیخ فتح کرده بودند.
باز‌هم نکته می‌خواهید؟ اینکه تیاگو سیلوا ابتدای فصل از پاری‌سن‌ژرمن به چلسی آمد و بعد از او هم توماس توخل همین مسیر را طی کرد. شاگرد و مربی در فینال لیگ قهرمانان فصل قبل حاضر بودند و به بایرن‌مونیخ باختند. این‌بار اما شاگرد و مربی در فینال حاضر بودند و طعم قهرمانی را چشیدند. تازه ما هواداران فوتبال ایران هم می‌توانیم دلخوش باشیم که قیچی مهدی طارمی، تور دروازه قهرمان اروپا را شکافت. حالا دیگر کلاس آن گل بالاتر هم رفته است..!
همه اینها درست، اما حس رضایت واقعی برای توخل در این است که کار نیمه‌تمام فرانک لمپارد را به بهترین شکل ممکن به پایان برد. روزی که مدیران چلسی او را جانشین لمپارد کردند، به کسب سهمیه اروپایی هم راضی بودند. توخل اما غیراز سهمیه، قهرمانی غیرمنتظره مسابقات امسال را هم برای آنها به‌ارمغان آورد. حیرت‌انگیز است که اواسط فصل، توخل را آن‌طور نامهربانانه از پاری‌سن‌ژرمن بیرون کردند. گناه او فقط این بود که مدیران باشگاه را زیر سوال برد و گفت: «آنها فکر می‌کنند قهرمانی در لیگ فرانسه وظیفه من است. حتی بابت این تشکر هم نمی‌کنند. درحالی‌که واقعا این‌طور نیست و فتح همان مسابقات هم سخت است.» توخل را بیرون کردند تا با پوچتینو بعد از سه قهرمانی پیاپی جام را به لیل بدهند و در اروپا هم به جایی نرسند. در چنین شرایط مربی آلمانی در کمال شایستگی تیمش را قهرمان اروپا کرد. او در قله‌ای ایستاد که ناصر الخلیفی، مالک پاری‌سن‌ژرمن همه ریخت‌وپاش‌های زندگی‌اش را برای لمس همین نقطه انجام داده و هنوز به نتیجه نرسیده است. اینکه هم انتقام بگیری، هم قهرمان اروپا شوی و هم شایستگی‌هایت را به اخراج‌کنندگانت نشان بدهی، چه توصیفی دارد؟ هیچ، مگر یک کلمه؛ خوشبختی. خوشبختی محض!
