در ستایش یک دروازهبان خوب
قد استقلال چطور «رشید» شد؟
حقیقت آن است که در بیشتر موفقیتهای دنیای فوتبال، رد پای گلرهای خوب به چشم میخورده است. خیلی سخت است که با یک دروازهبان متوسط برای قهرمانی بجنگی، اما اگر سنگربانی داشته باشی که گل مفت نخورد و تیم را در بزنگاهها حفظ کند، میشود کارهای مهم انجام داد. شاید پرسپولیس امسال به فینال لیگ قهرمانان آسیا نمیرسید، اگر در همان بازی اول مسابقات متمرکز در دوحه، حامد لک سه واکنش استثنایی برابر التعاون عربستان انجام نمیداد. گلر خوب تیم را در رقابت نگه میدارد و بعد نوبت بقیه بازیکنان است که کار او را تکمیل کنند. حالا حکایت رشید مظاهری است که در قفس توری استقلال از هواداران دلبری میکند. مظاهری مقابل آلومینیوم اراک هفتمین بازیاش را برای استقلال انجام داد که با پنجمین کلینشیت او مقارن شد. رشید در نیمه اول این مسابقه دو سیو داشت که مخصوصا اولی بعد از جا ماندن محمدحسین مرادمند، روی یک تکبهتک کامل انجام شد و ارزش حیاتی پیدا کرد. او هفته گذشته هم برابر گلگهر سیرجان در سراسر مسابقه مشغول انجام واکنشهای تماشایی بود و حتی در آخرین ثانیه بازی با بیرون کشیدن شوت گادوین منشا، نقش اساسی در حفظ هر سه امتیاز برای تیمش ایفا کرد. اگر استقلال امروز بر صدر جدول تکیه زده، بخشی از این موفقیت بدون تردید مدیون گلری است که بعد از طباطبایی، برومند، رحمتی، طالبلو و خیلیهای دیگر، میرود تا دوباره مهر «بیمه شد» روی دروازه استقلال بکوبد.