نگاهی به یک معضل رو به رواج در فوتبال ایران
خصوصی بودن، مصون بودن نیست
در اینکه بخش خصوصی با منابع محدود همیشه در موضع ضعف هست هم همچنین. اما آیا این به آن معنی است که آنها خواهان توجهی فراتر از عرف باشند؟ حتما شما هم بارها این جمله را از دست‌اندرکاران فوتبال شنیده‌اید: «ما چون بخش خصوصی هستیم هیچ نهادی به ما کمک نمی‌کند» یا دیگرانی از همین بخش که بعد از هر اتفاق و ریز و درشت از یک حکم انضباطی تا یک سوت اشتباه داور تهدید می‌کنند که تمام رخت و لباسشان را از فوتبال جمع می‌کنند و می‌روند. همین چند هفته پیش بود که زنوزی که زمانی امپراتور سکوهای تبریز بود وقتی بعد از تغییرات پیاپی در این تیم و عدم‌نتیجه‌گیری با اعتراض مواجه شد تبریزی‌ها را تهدید به رفتن کرد. محمدرضا زنوزی که برای دومین سال متوالی مالکیت باشگاه را در اختیار دارد در جمع هواداران این تیم گفت: «به‌زودی تیم را برمی‌گردانم. تا پایان فصل جاری همه هزینه‌ها را تقبل می‌کنم و پس از آن باشگاه را تحویل خودتان می‌دهم. نمی‌توانم بپذیرم که میلیاردی برای عشق و علاقه‌ام به آذربایجان و تراکتور هزینه کنم و تهمت بشنوم.» رفتارهایی از این دست درگذشته هم مسبوق به سابقه بوده است. به یاد بیاورید که حسین هدایتی به‌خاطر یک اشتباه داوری و محرومیت تیمش تهدید کرد استیل‌آذین را از لیگ برتر بیرون خواهد کشید. مالکان خصوصی فوتبال خصوصا در برخی شهرستان‌ها به واسطه حمایت از تیم شهر امکان‌هایی فرا قانونی را هم طلب می‌کنند. این درحالی‌است که توقع از بخش خصوصی چیز دیگری است. صرف خصوصی بودن ویژگی و امتیازی نیست که بتوان از آن به‌عنوان اهرم فشار استفاده کرد. آیا مالک خصوصی که برای خرید یک باشگاه وارد کارزار شده ویژگی‌های فضای فوتبال ایران را نمی‌شناخته است؟ اگر بخش خصوصی هم به دنبال امتیازگیری به واسطه فوتبال در حوزه‌های دیگر باشد بی‌شک راه را به خطا رفته است. رضا مهاجری، سرمربی نساجی مازندران در مواجهه با محرومیت تیمش به واسطه بدهی‌ها و نیز فسخ قرارداد برخی بازیکنانی که پول نگرفته‌اند، می‌گوید: «سوالم این است که کجای دنیا در میان مسابقات به بازیکن اجازه داده می‌شود که قراردادش را فسخ کند. ما هنوز بازی مقابل پرسپولیس در هفته یازدهم را انجام نداده‌ایم و این یعنی هنوز نیم فصل اول برای ما پایان نیافته است. فدراسیون فوتبال با این کار تیشه به ریشه تیم‌های خصوصی می‌زند. درست است که باشگاه باید تا ۵۰ درصد قرارداد را پرداخت می‌کرد اما این هم زشت است که هنوز بازی‌ها تمام نشده این کار انجام شود.» بخش خصوصی باید الگوی نظم و انضباط مالی باشد. باشگاه بدهکار متخلف است و جریمه‌اش هم ربطی به خصوصی یا دولتی بودنش ندارد. به همین سادگی!
