بابک خاکساری، قائم مقام مدیرعامل بادی اسپینر،

برای رقابت با برندهای خارجی باید در زمین خودشان بازی کنیم

بابک خاکساری، قائم مقام مدیرعامل بادی اسپینر، از آینده‌ای که این برند برای خود ترسیم کرده است می‌گوید.
در حال حاضر ورود برندهای خارجی صنعت پوشاک به ایران ممنوع است و برخی از برندهای ایرانی در این حوزه خوش درخشیدند. با توجه به امکان ورود برندهای خارجی، شما چه برنامه‌هایی برای بادی اسپینر دارید؟

استراتژی ما این است که به جای اینکه بازی محلی خودمان را بکنیم و منتظر باشیم که یک روز برندهای مطرح خارجی وارد کشور شوند و در یک فضای رقابتی قرار بگیریم، ما برویم در زمین آنها بازی کنیم؛ یعنی به جای اینکه ما به کشورهای اطراف کالا بفروشیم، برویم در جایی مثل ترکیه به عنوان یکی از قطب‌های صنعت فشن و در کنار آنها فعالیت کنیم. مثلا با تاسیس شعب بادی اسپینر با برندهای بزرگ طبق قواعد بازی آنها رقابت کرده و از این رو کسب دانش و تجربه کنیم.

به گمان من، کسی ما را در زمین بازی آنها قضاوت نمی‌کند و اگر برویم در زمین آنها ۱۰ بار هم شکست بخوریم، همچنان زمین بازی خودمان را حفظ کرده‌ایم. اما اگر بتوانیم آنجا موفق شویم و در سیستم آنها و با روش خودشان بازی کنیم دیگر فرقی نمی‌کند کجا باشیم، ما همیشه می‌توانیم همان بازی را داشته باشیم.

این استراتژی می‌تواند در آینده بیزینس بادی اسپینر جواب دهد، ضمن اینکه فرصت‌های جدیدی هم برای‌مان ایجاد کند؛ وقتی بتوانیم وارد بازار جهانی شویم، روی برند داخلی‌مان هم تأثیری می‌گذارد.

صنعت پوشاک کشور ما در بازه‌های زمانی مختلف تغییرات زیادی به خود دیده است، از حضور پر قدرت برندهای خارجی گرفته تا تولیدات داخلی که فقط می‌توانستند با لوگوهای خارجی به فروش برسند تا خروج برندهای خارجی، نوسانات زیاد ارز و مشکلاتی در تامین مواد اولیه. در این بازار داخلی با هم‌صنف‌های خود چه رویکردی در پیش گرفته‌اید؟

بازار داخلی ما امروز یک صنف با تعدادی بازیگر شناخته شده است، برندهای ایرانی امروز دور هم جمع شده‌اند و این صنف شکل گرفته است، اما زمانی که این اکوسیستم به یک صنعت تبدیل شود، پتانسیل‌های بیشتری در آن به وجود می‌آید و می‌توانیم فضای رقابتی و رو به پیشرفت آینده‌مان را شکل دهیم. باید سعی کنیم هم‌افزایی و رابطه‌سازی را بیشتر کنیم و در انجمن‌ها و اتحادیه‌ها نقش جدی‌تری داشته باشیم و سعی کنیم بازیگران این صنف را دور هم جمع کنیم و بتوانیم در آینده، صنعت قوی پوشاک ایران را شکل دهیم.

به نظر شما چطور این اتفاق می‌افتد؟

باید بازیگرهای این صنف با هم هماهنگ‌تر شوند. درست است که هر کدام منافع خود را دارند اما باید در سیاست‌گذاری‌ها همسو و هم‌راستا شوند. یک نگاه کلان این است که اگر قرار باشد من یک برند جهانی باشم نمی‌توانم فقط به منافع خودم فکر کنم، بلکه باید جمعی‌تر فکر کرده و به کشورم فکر کنم. خیلی از برندهای بزرگ دنیا این است که در تولید ناخالص کشورشان نقش بازی می‌کنند و این جایی است که ما باید بیشتر در آن تلاش کنیم.

