دنیای متفاوت سرخابی‌ها

گروه ورزش: آخرین هفته از مسابقات لیگ شانزدهم پیش از آغاز اردوی تیم ملی، پنج‌شنبه و جمعه هفته گذشته برگزار شد. در مسابقات روز پنج‌شنبه، استقلال در شهر قدس به مصاف پیکان رفت و با یک تساوی ناامیدکننده متوقف شد. در ورزشگاه آزادی نیز پرسپولیس موفق شد صبا را از پیش رو بردارد و به صدرنشینی‌اش ادامه بدهد. در تبریز، تیم پرامید تراکتورسازی دربی پرحرف و حدیث این شهر را با دو گل به سود خودش به پایان برد تا همچنان در قامت مدعی قهرمانی نشان بدهد.

پرسپولیس اقتصادی

در روزی که مهدی طارمی فیکس شد و بالاخره اولین گلش را در لیگ شانزدهم برای پرسپولیس به ثمر رساند، سرخپوشان از سد صبا و نیز پنجه‌های هنرمند حامد لک عبور کردند و ۱۰امتیازی شدند. این بازی از آن مسابقاتی بود که راحت درموردشان می‌شود گفت دو نیمه متفاوت داشت. پرسپولیس در نیمه اول سراپا آتش بود و شاید ۱۰فرصت خوب گلزنی به دست آورد، اما در وقت دوم عقب‌نشینی نسبی شاگردان برانکو و میدان‌داری آنها برای حفظ نتیجه باعث شد صبا کمی از لاک دفاعی بیرون بیاید و به ویژه در دقایق پایانی موقعیت‌هایی برای گلزنی دست و پا کند. در مجموع آنچه تا اینجای فصل از پرسپولیس دیده‌ایم، نشان می‌دهد این تیم با وجود در اختیار داشتن ابزار لازم برای ارائه بازی زیبا و به‌رغم اینکه در بخش قابل توجهی از دقایق بازی چنین نمایشی را ارائه می‌دهد، اما تا حدود زیادی هم نتیجه‌گرا شده و به فوتبال اقتصادی با محوریت بیشترین استفاده از کمترین سرمایه رو آورده است.

این همان چیزی است که در هر سه پیروزی لیگ شانزدهم سرخ‌ها برابر سایپا، گسترش فولاد و صبای قم دیده شد. انگار قرمزها از اتفاقات فصل گذشته درس گرفته‌اند و دل‌شان نمی‌خواهد جام قهرمانی را «مفت» از چنگ بدهند. بیایید عملکرد این تیم در چهار هفته ابتدایی فصل جدید را با مقطع مشابه در فصل گذشته مقایسه کنیم. شاگردان برانکو در لیگ پانزدهم تا اینجای کار ۶گل زده بودند، ۱۰گل خورده بودند و فقط یک امتیاز داشتند؛ در حالی که آنها در لیگ شانزدهم با همین تعداد بازی، ۴گل زده‌اند، یک گل خورده‌اند و ۱۰امتیاز دارند! کاسته شدن از تعداد گل‌های خورده به بهای استحکام ساختار دفاعی و کسب امتیازات بیشتر، همان تعریفی است که از فوتبال اقتصادی داریم و به نظر می‌رسد این استراتژی با شاعرانگی فوتبال پرسپولیس تلفیق شده تا چه بسا دست قرمزها این فصل از جام قهرمانی کوتاه نماند.

برزخ منصوریان

خیلی‌ها منتظر بودند کسب یک پیروزی ساده برابر پیکان، نقطه پایان بحران برای استقلال و منصوریان باشد. با این وجود چنین اتفاقی رخ نداد و تازه این تیم خوش‌شانس بود که با استفاده از یک ارسال بلند، دروازه حریف را باز کرد و در دقایق پایانی از شکست گریخت. دو امتیاز از ۴بازی، شاید به خودی خود گویای بسیاری از مسائل در مورد تیم پرامید منصوریان باشد، اما توجه به حقایق دیگر، عمق مشکلات را بیشتر آشکار می‌کند. مثلا لازم است به خریدهای پرسروصدای استقلال توجه کنیم. کنعانی‌زادگان که تکلیفش روشن است، وریا غفوری انتظارات را برآورده نکرده، فرشید باقری برای دومین بازی متوالی کار را از روی نیمکت شروع کرد، کاوه رضایی حتی برای پر کردن جای خالی شهباززاده هم مشکل داشته و البته از همه جالب‌تر داستان بختیار رحمانی است؛ اولین خرید بزرگ استقلال منصوریان که پیراهن شماره هفت فرهاد مجیدی هم به او پیشکش شد، اما بعد از سه بازی بسیار ضعیف، در این مسابقه هم در میانه‌های نیمه دوم تعویض شد تا خیلی‌ها را ناامید کرده باشد. منصوریان بعد از این بازی قول داد در تعطیلات یک ماهه، تیمش را بسازد؛ اما بسیاری عقیده دارند دربی هفته ششم، آخرین فرصت او روی نیمکت آبی‌ها خواهد بود.