نگاه تحلیلی به آنچه این روزها بر محسن مسلمان می‌گذرد
صبر؛ کلیدواژه مقابله با بازیکن‌سالاری
پروفسور فقط می‌گفت موضوع جنبه «فنی» دارد. به این ترتیب مسلمان چند ماه روی نیمکت نشست، در سراسر نیمه دوم تمام مسابقات بدنش را گرم کرد و تقریبا هرگز به میدان نرفت! بسیاری بر این باور بودند که این نوعی انتقام‌گیری برانکو از هافبک تیمش است و حتما پشت پرده‌ای دارد که افکار عمومی از آن ناآگاه است. توجه داشته باشید که این رفتار برانکو با بهترین هافبک تیمش درست در اوج محرومیت این تیم از جذب بازیکن انجام می‌شد؛ آنچه نشان می‌داد کینه مربی کروات بسیار عمیق است. آخر فصل هم با وجود جدایی دو هافبک اصلی پرسپولیس یعنی وحید امیری و فرشاد احمدزاده و نیز تمایل مسلمان برای تمدید قرارداد با پرسپولیس، برانکو با ادامه حضور این بازیکن موافقت نکرد تا محسن به باشگاه سابقش یعنی ذوب‌آهن برگردد. امروز اما، در حالی که فقط هشت هفته از مسابقات لیگ هجدهم می‌گذرد، شرایطی برای مسلمان پیش آمده که به وضوح نشان می‌دهد حساسیت برانکو روی این بازیکن بیهوده نبوده است.
مهندس در برزخ
در این سال‌ها که مسلمان به بازیساز اصلی پرسپولیس تبدیل شد، هواداران به او لقب «مهندس» دادند. بنابراین طبیعی بود که بعد از وقوع بن‌بست در روابط او با پرسپولیس، باشگاه‌های زیادی خواهان جذب این بازیکن شوند. سرانجام همین اتفاق رخ داد و او با قیمتی بالا به ذوب‌آهن پیوست. با این وجود فعلا که هشت هفته از فصل می‌گذرد، مسلمان تقریبا هیچ درخششی در ذوب نداشته و حتی یک پاس گل هم نتوانسته برای همبازیانش ارسال کند. از همه بدتر اینکه وضعیت کیفی و فنی او در اصفهان حتی به ثبات نسبی هم نرسیده است. مسلمان در نیمی از مسابقات امسال اصلا برای ذوب به میدان نرفته. اولین بار بعد از بازی با استقلال بود که امید نمازی با لحنی محترمانه در مورد این بازیکن گفت: «مسلمان باید جنب‌وجوش بیشتری داشته باشد.» اما گویا این خواسته سرمربی ذوب چندان از سوی محسن جدی گرفته نشد. او به همان روند خودش ادامه داد و حتی در همین اثنا تصویر استعمال قلیان توسط وی روی جلد مطبوعات رفت. به‌نظر می‌رسد مجموعه این مسائل باعث شد مسلمان از فهرست ۱۸ نفره ذوب برای بازی این هفته با نفت آبادان خارج شود. پس از بازی، نمازی در مورد سکونشینی مسلمان گفت: «من با هیچ بازیکنی مشکل ندارم. انتظار دارم که همه بازیکنان در زمین بدوند و انرژی‌شان را خالی کنند. اگر این کارها را بکنند، بازی می‌کنند. وقتی بازیکنی نمی‌خواهد تلاش کند، چه بگویم؟ چرا باید بازی‌اش بدهیم؟»
ساکت را بردار و برو!
از اظهارات نمازی در نشست خبری بعد از بازی به روشنی مشخص بود وضع برای مسلمان خوب نیست، اما سخنان دیروز سعید آذری، مدیرعامل باشگاه ذوب‌آهن در خبرگزاری مهر رسما یک اولتیماتوم برای هافبک میانی این تیم محسوب می‌شد: «ذوب‌آهن باشگاهی نیست که ورزشکارش به باشگاه قبلی‌اش اشاره کند و بگوید من از منچستریونایتد یا فلان تیم آمده‌ام. مسلمان ساخته و پرداخته ذوب‌آهن است، ولی تمرکز کافی ندارد. مسلمان باید بداند ما به اسم و رسم بازیکن پول نمی‌دهیم. محسن مسلمان با نظر امید نمازی جذب شد. زمانی که امید نمازی آمد، نظرش را درباره این بازیکن جویا شدیم و او هم رای به جذب مسلمان داد. مسوولیت بازی دادن یا ندادن به بازیکن با نمازی است. اینکه باشگاه و سرمربی چه انتظاری از بازیکن دارند، تعریف‌شده است. بازیکن باید با تمام وجود در زمین بدود و انتظارات را برآورده کند. اگر مسلمان کوتاهی کند تصمیم دیگری خواهیم گرفت. نمی‌خواهیم موضوع پرسپولیس برای مسلمان تداعی شود. اگر او می‌خواهد در ذوب بماند باید ۴ برابر پرسپولیس بدود و تلاش کند. اگر این حس نباشد راحت مسلمان را کنار می‌گذاریم و حذف می‌کنیم چون تعهداتش را انجام نداده است. در ذوب‌آهن بازیکن نمی‌تواند تعیین تکلیف کند. بنده اینجا مسوولیت دارم و این اجازه را نخواهم داد. بازیکن باید تمام انرژی خود را بگذارد. مسلمان اگر نمی‌خواهد انرژی‌اش را در زمین بگذارد، باید ساکش را بردارد و به منزل برود.»
صبور باشید
آنچه در این شش ماه بر محسن مسلمان گذشت، شاید درسی دیگر برای هواداران فوتبال در ایران باشد؛ اینکه آنها باید بدانند وقتی یک مربی معتبر روی نیمکت تیم‌شان نشسته، به تصمیمات فنی و مدیریتی او احترام بگذارند و در قبال آنچه به مذاق‌شان خوش نمی‌آید هم بردبار باشند. حذف مسلمان اصلا مطلوب هواداران پرسپولیس نبود، اما گذشت زمان نشان داد برانکو بیراه نمی‌گفت و اگر مسلمان مشکلی نداشت، هیچ‌کس به اندازه خود سرمربی از بازی کردن او استقبال نمی‌کرد. همین الان هم با مصدومیت ماهینی، دوباره فشارهایی برای بازگرداندن رامین رضاییان به پرسپولیس شکل گرفته که جنس آن از جنس همان اصرارهای کور برای بازی کردن مسلمان است. چه پرسپولیسی‌ها، چه استقلالی‌ها و چه هواداران تیم ملی و سایر تیم‌ها امروز باید به این بلوغ برسند که یک مربی رزومه‌دار، بیهوده تصمیمات لجوجانه نمی‌گیرد. مسلمان، جدیدترین گواه برای فوتبال ایران است که با رمز بردباری، می‌توان مقابل آفت بازیکن‌سالاری مقاومت کرد. کاش درسی را که امروز می‌گیریم، فردا به آسانی فراموش نکنیم.طی همین سال‌ها یک تجربه موفق در زمینه بردباری مقابل بازیکن‌سالاری، در تیم ملی با حذف مهدی رحمتی و صبوری هواداران رخ داد. شکیبایی نسبی پرسپولیسی‌ها در مقابل حذف بازیکنانی مثل مسلمان و رضاییان هم به تداوم موفقیت‌های این تیم کمک زیادی کرد. فوتبال ایران بیش‌از‌پیش به چنین فضایی نیاز دارد.
ارسال نظر