چوب حراج فوتبال ایران بر استعدادهایش
ارزان‌فروش‌ها
مثلا گفته می‌شود باشگاه ریوآوه حاضر نیست رضایت‌نامه طارمی را در ازای رقمی کمتر از ۱۰ میلیون یورو صادر کند؛ این درحالی است که همین بازیکن دو سال‌ونیم پیش صرفا در ازای ۶۳۵ هزار دلار از پرسپولیس به الغرافه قطر فروخته شد! این یعنی باشگاه ایرانی که کاشف طارمی بوده و این بازیکن ناشناخته را تبدیل به ستاره‌ای ملی کرده، از رهگذر انتقال او بسیار کمتر از تیم پرتغالی سود برده است. آیا این یک ارزان‌فروشی حسرت‌بار نیست؟ صد البته فقط طارمی هم نیست. در مثالی دیگر باشگاه استقلال دو سال پیش در حالی اللهیار صیادمنش را در ازای مبلغ یک میلیون یورو به فنرباغچه ترکیه فروخت که وینفرد شفر، سرمربی وقت آبی‌پوشان اصرار داشت در صورت بردباری باشگاه، در آینده امکان درآمدزایی ۱۰ میلیون یورویی از انتقال اللهیار وجود خواهد داشت. با وجود این، مدیران باشگاه به‌خاطر نیاز فوری‌شان به پول، صیادمنش را فروختند و حتی به شفر اتهام زدند که پرت و پلا می‌گوید. خب البته شاید مربی آلمانی اغراق کرده بود، اما همان زمان سخنگوی باشگاه فنرباغچه هم در یک نشست خبری به رسانه‌ها گفته بود عقد قرارداد پنج ساله با مهاجم ۱۸ ساله ایرانی یک سرمایه‌گذاری برای آینده است و آنها اللهیار را ارزان خریده‌اند. سخنگوی فنرباغچه حتی از این عبارت برای تفهمیم ساده استراتژی باشگاه استفاده کرده بود: «با قیمت ارزان بخر، باعث پیشرفتش شو و با هزینه بالا انتقال بده.» همین اواخر هم باشگاه پرسپولیس با شوق و ذوق فراوان علیرضا بیرانوند را تنها در ازای دریافت ۷۰۰ هزار دلار بابت رضایتنامه‌اش به آنتورپ بلژیک فروخت. سوال اینجاست که احیانا آیا دروازه‌بان اول ایران، بیش از اینها نمی‌ارزید؟ و اگر این بازیکنان ارزش بیشتری دارند، چرا برای آنها بازاریابی درست صورت نمی‌گیرد؟
تازه اینهایی که شمردیم بازیکنانی بودند که قبل از ترانسفر قرارداد محکم و بلندمدت داشتند و بابت انتقال‌شان مبلغی هم به باشگاه‌های ایرانی رسید، وگرنه در بسیاری از موارد، ستاره‌های داخلی به‌صورت بازیکن آزاد جذب لیگ‌های خارجی می‌شوند و یک ریال هم درآمدزایی ندارند. از نمونه‌های مشهور در این گروه می‌توان به کاوه رضایی اشاره کرد که دو ماه پرسپولیس و استقلال را در مذاکرات سر دواند، در ادامه قراردادی فقط یک ساله با آبی‌ها بست و نهایتا به‌طور رایگان راهی شارلوا شد. او سال بعد از این انتقال با رقم پنج میلیون یورو به کلوب‌بروژ پیوست. همین حالا علی علیپور با پایان فصل بازیکن آزاد خواهد شد و گفته می‌شود در آستانه یک انتقال مجانی به لیگ بلژیک قرار دارد. ناشی‌گری مدیران فوتبالی به همین مقدار محدود نمی‌شود؛ چه اینکه آنها در قرارداد با بسیاری از بازیکنان، بند انتقال آزاد در صورت دریافت پیشنهاد اروپایی را می‌گنجانند. این اتفاقی است که گویا همین الان در قرارداد مهدی ترابی با پرسپولیس و احسان حاج‌صفی با تراکتور رخ داده و اگر این دو بازیکن پیشنهاد اروپایی بگیرند، می‌توانند رضایتنامه‌شان را به‌صورت رایگان دریافت کنند. وقتی در مورد سوءمدیریت حرف می‌زنیم، دقیقا در مورد چنین مسائلی سخن می‌گوییم!
