توافق نهایی در استانبول، توافق مردانه در تاشکند!
۱۰۶ روز بعد
فاصله بین دو بازی دوستانه مقابل ترکیه و ازبکستان ۱۰۶ روز است، اما در این مدت آب از آب تکان نخورده و بیم آن می‌رود که تعلل فدراسیون در نهایی کردن این قرارداد منجر به وقوع یک فاجعه در آستانه جام‌ملت‌های آسیا شود. فقط تصور کنید یک درصد کار کی‌روش با فدراسیون نهایی نشود و او مثلا یک ماه دیگر از ایران برود؛ در این صورت از کجا قرار است برای تیم‌ملی کشورمان سرمربی پیدا کنیم؟ تجربه نشان داده فرصت اندک معمولا مدیران را به سمت استفاده از مربیان داخلی سوق می‌دهد و بنابراین ممکن است بار دیگر دوگانه قدیمی مربی ایرانی یا خارجی با همه تضادهای زیانبارش در فوتبال ایران شکل بگیرد و جدلی بزرگ را رقم بزند.
این وسط اما مواضع خود کی‌روش هم پرنوسان و غیرقابل اتکا است. مربی پرتغالی پیش از بازی با ازبکستان ظرف چند ساعت، دو موضع کاملا متفاوت در مورد قراردادش اتخاذ کرد. او ابتدا با استفاده از کلیدواژه جالب «توافق مردانه» در نشست خبری گفت: «ما هنوز قراردادی با فدراسیون فوتبال امضا نکرده‌ایم و فقط به یک توافق مثل یک مرد واقعی رسیده‌ایم. فقط باید آن را وارد کاغذ بکنیم، بنویسیم و امضا کنیم. من هفت سال است که در ایران کار می‌کنم و یک اعتماد متقابل با بازیکنان پیدا کرده‌ام.» به این ترتیب خیلی‌ها امیدوار شدند که مشکل حل شده و صرفا تشریفات اداری باقی مانده است. کی‌روش اما ساعاتی بعد روی صفحه شخصی‌اش نوشت: «همان‌طور که امروز در تاشکند هم گفتم، متاسفانه تا این لحظه امکان نهایی شدن قرارداد بین من و فدراسیون فوتبال ایران وجود نداشته.
به توافق‌های خوبی رسیده‌ایم اما اگر برای ایجاد شرایط لازم جهت حمایت و پشتیبانی از برنامه آماده‌سازی تیم‌ملی هیچ تضمینی وجود نداشته باشد، اصلا نمی‌توانیم این قرارداد را به‌طور رسمی امضا کنیم. کار و تلاش ما همچنان ادامه دارد.» به این ترتیب مشخص می‌شود منظور کی‌روش از توافق مردانه، چیزی جدا از تصور ذهنی ما بوده است. او همچنان شرایطی برای تمدید قرارداد با فدراسیون دارد که بیشتر از آنچه کمی باشند، جنبه کیفی و غیرقابل ارزیابی دارند. رسانه‌ها اخیرا نوشته بودند تمدید قرارداد کی‌روش روزانه ۱۱۷ میلیون تومان برای فدراسیون هزینه دارد که شاید کمترین مشکل در همین رابطه باشد. دردسر بزرگ‌تر اعطای تضمین‌های مورد انتظار کارلوس است که گویا هنوز رخ نداده است.
ارسال نظر