به خانه برمی‌گردیم!

گروه ورزش: فصل نقل‌وانتقالات امسال، مهمانان ویژه‌ای دارد؛ بازیکنانی که شاید پیش از این کمتر ممکن بود در مورد جذب‌شان توسط باشگاه‌های داخلی خبر یا حتی شایعه‌ای بشنویم، اما حالا وضع فرق کرده است. این گروه، شامل بازیکنان ایرانی می‌شود که سابقه بازی در لیگ قطر را دارند و عمده اوقات‌شان در این سال‌های اخیر را به بازی در باشگاه‌های این کشور عربی گذرانده‌اند. شاید به‌طور معمول هیچ‌وقت نمی‌شد روی این بازیکنان به‌عنوان اهداف نقل‌وانتقالاتی بحث کرد، اما حالا مطالب زیادی پیرامون پیوستن آنها به باشگاه‌های داخلی به گوش می‌رسد. هرچند باید کمی صبر کرد و دید چند نفر از لژیونرهای ایرانی لیگ قطر به فوتبال باشگاهی کشورمان برمی‌گردند؟

استقلالی‌ها چشم‌انتظار دو نفر

وضعیت بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ قطر اصلا خوب نیست. در طول فصلی که گذشت، اخبار جسته و گریخته زیادی در مورد نارضایتی مسوولان باشگاه‌های قطری از بازیکنان ایرانی‌شان به گوش رسید و حالا به نظر می‌رسد که برخی از آنان در معرض خروج از لیگ ستارگان قرار گرفته‌اند. در این میان هواداران استقلال امیدوارند بتوانند دو بازیکن قدیمی‌شان را به باشگاه برگردانند. پژمان منتظری، مدافع مستحکم و بی‌حاشیه تیم ملی کشورمان در یک دهه گذشته، یکی از دو بازیکنی است که استقلالی‌ها شایعه دیپورتش از لیگ قطر را به فال نیک گرفته‌اند و لحظه‌شماری می‌کنند او دوباره آبی‌پوش شود. منتظری ۳۳ساله در سه سال گذشته برای باشگاه‌های قطری توپ زده، اما حالا قراردادش با الاهلی به پایان رسیده و گفته می‌شود مسوولان این تیم دیگر تمایلی به ادامه همکاری با وی ندارند. احتمال بازگشت پژمان به استقلال زمانی قوت گرفت که او عکسی از پیراهنش در استقلال را روی صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام به انتشار رساند. در مجموع به نظر می‌رسد منتظری خیلی به استقلال نزدیک شده، درست برعکس مجتبی جباری که مطالب مطرح شده در مورد بازگشت قریب‌الوقوع او به جمع آبی‌ها چندان منطقی به نظر نمی‌رسد. جباری هنوز یک سال دیگر با الاهلی قرارداد دارد و از آنجا که کمیته المپیک قطر یک نهاد موثر پیرامون تصمیم‌گیری در مورد بازیکنان خارجی شاغل در این کشور به‌شمار می‌آید، بعید است که رضایت‌نامه این بازیکن به سادگی صادر شود.

یک پرسپولیسی منتظر باشگاه

محمد نوری اما دیگر بازیکن ایرانی دیپورت شده از لیگ قطر است. او ابتدای فصل گذشته از پرسپولیس جدا شد و به تیم تازه صعود کرده المسیمر پیوست؛ باشگاهی که نوری بعدها از آن به‌عنوان «بدترین انتخاب زندگی‌اش» نام برد. مسیمر ضمن تحمل شکست‌های پرشمار، به بدترین شکل ممکن به دسته پایین‌تر بازگشت. نکته جالب اما این بود که مدیران این باشگاه اعلام کردند تمایلی به تمدید قرارداد بازیکن ایرانی‌شان ندارند و به این ترتیب نوری که بازوبند کاپیتانی این تیم را هم بر بازو داشت، به ایران برگشت. او به شدت مایل است به پرسپولیس برگردد و دوباره بازوبند سرگروهی این تیم را در اختیار بگیرد، اما مشکل بزرگش این است که برانکو او را نمی‌خواهد و در شرایط عادی تصمیمی برای ادامه همکاری با این بازیکن ندارد. مربی کروات حتی بین دو نیم‌فصل هم به شایعه بازگشت نوری روی خوش نشان نداد و الان هم تصمیم دارد به روند جوان‌سازی تیمش ادامه بدهد. باید صبر کرد و دید اصرار نوری به پرسپولیسی شدن جواب می‌دهد یا نه؟

دژاگه؛ ماموریت ناممکن

اشکان دژاگه از سال۲۰۱۴ مشغول بازی در العربی قطر است. او با قراردادی نجومی از فولام به العربی منتقل شد و لقب گرانترین بازیکن ایرانی تاریخ را به خودش اختصاص داد، اما دستاوردهای این بازیکن برای تیم قطری چندان راضی‌کننده نبوده است. اشکان با العربی قرارداد طولانی مدت دارد، اما گفته می‌شود باشگاه دیگر حاضر به ادامه همکاری با او نیست. به این ترتیب حرف و حدیث‌‎های زیادی در مورد حضور دژاگه در لیگ ایران و مثلا پیوستنش به پرسپولیس بر سر زبان‌ها افتاده، اما بعید به نظر می‌رسد چنین اتفاقی حداقل در مقطع کنونی رخ بدهد. دژاگه با توجه به کارنامه پربار و کاراکتر بین‌المللی‌اش احتمالا کار سختی برای بازگشت به اروپا و ادامه کار در خارج از کشور نخواهد داشت. بنابراین به احتمال فراوان انتشار اخبار مربوط به پرسپولیسی شدن او را باید در زمره شایعات نقل‌وانتقالاتی دسته‌بندی کرد.

اینها را باور کنیم؟

فارغ از اینکه در ادامه فصل نقل‌وانتقالات چه اتفاقاتی رخ خواهد داد، حداقل یک مساله کاملا روشن به نظر می‌رسد؛ اینکه وضع بازیکنان ایرانی شاغل در لیگ قطر چندان روبه‌راه نیست و به نظر می‌رسد بازار این کشور برای فوتبالیست‌‎های ما امنیت و رونق گذشته را ندارد. درست در همین شرایط برخی از ستاره‌هایی که چند تیم لیگ برتری را خواهان خودشان می‌بینند، مدام مدعی می‌شوند از قطر پیشنهاد دارند و باید این درخواست‌ها را بررسی کنند! مثلا بختیار رحمانی بعد از پیوستن به استقلال مدعی شده برای محقق کردن رویای کودکی‌اش از پیشنهاد تیم‌های قطری گذشته، بی‌آنکه دقیقا اسم بیاورد یا مدرک رو کند. همین مسائل کم‌وبیش در مورد کاوه رضایی، وحید امیری، مهدی طارمی و خیلی‌های دیگر هم مطرح می‌شود. این وسط معلوم نیست اگر قطری‌ها برای استخدام این همه بازیکن ایرانی خیز برداشته‌اند، پس چرا قصد دارند قبلی‌ها را به‌طور گسترده و دسته‌جمعی دیپورت کنند؟!