آنچه از دیدار تیم ملی به جای ماند
ببخشید اگر ناراحت می‌شوید!
دنياي اقتصاد :
برتری ۳بر۲ برابر قرقیزستان سبب شد ایران در نزدیک‌ترین حالت صعود به جام‌جهانی ۲۰۲۶ قرار بگیرد. درواقع با وجود همه انتقادات منصفانه و مغرضانه، مهم‌ترین هدف در بازه فعلی یعنی رسیدن به جام‌جهانی در شرف محقق شدن است، اما چیزی که صدای مردم و منتقدان را بلند کرده، ایراداتی است که انگار قرار نیست تمام شوند. تیم ملی در تمام ۵ مسابقه‌ای که پیش از سه‌شنبه شب برابر قرقیزستان برگزار کرده بود، دو مرتبه دروازه‌اش را باز شده دید که این اتفاق در تک جدال اخیر دو تیم تکرار شد. نکته‌ای که نشان‌دهنده ضعف مفرط خط دفاعی تیمی است که امیر قلعه‌نویی اعتقاد دارد گل زدنش به رقبا، به خاطر تاکتیک اوست، ولی گل خوردنش به دلیل اشتباهات فردی بازیکنان! امیر می‌گوید ما نسبت به دوره‌های پیشین گل‌های بیشتری به ثمر رسانده‌ایم(حتی بدون درنظر گرفتن سطح کیفی رقبای مقدماتی امسال) اما ای کاش کسی به او یادآوری کند آخرین باری که بیش از ۵ گل در رقابت‌های مقدماتی دریافت کردیم، به انتخابی جام جهانی ۲۰۱۰ برمی‌گردد که با ۷ گل خورده از صعود به آفریقای جنوبی باز ماندیم و حالا ایران ۴ مسابقه وقت دارد آن رکورد را هم بشکند! در کنار همه صحبت‌های بحقی که قلعه‌نویی آن را تخریب می‌داند، ای کاش در مدت زمان باقی‌مانده او به این نتیجه برسد باید فکری به حال خط دفاعی فشل تیم ملی و سن و سال بالای بازیکنان کند. اگر قرار است هافبک اسپانیایی بلد ما(!) به همین راحتی در محوطه جریمه پنالتی بدهد، چرا نباید یک جوان با انگیزه‌تر جای او را بگیرد؟ می‌دانیم که کادرفنی از این صحبت‌ها ناراحت می‌شوند، اما به خدا که در آمریکا خبری از قرقیزستان و هنگ‌کنگ و کره‌شمالی نیست؛ حالا خودتان می‌دانید!
