چرا مراقب نیستی؟

شادی‌های دردسرساز، قسمت سوم

دنیای‌اقتصاد: عیسی آل‌کثیر بعد از به ثمر رساندن گل سه امتیازی پرسپولیس در دربی تهران، بار دیگر اقدام به انجام نوعی از خوشحالی کرد که شائبه‌برانگیز شده است. او شش ماه از بهترین روزهای فوتبالش را در خانه نشست، به خاطر این که حواسش نبود تنگ کردن چشم در مسابقات بین‌المللی ممکن است شبهه نژادپرستی به‌وجود بیاورد. حالا فرض می‌کنیم آن اتفاق از سر خامی رخ داد. مگر محرومیت به آن سنگینی نباید درس عبرتی برای آینده باشد؟

قصد تفسیر رفتار آل‌کثیر بعد از گلزنی به استقلال را نداریم، اما شرایط طوری بوده که آبی‌ها به فدراسیون فوتبال شکایت کرده‌اند و عیسی هم احضار شده است. درست مثل نوبت قبلی که آل‌کثیر دو ساعت توضیح داد شادی‌اش در آسیا به‌خاطر شاد کردن دل برادرزاده‌اش بوده، بعد از دربی هم او در یک مصاحبه تصویری اعلام کرد نیت خاصی از خوشحالی‌اش نداشته است. پرسش اینجاست که اصلا چرا چنین کاری باید انجام شود که بعد پای تحلیل و توضیح وسط بیاید؟ این همه بازیکن در دنیا گل می‌زنند و شادی می‌کنند، چرا همه سوءتفاهم‌های دنیا باید برای آل‌کثیر پیش بیاید؟ قبل از همه این داستان‌ها هم عیسی به‌خاطر گلزنی به السد قطر پیراهنش را در آورد و یک کارت زرد بی‌مورد گرفت؛ آن هم در مسابقاتی که دو اخطار باعث محرومیت می‌شد. آیا واقعا یک شادی گل باید این همه دردسر درست کند؟