فراتر از سه امتیاز

دنیای اقتصاد: بازی پرسپولیس در فولادشهر برابر سپاهان، از هر نظر یک مسابقه خاص و ویژه برای سرخپوشان بود. شاگردان برانکو در این دیدار موفق به کسب یک پیروزی بسیار ارزشمند شدند؛ بردی که توانست آنها را هم‌امتیاز با تراکتورسازی صدرنشین، در کورس قهرمانی نگه دارد. همه شیرینی‌های این پیروزی، اما به همین مقدار خلاصه نمی‌شود.

ارزش‌های یک پیروزی

اگر قرار باشد جنبه‌های فرعی و مهم این برد را به‌صورت تیتروار خلاصه کنیم، نکات فراوانی را باید مورد اشاره قرار بدهیم؛ مثل اینکه پرسپولیس در این بازی پس از ۱۳سال موفق به برتری مقابل سپاهان در اصفهان شد. آخرین باری که قرمزها به چنین پیروزی دست یافتند، به برد دو بر یک آنها با گلزنی افشین پیروانی و پژمان جمشیدی برمی‌گردد؛ بازیکنانی که هر کدام مدت‌ها است بازنشسته شده‌اند. به علاوه این اولین پیروزی برانکو در ورزشگاه سخت فولادشهر بود. سرمربی سرخ‌ها پیش از این شایستگی کسب حداقل یک پیروزی در این استادیوم را داشت، اما به دلایل مختلف این اتفاق رخ نداد.

برانکو هفته هفتم فصل گذشته طلسم ۱۴ساله پیروز نشدن پرسپولیس در خانه تراکتورسازی را شکست و هفته هفتم امسال به طلسم ۱۳ساله نبردن در زمین سپاهان خاتمه داد. به علاوه این بازی، نخستین مسابقه‌ای بود که پرسپولیس در فصل جاری در آن بیش از یک گل می‌زد. در این بازی اولین پاس گل امید عالیشاه صادر شد و مهدی طارمی هم برای نخستین بار «دبل» کرد. بیخود نبود که شادی پروفسور و بچه‌هایش در پایان بازی آنقدر مفصل بود و دقایق طولانی به درازا کشید. پرسپولیس مسابقه بزرگی را برد که از جهات مختلف برای این تیم حکم «اعاده حیثیت» را داشت. خیلی‌ها منتظر بودند سرخپوشان دربی تهران را با یک برد قاطعانه پشت سر بگذارند و بعد از ناکامی در رسیدن به این هدف، برانکو تا حدود زیادی تحت فشار قرار گرفت. با این وجود پیروزی بر سپاهان، مربی کروات و تیمش را از چاله بیرون آورد.

خیلی‌ها پرسپولیس را متهم می‌کردند به اینکه جذابیت فصل گذشته را ندارد، اما دست‌کم این بازی نشان داد قرمزها همچنان از پتانسیل بالایی برای قدرت‌نمایی و ارائه بازی زیبا برخوردار هستند. یادمان باشد پرسپولیس در فاصله دو تعطیلات لیگ، از سه بازی بسیار دشوار ۵ امتیاز گرفت و به هیچ‌کدام از رقبای مستقیمش امتیاز کامل نداد. قرمزها حالا خیال‌شان جمع است که دربی را گذرانده‌اند و با تراکتور و سپاهان هم در خانه حریف مصاف داده‌اند. موعد بازگشت از تعطیلات، برای پرسپولیس برانکو باید فصل جمع‌آوری امتیازات باشد؛ جایی که اگر پای بچه‌های این تیم مقابل رقبایی مثل نفت تهران و آبادان، پدیده و سیاه‌جامگان مشهد و البته پیکان و ماشین‌سازی نلغزد، می‌توان پرسپولیس را مدعی اول قهرمانی نیم‌فصل به شمار آورد.

تردیدهای برانکو

سوت پایان این بازی اما گذشته از همه شیرینی‌هایش، برای برانکو و خیلی از هواداران پرسپولیس شروع تردیدهای زیادی هم بود. اتفاق مهم این بازی آن بود که رامین رضاییان باز هم به میدان نرفت، اما این بار حسین ماهینی بهتر از هر زمان دیگری ظاهر شد و با دو بار نجات دروازه، حداقل از حیث دفاعی حضورش در ارنج اصلی را توجیه کرد. حالا کسی نمی‌داند تکلیف رامین ملی‌پوش با آن کیفیت بالا چه خواهد بود. به علاوه در روزی که فرشاد احمدزاده -بال مورد علاقه برانکو- به دلیل مصدومیت غایب بود، امیری و عالیشاه در دو طرف عملکرد موثری داشتند و علیپور و طارمی هم خاطره زوج ویرانگر پارسال را زنده کردند؛ به این ترتیب روشن نیست که آیا بازگشت احمدزاده و نیمکت‌نشینی یکی از این چهار نفر (مثلا علیپور) برای پرسپولیس مفید است یا نه. از همه اینها که بگذریم، بحث تعطیلات مجدد لیگ هم مطرح است. تیم برانکو پارسال هر زمان که لیگ تعطیل می‌شد، مدتی طول می‌کشید تا به شرایط کیفی مطلوب برسد. امسال هم همین اتفاق رخ داد و در جدال با تراکتورسازی و استقلال نتوانستیم شاهد پرسپولیس واقعی باشیم. حالا دوباره لیگ تعطیل خواهد شد و باید ببینیم روز ۲۴مهر شاگردان برانکو با چه فرمی مقابل نفت تهران صف‌آرایی خواهند کرد.