چالش جدید در فوتبال ایران
عذرخواهی داور؛ آری یا نه؟
۲۴ ساعت پس از پایان این دیدار، زاهدیفرد که در فضای مجازی بهشدت تحت فشار قرار گرفته بود، با بیان اینکه طبق قانون ممنوعالمصاحبه است فقط به ذکر این نکته که در تشخیص پنالتی دچار خطای دید شده، از هواداران پرسپولیس عذرخواهی کرد. داور بینوا احتمالا گمان میکرد این نقطه پایان ماجراست، اما خود عذرخواهی به نقطه شروع یک جنجال دیگر تبدیل شد. بسیاری از مسوولان سایر باشگاهها بیانیه دادند، مصاحبه کردند و پرسیدند چرا زمانی که اشتباهات داوری به زیان آنها رخ داده قاضیان اقدام به عذرخواهی نکردهاند؟ آیا تبعیضی بین پرسپولیس و سایر باشگاهها وجود دارد؟ یا اینکه چرا زاهدیفرد قانون منع مصاحبه را نقض کرده است؟ حالا جدیدترین پرسش حاشیهای فوتبال ایران این است؛ آیا داوران باید بابت خطاهای فاحش خود عذرخواهی کنند یا نه؟
بر خلاف آنچه این روزها عنوان میشود، عذرخواهی داوران در فوتبال دنیا یک امر بسیار رایج است. حتی لازم نیست سراغ منابع خبری لاتین بروید؛ اگر به فارسی هم گوگل کنید، لیست پر و پیمانی از عذرخواهی داوران در معتبرترین لیگهای دنیا را خواهید یافت. پوزش از بارسا، رئال یا حریفان گمنامتر آنها در اسپانیا، معذرتخواهی از چلسی، آرسنال، تاتنهام در انگلستان، عذرخواهی از بایرنمونیخ یا رقبایش و... موارد متعددی از این دست وجود دارد و بعید است در هیچکدام از این مصداقها دلجویی داور از تیم زیاندیده با حمله سایر باشگاهها همراه شده باشد. طبیعتا اشتباهاتی هم وجود داشته که داوران از کنار آنها عبور کردهاند و بابت وقوعش عذر نخواستهاند. این مساله خیلی به شخصیت داور، شدت اشتباه و ابعاد رسانهای داستان مربوط میشود. همین محمدحسین زاهدیفرد بعد از نادیده گرفتن خطای هند پنالتی سال گذشته استنلی کیروش در بازی سپاهان و استقلال هم از آبیپوشان معذرت خواست. وقتی اشتباهی در این ابعاد مورد توجه قرار میگیرد، تیتر یک میشود و صدها هزار کامنت در موردش به انتشار میرسد، این فرق میکند با یک خطای کمتر دیده شده در یک بازی معمولی. شاید عادلانه نباشد، اما طبیعتا توجه رسانهای به تیمی که ضرر دیده، در نوع واکنش داور هم موثر است. همین چند ماه پیش رضا کرمانشاهی و محمدرضا اکبریان به رقم خوردن دو اشتباه بزرگ از سوی آنها علیه پرسپولیس و استقلال اعتراف کردند. حتما این داوران در بازی سایر تیمها هم خطا کردهاند، اما این اشتباهات آنقدر بولد نشده است که نیازی به طلب پوزش پیدا شود.
در مجموع بهتر است داوران فوتبال ایران در این زمینه وحدت رویه داشته باشند؛ اگر عذر میخواهند بابت اشتباهات بزرگ از همه تیمها باشد و اگر غیر این است، از هیچکس پوزش نخواهند. با این همه خوب است باشگاههای محترم لیگ برتری هم محض رضای خدا یک سر سوزن حرفهایتر باشند و دستکم به عذرخواهی داوران حسادت نکنند. این همه تمرکز بر حاشیه، واقعا چه سودی برای فوتبال ما دارد؟ کمی به متن برسید لطفا!