«بازدارندگی» یک شوخی بود!

غائله رسول در تبریز

در دقایق پایانی بازی پرسپولیس و ماشین‌سازی، پنالتی بحث‌برانگیزی برای سرخ‌ها اعلام شد که نظم بازی را به هم ریخت. ماشین‌سازان به‌شدت نسبت به این تصمیم داور اعتراض داشتند و دقایق طولانی از ادامه یافتن بازی جلوگیری کردند. نقش اول این معرکه هم رسول خطیبی بود. سرمربی ماشین‌سازی به شکلی غیرطبیعی نسبت به داور معترض بود. او در همان آغاز اعتراضاتش از کنار زمین اخراج شد، اما کسی زورش نمی‌رسید آقای خطیبی را به سمت سکوها هدایت کند. حرکات و واکنش‌های وحشتناک خطیبی در کنار زمین، همه را متحیر کرده بود؛ تا جایی که بعضا به‌نظر می‌رسید او تصمیم دارد داور را کتک بزند! عجیب‌تر از همه اینکه خطیبی در نهایت هم نیمکت را ترک نکرد و بعد از نواخته شدن پنالتی، با ژست فاتحانه و بنا به میل و اراده خودش روی سکو رفت. حالا سوال اینجاست که با شدت عمل جاری در تصمیمات انضباطی مربوط به دربی، الان با رسول خطیبی چه باید کرد؟ سوال مهم‌تر این است که اصلا مگر قرار نبود چشم‌ها از آن احکام سنگین بترسد و دیگر شاهد چنین رفتارهایی نباشیم؟ پس چرا به این سرعت همه چیز تکرار شد؟

حواشی جام‌حذفی اما فقط به بازی تبریز محدود نشد، چه اینکه در کرج هم کادرفنی گل ریحان نسبت به اتفاقات دیدار این تیم با استقلال به‌شدت معترض بود. این بازی چند صحنه بحث‌برانگیز داشت و مخصوصا گل دوم استقلال که مشکوک به خطا بود، داد و فریاد وحشتناک محمد نصرتی و سایر عوامل گل ریحان را به همراه آورد. همین اتفاقات، این بازی را به تنش کشاند؛ مسابقه‌ای که خود به خود به‌خاطر قطعی برق ورزشگاه و متوقف شدن بازی، شکلی نامتعارف پیدا کرده بود. مسابقات دیگر هم اما بدون حاشیه برگزار نشد. در شهر جم پارس‌جنوبی مغلوب ذوب‌آهن شد و از گردونه مسابقات جام‌حذفی کنار رفت. حاشیه عجیب این بازی، مناقشه سرمربیان دو تیم یعنی فراز کمالوند و علیرضا منصوریان بود که حتی می‌رفت به درگیری فیزیکی کشیده شود. ذوبی‌ها در یک صحنه از این مسابقه بازی جوانمردانه را رعایت نکردند و نزدیک بود گل بزنند. تیم حریف هم از همین مساله شاکی شد و کار به درگیری سرمربیان در کنار خط طولی زمین کشید.