11 هزار میلیارد برای ترمیم یک زخم کهنه

پروژه‌های نیمه‌کاره ورزشی یکی از بزرگ‌ترین معضلات ورزش کشور طی دهه‌های اخیر بوده است. در واقع این علی‌آبادی، رئیس سابق سازمان تربیت‌بدنی بود که به‌دلیل تخصص خود در حوزه ساخت‌وساز و سمتی که در شهرداری تهران با ریاست محمود احمدی‌نژاد داشت، تمام طول دوران حضورش بر این مسند را به تمرکز روی ساخت‌وساز استادیوم دراقصی نقاط ایران گذاشت وشعار گسترش فضای ورزشی را در دستور کار قرار داد. اما غافل از آنکه همین پروژه‌های زیاد و پراکنده می‌تواند بودجه عمرانی ورزش را بلعیده و خروجی چندان مناسبی هم برای ورزش کشور نداشته باشد. جالب اینکه تمرکز نه روی پروژه‌های نیمه‌تمام که ساخت‌وسازهای تازه بود تا شاید جنگ آمارها و اعداد و ارقام را برنده شوند. این‌گونه بود که ورزشگاه عظیم نقش‌جهان اصفهان ۲۰ سال بعد از کلنگ خوردن افتتاح نشد. اما نقش جهان پیرترین استادیوم نیمه‌کاره ایران نبود و استادیوم آبادان که از سال ۵۲ پروژه‌اش آغاز شده بود در این دوران هم کاری از پیش نبرد و رنگ تکمیل به خود ندید.

از این‌دست پروژه‌های کهنه بسیار روی دست کشور بود. استادیوم‌هایی که ساخته نشده پیر شدند و اگر همان روز اول هم افتتاح می‌شدند این روزها وقت تخریب و ساخت نمونه مدرن‌تر بود تا تکمیل آنها. حتی استادیوم‌های فعال ودر پیشانی ورزش حرفه‌ای هم چندان مورد وثوق نبودند مثل تختی‌انزلی که با حداقل امکانات میزبان لیگ برتر فوتبال کشور بود یا همنام همین استادیوم در اهواز. اما دورانی که قرار بود شکوفایی ساخت‌وسازعمرانی درکشور باشد با نقدهای جدی روبه‌رو شد. ورزشگاه‌هایی ساخته شد که تناسبی با ظرفیت و گرایش ورزش در آن منطقه جغرافیایی نداشتند به این معنی که در مازندران که کشتی، ورزش غالب است هرگز یک استادیوم تخصصی در این حوزه ساخته نشد یا استادیوم فوتبال در زاهدان ساخته شد جایی که فوتبال مخاطبان زیادی ندارد. این ورزشگاه‌ها حتی بعداز تکمیل هم خاک خوردند.

این پدیده ثابت کرد موج ساخت‌وساز به بهای افزایش سرانه محیط ورزشی برای هرفرد درکشور باضعف شدید کارشناسی همراه بود. بعد از دولت دهم این دولت یازدهم بود که خود را وارث تمام این پروژه‌های نیمه‌تمام که دیگر به مطالبه‌ای از سوی اهالی آن شهر و منطقه هم تبدیل شده بودند دید. وزارت ورزش در آن مقطع تصمیم گرفت تمام پروژه‌های تازه‌ساز را از دستور کار خارج کرده و روی تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام تمرکز کند. سیاستی که وزیر وقت ورزش هم با صراحت از آن گفت. باردیگر پروژه‌ها بازنگری شد تا اهم و فی‌الهم آنها تشخیص داده شود. به استادیوم‌هایی که به معضل روانی برای ورزش کشور تبدیل شده بود، توجه بیشتری شد تا طلسم تکمیل ورزشگاه نقش جهان اصفهان شکسته شود و استادیوم آزادی هم به زور فشار کنفدراسیون فوتبال آسیا طبقه دومش هم صندلی دار شد. اما همچنان بودجه ورزش کشور مطابق آمارهای رسمی با کمبود فراوانی برای تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام به‌جامانده از دولت دهم مواجه است.

سلطانی‌فر، وزیر ورزش در آخرین اظهارنظر خود در این‌خصوص با اعلام این عددکه چهار هزار پروژه نیمه‌کاره ورزشی در کشور وجود دارد که با احتساب شرایط روز ۹هزار میلیارد تومان برای اتمام آنها اعتبار نیاز است، گفت: «ردیف بودجه‌ای با همکاری مجلس و دولت و با تعامل نزدیک در برنامه ششم توسعه به بخش ورزش اختصاص یافته است که در آن اختصاص ۲۷ درصد از مالیات بر ارزش افزوده به بخش‌های ورزشی در استان‌ها است و به‌نظر می‌رسد با این مصوبه در سال‌های آینده تحول خوبی را شاهد خواهیم بود. پروژه‌های آماده‌شده حوزه ورزش که ظرف یکی دوماه آینده به بهره‌برداری می‌رسند، استادیوم ۱۵هزار نفری بیرجند و بجنورد، ورزشگاه میانرود شیراز و بوشهر و تعدادی نیز سالن سرپوشیده در دست بهره‌برداری است که با وجود تنگناهای مالی تلاش شده است پروژه‌ها به بهره‌برداری برسند.» داورزنی معاون ورزش قهرمانی هم تاکید کرد تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام ورزشی کشور نیازمند ۱۱ هزار میلیارد تومان اعتبار است. وی با بیان اینکه سیاست کلی دولت یازدهم تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام است، تصریح کرد: «وزارت ورزش و جوانان برای تسریع در تکمیل پروژه‌های نیمه‌تمام، آنها را به بخش‌خصوصی واگذار می‌کند و در چند سال آینده تمامی این پروژه‌ها با همکاری بخش‌خصوصی به پایان می‌رسد.»

11 هزار میلیارد برای ترمیم یک زخم کهنه