جدل بازنده با بازنده
یک‌سال، زیر سایه یک اسم
اعضای هیات‌مدیره استقلال مدتی قبل با انتشار یک بیانیه تند و تیز سعادتمند را از مدیرعاملی عزل کردند. شوی دوشنبه‌شب هم در امتداد همان غائله بود. خلیل‌زاده که هنوز در استقلال کرسی دارد، به تندی به سعادتمند تاخت و حتی به شکل ناگهانی یک فایل صوتی از او رو کرد. در این فایل، مدیرعامل معزول استقلال به مخاطبی که ما نمی‌شناسیم گوشزد می‌کرد با انتشار چند بیانیه و مطلب، وجهه خلیل‌زاده و عبدالرضا موسوی را بین هواداران خراب کند. موسوی مدیرعامل یک ایرلاین است و مدتی عضو هیات‌مدیره استقلال بود. او مبالغی به‌عنوان قرض در اختیار باشگاه قرار داد و سعادتمند مدعی بود موسوی بابت پرداخت این پول، بهره می‌خواهد. فایل صوتی هم بیشتر حول و حوش همین مساله می‌چرخید. جالب اینجاست که هنگام پخش این فایل، سعادتمند از آن طرف خط فریاد می‌زد: «آقای خلیل‌زاده من هم از شما صدا دارم و می‌توانم پخش کنم!» ببینید سطح اعتماد بین مدیران باشگاه تا چه حد بوده است! آدم یاد هیات‌مدیره پرسپولیس می‌افتد که در دوران مدیرعاملی محمدحسن انصاری‌فرد، برخی جلساتشان را بدون حضور او در محلی بیرون از باشگاه برگزار می‌کردند. یا اصلا افشای سریالی فایل‌های صوتی رسول‌پناه که قشنگ مشخص بود یک اراده جدی پشت آن است. اینها ثمره مدیریت دولتی است؛ آدم‌هایی که همه آنها از سوی وزارت ورزش پست می‌گیرند؛ اما این‌طور پنبه هم را می‌زنند.
اصل مطلب اما هیچ‌کدام اینها نیست. مساله مهم این است که استقلال یک‌سال زیر اسم «آندرا استراماچونی» مانده و همین‌طور پشت‌سر هم دارد بابت این گذشته‌گرایی غیرمنطقی هزینه می‌دهد. استراماچونی 18 آذر پارسال برای همیشه ایران را ترک کرد. مدیران استقلال اما آنقدر در قبال این مساله ناباوری به خرج دادند که لیگ برتر از دست رفت. فرهاد مجیدی آمد، اما آنقدر با چماق استرا بر سر او کوبیدند که قهرمانی جام‌حذفی از کف رفت. مجید نامجو مطلق تیم را به آسیا برد، اما همچنان پرونده بازگشت مربی ایتالیایی را باز گذاشتند تا تیم آنجا هم اوت شود و به خانه برگردد. الان محمود فکری سرمربی استقلال است، اما باز‌بخش زیادی از مناظره تلویزیونی اخیر به بحث در مورد استراماچونی گذشت. سعادتمند به بهانه ملاقات با او و راضی کردنش برای بازگشت به ایران راهی ایتالیا شد و خلیل‌زاده اصرار دارد چنین دیداری انجام نشده است. فارغ از اینکه کدام طرف درست می‌گوید، نکته اینجاست که استراماچونی اراده‌ای برای کار در استقلال نداشت و ندارد. این از شکواییه او هم پیداست؛ جایی که بابت 6 ماه کار، دستمزد دو سال را طلب کرده و شغل جدید هم قبول نمی‌کند تا مبادا دریافت این غرامت به خطر بیفتد! آیا بهتر نیست خانواده استقلال بعد از یک‌سال، سرانجام از زیر سایه این اسم بیرون بیاید و به جلو نگاه کند؟ تمام کنید بازی را. دیگر حوصله همه سررفت.
