پرسپولیس؛ برنده بدهکار

گروه ورزش: همان‌طور که حتما در جریان قرار گرفته‌اید، سرانجام مشکل بازگشت رامین رضاییان به پرسپولیس حل شد و این بازیکن در ازای خروج نام ساسان انصاری از لیست بزرگسالان، دوباره به این تیم برگشت. سرخپوشان عقیده داشتند هیچ تخلفی از بندهای قرارداد رضاییان صورت نگرفته و او یک فصل دیگر باید برای این تیم توپ بزند. شکایت از این بازیکن در حال سپری کردن مسیر طبیعی خودش بود که برانکو و باشگاه اقدام به جذب نفرات جدید کردند و لیست بازیکنان بزرگسال را تا نفر آخر پرکردند. بعد از این ماجرا رضاییان تصمیم گرفت به پرسپولیس برگردد.

برانکو مخالف بود، اما عذرخواهی‌های مکرر رامین و تعهدش به عقد قرارداد طولانی‌مدت جدید با قیمت مناسب و بدون قید و شرط، مدیریت باشگاه را به صرافت حفظ این بازیکن انداخت. در نهایت با هر ترفندی که بود برانکو را راضی کردند دوباره رضاییان را بپذیرد، اما این بار مشکل نبود جای خالی در فهرست بزرگسالان پیش آمد. سرخ‌ها ابتدا تصمیم گرفتند آنتونی گولچ را از لیست خارج کنند؛ مدافع استرالیایی که ظاهرا تا این مقطع نتوانسته نظر مساعد برانکو را جلب کند. گولچ اما حاضر به فسخ قرارداد نبود و پرسپولیسی‌ها هم توان پرداخت دستمزد دلاری او را نداشتند. به این ترتیب این گزینه منتفی شد تا تنها در فاصله ۴۸ ساعت به پایان مهلت نقل‌وانتقالات لیگ شانزدهم، ساسان انصاری قراردادش را با قرمزها فسخ کند. ساسان فصل گذشته در فولاد توپ زد و با ۱۰ گل زده و ۶ پاس گل آمار درخشانی به جا گذاشت. با این وجود در چهار مسابقه ابتدایی فصل جدید زیاد به او بازی نرسید. انصاری بارها از این بابت گله کرد و شایعه جدایی‌اش مطرح شد، تا اینکه در نهایت بین او و باشگاه پرسپولیس توافقی برای فسخ قرارداد صورت گرفت. به این ترتیب جا باز شد تا رامین رضاییان هم به جمع قرمزها برگردد.

مشکل فرهنگی؛ مصیبت بزرگ

قاعدتا الان پرسپولیسی‌ها باید خوشحال باشند از اینکه یکی از موثرترین بازیکنان فصل گذشته خودشان را به تیم برگردانده‌اند، اما چنین وضعیتی وجود ندارد، چرا که بازگشت رامین، هزینه‌های زیادی را به تیم تحمیل کرد. جدایی یکی از مستعدترین بازیکنان پرسپولیس باعث شده انتقادهای فراوانی از کادر مدیریتی پرسپولیس به عمل بیاید. به علاوه خود برانکو هم با توجه به مخالفت‌های قبلی‌اش با حضور رضاییان، حالا در مظان اتهام است و در موردش می‌گویند اقتدار لازم را ندارد. تازه از امروز به بعد باید دید نحوه تعامل برانکو با رضاییان چگونه است و آیا این بازیکن اصلا جایی در برنامه‌های فنی او دارد یا نه؟ همه این مشکلات از جایی ناشی می‌شود که یک فوتبالیست ما که از قضا در بالاترین سطح ممکن توپ می‌زند و عضو ثابت ترکیب تیم ملی هم به شمار می‌رود، هنوز فرهنگ صحیح حضور در موقعیتش را فرا نگرفته و نمی‌داند چه کاری درست یا غلط است؟ مسلما اگر ابعاد شخصیتی بازیکنی مثل رضاییان هم مثل جنبه فنی او رشد می‌کرد، این بازیکن حاضر نمی‌شد با وجود باقی ماندن بخشی از تعهدش به پرسپولیس، این تیم را ترک کند و این همه دردسر به وجود بیاورد.

در حال حاضر کل مجموعه پرسپولیس زیر سوال رفته و این اتفاق در حالی رخ می‌دهد که از قضا این باشگاه موفق شده حقانیت خودش را در پرونده شکایت از رامین رضاییان به اثبات برساند و او را برگرداند. یعنی این تیم هم اصالت قرارداد سال گذشته را ثابت کرده، هم درستی اجرای مفاد آن را به اثبات رسانده و هم بازیکنش را از ترکیه به ایران بازگردانده، اما با وجود همه این موفقیت‌ها در حال حاضر «گناهکار» تلقی می‌شود، چرا که یک بازیکن با ناشی‌گری خودش مشکلاتی اساسی و جبران‌ناپذیر را به وجود آورده است. تصورش را بکنید اگر رامین درست و حرفه‌ای پرورش پیدا کرده بود و اگر مشاوران متخصص در اطراف او بودند چه اتفاقی رخ می‌داد؛ در این صورت او همزمان با سایر بازیکنان تمرینات آماده‌سازی پیش‌فصل را آغاز می‌کرد و الان در اوج آمادگی فنی و فیزیکی می‌توانست یک مهره قابل اتکا و مثمر ثمر برای باشگاه و تیم ملی باشد. حالا اما، ما با یک پدیده مجهول و پرحاشیه مواجهیم که حضورش به قیمت جدایی یک بازیکن توانا تمام شده است. حتی در مورد ساسان انصاری هم با وجود همه حجب و حیایش می‌توان همین انتقاد را وارد دانست. انصاری اول فصل با شور و شوق پرسپولیسی شد و گفت فقط یک دقیقه به این پیشنهاد فکر کرده بود. در ادامه اما نیمکت‌نشینی را تاب نیاورد و به جای تلاش برای مبارزه و رقابت، بنای ناسازگاری گذاشت. فکرش را بکنید اگر طرز تفکر بازیکنان ما درست بود، چقدر از بار این هزینه‌های اضافی کاسته می‌شد و چه فوتبال آرام‌تر و ایده‌آل‌تری می‌داشتیم. گذشته از توانایی‌ها و مهارت‌های فنی، یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های فوتبالیست‌های ما و اروپا در چنین مقیاس‌ها و مصداق‌هایی مشخص می‌شود.