جنگ بچه پولدارها را سیتی برد

بازگشت پپ؛ ۱۰سال بعد

دنیای‌اقتصاد : شبی که فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۱ برگزار شد، همان شبی که بارسلونای آماده ۳بریک منچستریونایتد را شکست داد و لرزش معروف دست الکس فرگوسن به نمادی از آغاز دوران بازنشستگی او تبدیل شد، آن شب پپ گواردیولا خوشبخت‌ترین مرد زمین بود. او برای دومین بار با بارسای تماشایی آن روزگار فاتح اروپا می‌شد و دیگر کوچک‌ترین تردیدی باقی نمانده بود که پپ بهترین مربی دنیا است. با این حال فوتبال هیچ‌وقت قابل پیش‌بینی نیست. شاید پشت هر لبخند، اندوهی بزرگ پنهان باشد و پشت هر ناراحتی، موفقیتی تاریخی از راه برسد. آن شب هیچ‌کس تصورش را هم نمی‌کرد گواردیولا با این همه دبدبه و کبکبه، برای بازگشت به فینال لیگ قهرمانان ۱۰ سال انتظار بکشد. بله؛ او با وجود در اختیار داشتن تیم‌های پرستاره‌ای مثل بایرن‌مونیخ و منچسترسیتی، یک دهه کامل برای تحقق این رویا منتظر ماند و سرانجام بامداد چهارشنبه به خواسته‌اش رسید.

تماشای زمین برف‌گرفته و هوای سرد در این فصل سال چندان عادی نیست، اما سیتی در چنین زمینی میزبان پاری‌سن‌ژرمن بود تا بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا را برگزار کند. پاریس در نیمه اول بازی رفت غوغا به پا کرد و ضمن ارائه یک نمایش خوب، با برتری یک گله راهی رختکن شد، اما سیتی در نیمه دوم کام‌بک زد و در همان فرانسه با دو گل تیم میزبان را شکست داد. بازی برگشت در حقیقت ادامه همان اتفاقات نیمه دوم بود؛ جایی که سیتی مثل آب خوردن با دو گل ریاض محرز، ستاره فرانسوی‌اش از سد رقیب گذشت و به فینال رسید. آنها گل اول را زدند، بعد بازی را به خوبی اداره کردند، سپس گل دوم از راه رسید و پاریس عصبی شد. بعد از اخراج آنخل دی‌ماریا به‌دلیل رفتار غیرورزشی، فروپاشی تیم پوچتینو آشکار شده بود. سیتی حتی در دقایق پایانی فرصت داشت گل‌های بیشتری به‌ثمر برساند، اما موقعیت‌ها از دست رفت. به این ترتیب تیم آبی شهر منچستر نه‌تنها بالاخره با گواردیولا طلسم عبور از یک‌چهارم نهایی را شکست، بلکه حالا به فینال رسیده است.

نبرد سیتی و پاریس در رسانه‌های جهان به نوعی به تقابل بچه پولدارها مشهور شده بود؛ چراکه هر دو تیم مالک عرب دارند و خیلی هم برای کسب موفقیت تلاش کرده‌اند. سرمایه‌گذاری منصور بن‌زاید آل‌نهیان اماراتی در سیتی و حضور ناصرالخلیفی قطری در پاریس حتی باعث شد به این مسابقه لقب نبرد ناصر و منصور داده شود، در نهایت اما تیمی برنده شد که فوتبال را جمعی‌تر و تاکتیکی‌تر بازی می‌کرد. فوتبال صرفا بازی تجمع ستاره‌ها نیست، بلکه مهم است که مربی بتواند از بازیکنانش بهترین استفاده را ببرد. تنها تماشای گل دوم سیتی در این بازی و مرور کار گروهی درجه یک شاگردان پپ نشان می‌دهد زحمات مربی اسپانیایی به ثمر نشسته و او بیهوده در چنین نقطه‌ای قرار نگرفته است. خود گواردیولا اغلب تواضع می‌کند و همه موفقیت‌ها را سهم بازیکنانش می‌داند، اما واقعا این‌طور نیست و حتما رد پای مربی در این تیم پیداست؛ تیمی که حالا در آستانه قهرمانی در لیگ برتر انگلستان قرار گرفته و در فینال اروپا هم حاضر است. خبر بد برای رقیب سیتی این است که گواردیولا هر دو فینال قبلی اروپایی‌اش را برده و برای فتح این بازی هم اشتهای کامل دارد! تصویر سمت چپ گواردیولا را در فینال ۲۰۱۱ نشان می‌دهد و تصویر سمت راست مربوط به همین سه‌شنبه‌شب است.