آیا پرسپولیس «یک نفره» اداره می‌شود؟
برانکو را نسوزانید
دنیای اقتصاد: پرسپولیس پس از هشت سال ناکامی در فتح عنوان قهرمانی، سرانجام توانست جام لیگ شانزدهم را به خانه ببرد و به انتظار طولانی‌مدت هوادارانش پایان بدهد. مراسم پرشکوه قهرمانی دیروز در ورزشگاه آزادی برگزار شد و پرسپولیسی‌ها آماده سفر به عمان برای برگزاری بازی با الهلال شدند. مسلما در کامیابی فصل جاری سرخ‌ها، نقش برانکو ایوانکوویچ غیرقابل کتمان است. درست به همین دلیل هم بود که بلافاصله بعد از مسجل شدن قهرمانی سرخ‌ها، مدیران باشگاه از تمدید دوباره قرارداد برانکو سخن گفتند و حتی مدعی شدند برنامه پنج ساله با مرد کروات دارند.
دنیای اقتصاد: پرسپولیس پس از هشت سال ناکامی در فتح عنوان قهرمانی، سرانجام توانست جام لیگ شانزدهم را به خانه ببرد و به انتظار طولانی‌مدت هوادارانش پایان بدهد. مراسم پرشکوه قهرمانی دیروز در ورزشگاه آزادی برگزار شد و پرسپولیسی‌ها آماده سفر به عمان برای برگزاری بازی با الهلال شدند. مسلما در کامیابی فصل جاری سرخ‌ها، نقش برانکو ایوانکوویچ غیرقابل کتمان است. درست به همین دلیل هم بود که بلافاصله بعد از مسجل شدن قهرمانی سرخ‌ها، مدیران باشگاه از تمدید دوباره قرارداد برانکو سخن گفتند و حتی مدعی شدند برنامه پنج ساله با مرد کروات دارند. در چنین اتمسفری اما ناگهان یک مصاحبه عجیب و تامل‌برانگیز از جعفر کاشانی منتشر شد. ستاره سال‌های دور فوتبال ایران در این مصاحبه گفته بود: «پرسپولیس به کلاس بالاتر رفته و باید دبیرش را عوض کند!»
شاید می‌شد اظهارنظر کاشانی را که البته پس از راه افتادن سروصدای فراوان آن را پس گرفت، صرفا دیدگاه فردی یک پیشکسوت قلمداد کرد و به سادگی از کنارش گذشت. با این حال آنچه این اتفاق را غیرممکن می‌کند، جایگاه سازمانی آقای کاشانی است؛ جایی که این ستاره فرهیخته ایام ماضی، حالا تحت عنوان «رئیس هیات‌مدیره» در خدمت پرسپولیس است. از اینجا به بعد ما با این مساله ساده مواجه هستیم؛ اینکه برانکو پرسپولیس را قهرمان کرده، سرپرست باشگاه خواهان ابقای او برای مدت طولانی است، اما رئیس هیات‌مدیره سخن از ضرورت تغییر به زبان می‌آورد! در حاشیه این اتفاق عجیب و مهم، به چند نکته کلیدی می‌توان اشاره کرد:
یک- تناقض موجود بین مواضع علی‌اکبر طاهری و جعفر کاشانی شاید نشان می‌دهد تصمیمات مهم در پرسپولیس عمدتا به صورت فردی اتخاذ می‌شود و نظرات اعضای هیات‌مدیره چندان اثرگذار نیست. اگر یادتان مانده باشد، اواخر فصل گذشته هم وقتی خبر تمدید دو ساله قرارداد برانکو منتشر شد، حسین عبدی که در آن زمان عضو هیات‌مدیره بود از این ماجرا ابراز بی‌اطلاعی کرد و گفت موضوع ابتدا باید در هیات‌مدیره مطرح شود!
دو- جعفر کاشانی را بیشتر با اظهارنظرهای مغایر با کلیت ساختار اداری و اجرایی پرسپولیس می‌شناسیم. او از منتقدان بازگشت طارمی به پرسپولیس بود، اما این بازیکن برگشت. کاشانی همچنین از مخالفان جدایی رضاییان بود، اما رامین رفت. حالا هم او به حفظ طولانی‌مدت برانکو روی خوش نشان نمی‌دهد، اما احتمالا این اتفاق رخ خواهد داد. به این ترتیب به نظر می‌رسد حداقل عضو فوتبالی هیات‌مدیره پرسپولیس چندان منشأ اثر نیست. از قضا راجع‌به بقیه اعضا هم کم‌وبیش چنین دغدغه‌هایی وجود دارد. در حال حاضر یکی، دو چهره اقتصادی در جمع مدیران باشگاه حضور دارند که «آورده» آنها دست‌کم برای افکار عمومی چندان مشخص نیست. اگر واقعا این دوستان در حوزه کاری خود موفق بوده‌اند، پس چرا همه بار مالی باشگاه روی دوش کمک‌های مستقیم و غیرمستقیم هواداران است؟
سه- همه ما از خالی شدن زیر پای برانکو یک خاطره تلخ داریم. سال۲۰۰۶ زمانی که ایوانکوویچ تیم ملی را به جام‌جهانی رساند، خیلی‌ها در کشور گفتند او برای حضور در مرحله نهایی این تورنمنت گزینه مناسبی نیست و باید دنبال یک مربی بزرگ‌تر باشیم. این حرف‌ها آنقدر تکرار شد که مربی کروات اعتبارش را نزد بازیکنان از دست داد و در آلمان، هرج و مرج کامل بر اردوی تیم حاکم شد. اجازه بدهید این بار دیگر به عقب بر نگردیم. مدیران پرسپولیس اگر قصد ادامه همکاری با ایوانکوویچ را دارند باید سفت و سخت پشت او بایستند. اگر هم انتقادی هست، باید در خفا و پشت درهای بسته مطرح شود، نه در سطح رسانه‌ها.
ارسال نظر