پایان عصر خسرو؟

استقلال جوان شده و علیرضا منصوریان هر هفته با کم‌سال‌ترین بازیکنانش به میدان می‌رود. اوضاع طوری شده که حالا دیگر به بازیکنی مثل محسن کریمی هم بازی نمی‌رسد! در این میان طبیعی است که خسرو حیدری هم جایی در تفکرات کادرفنی آبی‌پوشان نداشته باشد. پیستون راست پیشین تیم ملی فوتبال ایران که تا همین چند سال پیش جزو گران‌ترین بازیکنان بازار نقل‌وانتقالات به‌شمار می‌آمد، حالا با خیال راحت روی نیمکت می‌نشیند و نمایش همبازیانش را تماشا می‌کند. حیدری که خیلی ناگهانی تیم ملی را از دست داد، حالا به همان راحتی در حال از دست دادن جایگاهش در استقلال است. تا همین چند هفته پیش منصوریان گاهی که می‌خواست خسرو را نیمکت‌نشین کند، دچار نوعی «رودربایستی» می‌شد و در گفت‌وگو با رسانه‌ها از ضرورت مراقبت از سلامت این بازیکن حرف می‌زد. حالا اما دوره تعارف‌ها هم تمام شده و حیدری کاملا صحیح و سالم، به دلایل فنی روی نیمکت می‌نشیند.

تامل در آمار حیدری هم در نوع خودش جالب است. از چهار پیروزی اخیر استقلال در مسابقات لیگ شانزدهم، خسرو حیدری فقط در یکی از آنها بازی کرده است. او در خفیف‌ترین و البته بحث‌برانگیزترین برد فصل استقلال برای نفت تهران فیکس بود و ۹۰دقیقه هم بازی کرد؛ مسابقه‌ای که آبی‌ها آن را به لطف ضربه امید ابراهیمی از کاشته‌ای که اصلا خطا نبود با برد پشت سر گذاشتند و اعتراضات علی دایی به آن، همچنان ادامه دارد! در سه پیروزی دیگر اما اثری از خسرو نبوده. پیروزی برابر پدیده مشهد، نفت آبادان و پیکان تهران در شرایطی به‌دست آمده که حیدری حتی یک دقیقه هم فرصت حضور در میدان را به دست نیاورده است؛ آنچه شاید از پایان عصر این بازیکن فانتزی و خلاق خبر می‌دهد. خسرو حیدری امسال فقط یک پاس گل در هفته دوم و در جریان شکست استقلال برابر همنام خوزستانی‌اش ارسال کرده و بعد از آن عملا کار سازنده‌ای برای این تیم انجام نداده است. به این ترتیب و با شرایط فعلی خسرو، هیچ‌کس دقیقا نمی‌داند ابتدای فصل چرا با اصرار علیرضا منصوریان، قرارداد این بازیکن به مدت سه سال تمدید شد. شاید الان استدلال مربی آبی‌ها این باشد که در برخی مقاطع و بزنگاه‌ها می‌توان از تجربه خسرو استفاده کرد، اما دو سال دیگر چه؟ آیا واقعا بازیکنی که اما امروز می‌بینیم، دو سال دیگر حتی یارای ۱۰دقیقه بازی مفید برای آبی‌ها را خواهد داشت؟