برنامه نود در نظرسنجی پایان سال خود تعدادی از ستاره‌های فوتبال ایران را درکنارهم قرار داد تا مخاطبانش بهترین بازیکن سال گذشته را انتخاب کنند. شاید اولین و دست به نقد‌ترین نقد به این نظرسنجی بازه زمانی انتخاب شده از سوی عادل فردوسی‌پور است چرا که عرف سنجش ستاره‌های فوتبال یک فصل فوتبالی است که از اواسط تابستان تا بهار سال بعد و درقالب لیگ، حذفی و مسابقات قاره‌ای به میدان می‌روند. در این بازه است که بازیکنان معمولا پیراهن یک تیم را می‌پوشند و ویژگی‌ها و مولفه‌های فنی و البته‌ آماری آنها مورد قضاوت قرار می‌گیرد. سال شمسی که هفته‌های پایانی یک لیگ و نیمه‌ای از لیگ بعد را در برمی‌گیرد بازه چندان مناسبی برای سنجش بازیکنان نیست.

بهترین‌های فنی انتخاب شدند؟

از نقطه نظر فنی معمولا این بازیکنان فاز هجومی تیم‌ها هستند که به واسطه‌ آمار قابل اتکای خود در نظرسنجی‌هایی از این دست قرار می‌گیرند. از این منظر سیدجلال حسینی، کاپیتان قرمزها که در رنکینگ ‌امتیازدهی بازیکنان در سایت همین برنامه صدرنشین است قرارگرفتن نامش در بین کاندیدا‌ها توجیه پیدا می‌کند اما بی‌شک از منظر‌ آمار و عملکرد حتی او هم به پای مهدی طارمی همبازی‌اش نمی‌رسد. مهاجم اول پرسپولیسی‌ها در لیگ پانزدهم موفق شد چند عنوان را به نام خود بزند. او با ۱۶ گلی که برای این تیم به ثمر رساند موفق شد آقای گل لیگ پانزدهم لقب بگیرد، البته طارمی ۸ بار نیز برای تیمش پنالتی به‌دست آورد، پنالتی‌هایی که تنها ۳ گل برای پرسپولیسی‌ها به همراه داشت و بنابراین این مهاجم را می‌توان پنالتی‌ گیرترین بازیکن لیگ پانزدهم نیز دانست. البته طارمی در این میان ۳ بار نیز با پاس‌هایش بازیکن‌های دیگر را در موقعیت گلزنی قرار داد، ‌اما شاید دلیل قرار نگرفتن نام او در بین کاندیداهای بهترین‌های سال افت گلزنی‌اش در هفته‌های پایانی لیگ قبل باشد.

بدون شک دو گل او در دربی نقش بسزایی در نایب قهرمانی پرسپولیس داشت و همین حالا هم با وجود اینکه گفته می‌شود طارمی همان مهاجم سال پیش نیست باز هم ‌آمار درخشان ۱۱ گل از ابتدای فصل تاکنون را از خود به جا گذاشته و پشت سر ساسان انصاری نفر دوم جدول گلزنان لیگ است. این‌ آمار فوق‌العاده حکم می‌کرد او درجمع کاندیداها قرار می‌گرفت. مگر اینکه عادل بعد از آنکه او پارسال در همین نظرسنجی اول شد و اتفاقا عنوان بهترین بازیکن فصل را هم در نظرسنجی قبلی به خودش اختصاص داد، به‌دنبال گزینه‌ای غیر تکراری بوده باشد. این ابهامات را می‌توان در مورد کاوه رضایی هم مطرح کرد. مهاجم آبی‌ها که تاکنون ۷گل زده و۶ پاس گل داده است. تجربه ثابت کرده فردوسی‌پور بیشتر جوری جنس را در انتخاب‌ها لحاظ می‌کند تا مسائل فنی، به همین دلیل تیم‌های پرطرفدار مثل پرسپولیس، استقلال، تراکتور و نهایتا تیم‌ملی حتما در آن سهم دارند و معمولا این سهمیه بیش از یک بازیکن هم نیست آن هم به انتخاب ‌امتیازدهی‌های برنامه خودش.

ازجلال یک درصدی تا جلال 39 درصدی

شاید وقت آن رسیده که مجری برنامه نود بپذیرد که نتیجه نظرسنجی‌اش به هیچ عنوان نمی‌تواند یک خروجی کارشناسی داشته باشد. تمام انتخاب‌های او به هر بهانه‌ای که صورت گرفته به محل زورآزمایی هواداران قطب‌های پایتخت تبدیل شده و آنها پشت ستاره‌های تیم خود قرار گرفته‌اند تا برنده به رخ کشیدن اکثریت و اقلیت باشند. اصرارهای عادل برای عادلانه رای دادن هم درتمام این سال‌ها بی‌نتیجه بوده است. موارد بسیاری بوده که سرخابی‌ها مستحق پیروزی نبوده‌اند ‌اما گزینه مربوط به آنها بیشترین رای را آورده است. اصلا چرا راه دور برویم. همین سیدجلال حسینی که دوشنبه شب در ۳۴ سالگی مرد سال فوتبال کشور شد در پایان فصل قبل و وقتی درقالب بازیکن نفت تهران در نظرسنجی بهترین بازیکن فصل قرار گرفت فقط یک و نیم درصد از آرا را به خود اختصاص داد و قافیه را به طارمی ۴۷ درصدی باخت. آیا حقیقتا از سیدجلال نفت و ۷ ماه پیش تا سیدجلال‌امروز پرسپولیس که ۳۹ درصد آرا را به‌دست آورد به‌اندازه ۳۷ درصد رشد داشته است؟ شاید تنها نقض‌کننده اصل رای آوردن سرخابی‌ها مربوط به سردار آزمون است که بالاخره به زور گل‌های حساس برای تیم‌ملی و حتی گلزنی به بایرن مونیخ این بار از امید ابراهیمی گذشت و در رتبه دوم قرار گرفت.

مخاطبان رنگی

مخاطبان رنگی