بوسه تشک بر شانه‌های نابغه

پشتش که به تشک چسبید قلب ملتی از تپش ایستاد. چه کسی باور می‌کرد آقای نابغه اینچنین دراز به دراز درمیانه تشک کشتی پهن شود؟ در مخیله هیچ‌کس نمی‌گنجید. قرار بود تشک کشتی و شانه‌های او دوخط موازی باشند که هیچ‌وقت و تحت هیچ شرایطی یکدیگر را قطع نکنند اما شد آنچه نباید می‌شد. حمید سوریان قهرمان ۷ستاره ایران و سومین فرنگی‌کار پرافتخار تاریخ درتمام دوران و تمام وزن‌ها با دو شکست عجیب و ناباورانه از المپیک حذف شد. افکار عمومی ورزش ایران بهت‌زده توان قضاوت را نداشت.

باید مرد پرافتخارش را به ناآمادگی متهم می‌کرد و براو می‌تاخت یا به بهانه تمام افتخارات گذشته چشم براین شکست بزرگ می‌بست؟ چه اتفاقی افتاده بود؟ قهرمان لندن در این چهارسال حواسش به سودای شورای شهر و بیزینس پرت بود یا جبر زمانه و کم کردن کیلوهای بسیار و بالا رفتن سن دورانش را به پایان رسانده بود؟ حمید سوریان باخت تا طلایی که ایرانی‌ها به‌صورت پیش‌فرض برای او کنار گذاشته بودند از کف برود. شاید برنز سعید عبدولی بود که در شب اول فرنگی‌کاران در المپیک تا حدودی از سنگینی این غم بزرگ کاست. اتفاقی که حتی محمد بنا که امضایش پای اکثر موفقیت‌های حمید سوریان هم هست به آن معترف است. سوریان بعد از باخت به یک تک‌جمله بسنده کرد که: «حیف بد تمام شد.» جمله‌ای که به خداحافظی تلخ او با کشتی تعبیر شد و بنا هم درخصوص آن این‌گونه واکنش نشان داد: «در این مورد چیزی نمی‌دانم، به هر حال هر آمدی یک رفتی دارد، اما در جریان این موضوع نبودم، توقع نداشتیم که حمید به این شکل از کشتی خداحافظی کند، اما خوشحالم که عبدولی برنز گرفت تا کمی ما را خوشحال کند.»

بنا در خصوص حذف حمید سوریان آن را به حذف اکثر مدال‌آوران المپیک لندن در المپیک اخیر ربط می‌دهد و ازتغییر نسل می‌گوید: «هیچ‌کدام از نفراتی که در المپیک لندن روی سکو بودند این دوره به مدال نرسیدند که نشان می‌دهد نسل کشتی در حال تغییر است. وقتی قانون عوض می‌شود ما هم باید تغییر کنیم. منطق حکم می‌کرد ما از باتجربه‌هایمان در المپیک استفاده کنیم چرا که المپیک جای تجربه‌اندوزی نیست.» بنا بی‌انگیزگی سوریان بعد از باخت او را هم به علاقه او به طلا ربط می‌دهد: «اولین مدال برنز شد! همه از ما طلا می‌خواهند. من برای همه یک مدال کنار گذاشته بودم؛ مخصوصا برای حمید سوریان که بالاخره یک اسطوره است. متاسفانه روز، روز سوریان نبود؛ شرایط، شرایط حمید نبود. او یا طلا می‌خواهد یا چیزی نمی‌خواهد! خلاصه برای حمید آن داستان رقم خورد، اما خدا را شکر سعید برنز گرفت که کم از طلا نداشت. شرمنده مردم هستم چون انتظار داشتند سوریان مدال ٢٠١٢را تکرار کند، اما این اتفاق رخ نداد.» جالب اینکه مازیار ناظمی مدیر روابط عمومی وزارت ورزش پستی را روی اینستاگرامش منتشر کرد ومدعی سوریان شد خداحافظی‌اش را رد کرده است. ظاهرا جمله بد تمام شد به معنی کناره‌گیری او از کشتی نبوده است. آیا نابغه می‌خواهد باردیگر شانس خود را در توکیو امتحان کند؟

خداحافظی نکردند

عین ماجرای خداحافظی سوریان برای عبدولی هم اتفاق افتاد او بعد از کسب برنز حرف‌هایی زد که به خداحافظی تعبیر شد. او گفته بود: «مدتی می‌خواهم به مسافرت بروم و استراحت کنم و از کشتی دور باشم. کشتی بس است می‌خواهم بروم سراغ زندگی‌ام. خوشحالم که به مدال رسیدم. تفریح و رفتن به مسافرت، برنامه من است؛ کشتی کافی است. کشتی رشته سنگینی است که یک ورزشکار و قهرمان می‌خواهد. خدا را شکر که مدال المپیک گرفتم و دل مردم را شاد کردم.» اما بعد از بلند شدن موج اخبار در مورد خداحافظی‌اش او هم حرفش را این‌گونه تصحیح کرد. وی با بیان اینکه «خوشحالم روسفید به ایران برمی‎گردم»، گفت: «مدالم را به خانواده‎ام تقدیم می‌کنم. خیلی وقت است که در کشتی هستم. از سال ۸۴ در تیم‎های ملی کشتی هستم و فرصت زیادی برای اینکه در کنار همسر و فرزندانم باشم، در اختیار نداشتم. بهتر است از این به بعد بیشتر به خانواده‌ام برسم.»

دارنده مدال برنز از احتمال دلتنگی‌اش برای کشتی و بازگشت گفت: «کشتی بس است! البته منظورم خداحافظی همیشگی از این رشته نیست و ممکن است دلتنگ شوم و مجددا به سمت آن برگردم.» ماجرای خداحافظی این دو بین مدیران ورزش هم بازتاب داشت. سجادی نفر دوم ورزش کشوردرباره خداحافظی احتمالی سوریان گفت: «سوریان یک قهرمان نمونه و اسطوره‌ای است. کسی که ۶ مدال جهانی و یک مدال المپیک دارد مورد احترام و علاقه همه مردم ایران است. مهم نیست و مسابقه برد و باخت دارد. قلبا دوست داشتم که او مدال بگیرد. در مورد موضوع خداحافظی‌اش هم خودش بهتر از همه تصمیم می‌گیرد. ما در شرایط او نیستیم و برایش آرزوی موفقیت می‌کنیم. سوریان از سرمایه‌های بزرگ کشتی ما است و اگر هم کنار برود باید از تجربیات او استفاه کنیم.»