حق‌پخش تلویزیونی؛ حلقه مفقوده خصوصی‌سازی
با دست و پای بسته در آب
* مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش در تازه‌ترین اظهاراتش از بررسی صورت‌های مالی دو باشگاه خبر داده، اینکه بدهی‌ها تعیین تکلیف و حتی تسویه خواهد شد. برای افزایش دارایی دو باشگاه هم قرار شده سند مالکیت دو ورزشگاه به نام هر کدام از آنها بخورد؛ کمپ حجازی و مرغوبکار برای استقلال و شهدای گمنام و درفشی‌فر برای پرسپولیس. اینها گام‌های خوبی برای واگذاری سرخابی‌هاست، اما پرسش اینجاست که آیا همین مقدار برای رفع نگرانی از آینده آنها کافی است؟ این‌طور به نظر نمی‌رسد. این ورزشگاه‌ها نهایتا مشکل اجاره محل تمرین پرسپولیس و استقلال را حل خواهند کرد، اما تامین هزینه‌های کلان باشگاه‌داری موضوعی فراتر از اینهاست؛ رشته‌ای که سرش به حق‌پخش تلویزیونی گره خورده است.
* بدون تعارف بزرگ‌ترین گامی که دولت می‌توانست برای فوتبال و مخصوصا پرسپولیس و استقلال بردارد، تعیین تکلیف قطعی حق‌پخش تلویزیونی بود. به‌دلیل ساختار انحصاری صداوسیما در ایران، این موضوع به یک کلاف سردرگم تبدیل شده؛ به‌طوری که همه تلاش‌های اهالی فوتبال برای وصول حداقل حق‌پخش تلویزیونی به جایی نرسیده است. در این شرایط اگر قرار به واگذاری سرخابی‌ها باشد و همین کمک‌های رسمی و غیررسمی دولتی هم از آنها دریغ شود، کار دشوار خواهد شد. اگر دولت قصد دارد پیش از واگذاری سرخابی‌ها یک کار بزرگ و ماندگار برای آنها انجام بدهد، بهترین راهش تعیین تکلیف قطعی حق‌پخش تلویزیونی است، در غیر این صورت اتفاقی که برای پرسپولیس و استقلال رخ می‌دهد، بیشتر شبیه رهاسازی خواهد بود تا خصوصی‌سازی. این‌طوری آنها را با دست و پای بسته در آب می‌اندازیم.
* مجموع حق‌پخش تلویزیونی و تبلیغات محیطی لیگ عربستان در فصل گذشته بیش از ۶۰۰ میلیارد تومان تخمین زده می‌شود و این رقم در مورد لیگ امارات، تا چهار برابر هم بیشتر است! در مورد آلمان و انگلستان و ایتالیا حرف نمی‌زنیم، اینها رقبای منطقه‌ای ما هستند و به جرات می‌توان گفت جذابیت فوتبال باشگاهی‌شان بسیار کمتر از لیگ ایران است. با وجود این در کشور ما تلویزیون حاضر نیست دست‌کم بخشی از سود سرشارش از پخش مسابقات فوتبال را با باشگاه‌ها تقسیم کند. در شرایط فعلی که هر روز هزینه‌های تیمداری بیشتر می‌شود و ارقام درخواستی بازیکنان متوسط هم سر به فلک گذاشته، پرسپولیس و استقلال خصوصی بدون درآمد حق‌پخش چطور اداره خواهند شد؟ آیا بهتر نیست در ماه‌های باقی‌مانده تا ورود سرخابی‌ها به بازار سرمایه، دولت بیشترین تمرکزش را روی این حل این مشکل بگذارد؟
