حقایق به‌جا مانده از نمایش تیم‌ملی
این پنج بند
حاشیه امنیتی در کار نیست
امروز که تیم‌ملی ۱۴ گل زده، کمتر کسی حتی به یاد می‌آورد که در اردوی اخیر خبری از علیرضا جهانبخش و مهدی ترابی نبود. جهانبخش گران‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران است که همیشه جایگاهی تضمین شده در تیم‌ملی داشت. او در سال‌های اخیر بیش از ۵۰ بازی ملی انجام داده، اما این بار تداوم نیمکت‌نشینی در برایتون کار دستش داد و ویلموتس این بازیکن را دعوت نکرد. سرمربی بلژیکی تیم‌ملی در نشست خبری پیش از بازی با کامبوج هم به صراحت گفت هیچ بازیکنی نباید از حضور همیشگی‌اش در تیم‌ملی اطمینان داشته باشد. البته ترابی در فرم خوبی بود و عدم دعوت از او کمی عجیب به‌نظر می‌رسد. در نهایت اما برای حضور در تیم ویلموتس رقابت تنگاتنگی وجود دارد و بازیکنان باید مراقب حفظ فرم فنی و حتی انتخاب‌های باشگاهی‌شان باشند.
لیگ دیده می‌شود
در این مورد قبل از بازی هم زیاد حرف زده شد، اما بعد از مسابقه فقط باید به یادآوری این نکته بسنده کنیم که بازیکن جوان و مستعدی همچون محمد محبی در این دیدار فرصت حضور در ترکیب اصلی را پیدا و دو گل هم زد. یکی از جدی‌ترین انتقاداتی که به کارلوس کی‌روش وارد می‌شد، بی‌اعتنایی و حتی برخورد تحقیرآمیز او با لیگ بود، اما ویلموتس انگار حکایت دیگری دارد. یعنی لااقل تا اینجا که این‌طور نشان داده است!
توقع روز افزون
تیم‌ملی تا اینجا در دوره ویلموتس دو بازی دوستانه برابر سوریه و کره‌جنوبی و دو مسابقه رسمی مقابل هنگ‌کنگ و کامبوج انجام داده است. ما در این چهار بازی ۲۲ گل به‌ثمر رسانده‌ایم؛ آماری عجیب و غریب که با شعارها در مورد تغییر فاز فوتبال ملی ایران از دفاع به حمله مقارن شده است. البته این یک شروع رویایی برای ویلموتس است، اما باید مراقب بود که آمار فریبنده گلزنی برابر رقبای نه‌چندان قوی، توقع افکار عمومی را بیهوده بالا نبرد. رسانه‌ها و کارشناسان باید به مردم گوشزد کنند که مسابقات بعدی برابر حریفان دشوارتر و البته در مراحل تعیینکنندهتر، هرگز قرار نیست به همین آسانی و پرگلی باشد. بنابراین اگر یک روز در فاز هجومی خوب نبودیم و گل نزدیم، نباید همه ذوق‌زدگی‌های عجولانه امروز جای خودش را به قطع امید ناگهانی بدهد. تغییر تفکر کلی یک تیم در فوتبال، کاری زمانبر و پیچیده است و قرار نیست بازیکنانی که هشت سال تحت‌تاثیر آموزه‌های دفاعی بودند، ناگهان ظرف چند ماه به مهاجمان بالفطره تبدیل شوند. یکی از بازی‌های نسبتا سختی که در موردش حرف می‌زنیم، همین سه‌شنبه برابر بحرین خواهد بود.
دو خطر در دو بازی آسان
از سوی دیگر اما باید توجه کرد که رویکرد تهاجمی تیم‌ملی در دوران جدید ممکن است ساختار دفاعی را کمی آسیب‌پذیر کند. فراموش نکنیم تیم‌ملی در هر دو بازی آسان مرحله پیش‌مقدماتی، دو موقعیت گل خوب به هنگ‌کنگ و کامبوج داد؛ در بازی نخست بیرانوند ناچار شد موقعیت تک‌به‌تک غیرمنتظره تیم حریف را مهار کند و در بازی بعدی هم که اصلا پنالتی رخ داد. این در حالی است که تیم‌ملی طی سال‌های اخیر به دفاع رسوخ‌ناپذیرش شهرت پیدا کرده بود. در عین حال طبیعی است که وقتی هجومی‌تر بازی می‌کنی، تمرکز دفاعی کاهش می‌یابد، اما عادت کردن به بذل و بخشش موقعیت می‌تواند در میدان‌های مهم‌تر حسابی برای تیم‌ملی گران تمام شود.
درآمدزایی؟ چرا که نه
نکته آخر اینکه معمولا عادت کرده بودیم مسابقات ملی را رایگان کنیم تا استقبال بیشتری از آن به عمل بیاید، اما حضور بانوان در کنار همه مزایای فرهنگی و اجتماعی‌اش، این سود اقتصادی را هم داشت که باعث شد بلیت‌فروشی صورت بگیرد و درآمدزایی وجود داشته باشد. هربلیت بازی ایران و کامبوج با قیمت ۲۰ هزار تومان به فروش رسید و این نشان می‌دهد حضور نیمه خاموش در ورزشگاه‌ها، حتی می‌تواند در چرخه اقتصادی فوتبال ایران هم موثر باشد.
ارسال نظر