در همین راستا باید برندهای ایرانی حضور کسترده تری داشته باشند، دلیل حضور ما هم در نمایشگاه‌هایی مانند نمایشگاه کار همین است، ما شروع کردیم که بازی‌مان را در این مارکت جدی‌تر کنیم. ما نیاز داریم کسی که دنبال کار می‌گردد ما را به عنوان بازیگر صنعت بشناسد، نه برندی که فقط در سطح کشور فروشگاه دارد.

قدم‌های درون و برون سازمانی بادی اسپینر برای این هدف بزرگ یعنی ورود به کشورهایی که در صنعت پوشاک صاحب سبک هستند و سهم بزرگی در بازار جهانی دارند، چیست؟

ما نگاه ویژه‌ای به ترکیه داریم و در حال آغاز فعالیت‌هایی در این کشور هستیم. همزمان یک سری کارها را در ایتالیا انجام می‌دهیم و قدم اول ما این است که آنجا حضور داشته باشیم. حضور در این کشور برای ما مانند یک کلاس آموزشی است تا بتوانیم ارتباط سازی کنیم و از این فرصت به بهترین شکل در آینده استفاده کنیم. ضمن اینکه بازار فروش منطقه‌ای را هم در نظر داریم که البته اولویت بعدی ماست که بتوانیم به ارمنستان، آذربایجان، ترکیه، عراق، امارات، عمان و کشورهایی که به ما نزدیک‌تر هستند هم برویم.

در داخل سازمان هم در حال بازنگری و تغییر هستیم. امروز منابع انسانی ما به شکلی پویا فعال شده است، ما سیستم‌ها را پیاده‌سازی می‌کنیم، فرایندهای درون‌سازمانی‌مان را بازآفرینی می‌کنیم و همینطور که روی بهینه‌شدن فعالیت خود کار می‌کنیم، فروشگاه‌های‌مان را نیز بهینه می‌کنیم. حتی روش‌های قبلی‌مان را که خوب بودند، همچنان بهینه می‌کنیم.

به نظر می‌رسد صنعت پوشاک ایران هنوز در مرحله یافتن هویت خود بوده و به بلوغ نرسیده است. شاید این به دلیل تغییرات زیادی‌ست که در این سال‌ها با آنها روبرو بوده و شاید هم جدی شدن تولید داخل و تغییر نگاه مصرف‌کننده. به همین دلیل به‌عنوان مثال در حوزه مارکتینگ این صنعت ما هنوز شاهد فعالیت خاص و پرشوری نبوده‌ایم و به نظر می‌رسد برندها فقط دغدغه فروش و تامین دارند.

واقعیت این است که با خالی شدن مارکت از برندهای خارجی، یک جامعه ۸۰ میلیونی در ایران داریم که نیاز به پوشاک دارند و این نیاز قبلا توسط بیش از ۱۵۰ برند خارجی تأمین می‌شد که امروز نیستند. این عدم حضور یک مارکت بزرگ را به وجود آورده است. امروز تمام برندهای ایرانی با هم امکان تأمین نیاز این جامعه را ندارند و ما داریم قدم به قدم به آن سمت می‌رویم.

ممکن است بتوانیم با تبلیغات، یک حجم بالای مخاطب را به سمت خودمان بیاوریم، اما اتفاقی که می‌افتد این است که کیفیت خدمات کاهش پیدا می‌کند. بنابراین سعی می‌کنیم متناسب با نیازهای صنعت و حجم تقاضایی که وجود دارد، کم‌کم بخشی از آن را برداریم و بتوانیم سطح استانداردی را که برای آن خدمات تعریف کردیم همچنان حفظ کنیم و آسیبی به آن قسمت وارد نشود. ولی در آینده حتما باید تبلیغات بیشتری داشته باشیم و آگاهی از برند را افزایش دهیم. همه تلاش ما این است که این حس غرور و افتخار را با حفظ استاندارد و کیفیت همچنان در جامعه حفظ کنیم،

کما اینکه در آینده بتوانیم با بهبود فرایندها‌ و توسعه درست و کارشناسانه‌ای که در کل سیستم‌مان ایجاد می‌شود، حجم تولید را افزایش دهیم و در نهایت بتوانیم نیاز بیشتری را پاسخ دهیم.