دنیای اقتصاد-زینب طاری:
سال جدید برای صنعت برق با یک تغییر بزرگ درخرید و فروش همراه بود؛ به این معنی که وزارت نیرو با بخشنامهای تصمیم گرفت در بورس انرژی برق را از طریق شرکتهای توزیع از نیروگاهداران بخرد؛ هر چند در ابتدا با توجه به اینکه سرعت نقدینگی نیروگاهها با اجرای این طرح افزایش مییافت و دیگر خبری از انباشت مطالبات نیروگاهها از وزارت نیرو نبود، شاهد اظهار رضایت نیروگاهداران بودیم، اما دیری نپایید که تردیدهایی برای سودآوری این طرح عنوان شد که از جمله آنها میتوان به نحوه محاسبه نرخ برق در ایام غیرپیک اشاره کرد؛ از سوی دیگر اگر در گذشته به صورت ماهانه مبالغی برای تعمیرات در اختیار نیروگاهها قرار میگرفت، امروز خبری از پرداخت این مبالغ نیست. همچنین دولتی بودن تمامی خریداران و حداقل ۴۰درصد فروشندگان نیز واقعیتی است که در زمینه قیمتگذاری قطعا تاثیرگذار است و آزاد بودن و شفافیت را در بورس انرژی با تردید مواجه میکند.
دنیایاقتصاد:
از سال ۲۰۰۰، دسترسی به برق در سراسر جهان به طور چشمگیری افزایش یافته است و تا سال ۲۰۲۰ از ۷۵درصد جمعیت جهان به ۹۰درصد رسیده است. درحقیقت زمانی که برق قطع شود، یا شبکه برق غیرقابل اعتماد یا استفاده از آن بسیار پرهزینه باشد، دسترسی به آن معنا ندارد، از این رو بسیاری از کسانی که به برق دسترسی دارند خدماتی منقطع و نوسانی دریافت میکنند. دلیل این کمبودها نحوه برخورد ما با الکتریسیته است؛ اینکه آن را یک حق بدانیم و نه یک کالای خصوصی. منظور از حق دانستن الکتریسیته اشاره به این تفکر است که همه مردم حق دارند به برق دسترسی داشته باشند، حتی اگر پول آن را نپردازند.