نیروگاه بادی یک منبع کاملا داخلی است که رشد اقتصادی یک کشور را تقویت می‌کند. در سال ۲۰۲۱، در ایالات متحده توربین‌‌‌های بادی که در هر ۵۰ ایالت کار می‌‌‌کردند، بیش از ۹‌درصد از کل خالص انرژی این کشور را تولید می‌‌‌کردند. در همان سال، سرمایه‌گذاری در پروژه‌‌‌های جدید بادی ۲۰ میلیارد دلار به اقتصاد ایالات متحده اضافه کرد. این در حالی است که بر اساس گزارش بررسی آماری انرژی جهانی که در هفته گذشته منتشر شد، انرژی بادی و خورشیدی جهان در سال گذشته به رکورد ۱۲‌درصد از تولید برق جهانی رسیدند و از هسته‌‌‌ای پیشی گرفت. شورای جهانی انرژی بادی در اوایل سال‌جاری اعلام کرد که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۲۷ ظرفیت انرژی بادی بی‌‌‌سابقه‌‌‌ای، در حدود ۶۸۰ گیگاوات، در سراسر دنیا نصب شود. اما این صنعت چند سال سخت را پشت سر گذاشته است که در ادامه به برخی از این چالش‌‌‌های گذشته و پیش روی این صنعت اشاره خواهیم کرد.

زنجیره تامین

همه‌گیری کووید-۱۹ از سال ۲۰۲۰ منجر به قرنطینه کارمندان، کاهش فعالیت‌‌‌های صنعتی و کاهش تقاضای جهانی برای انرژی شد. در بخش باد، مانند سایر صنایع، محدودیت‌های حرکتی باعث اختلال در زنجیره تامین و تاخیر در ساخت پروژه‌‌‌ها شد. محدودیت در تعداد کارگران مجاز در محل پروژه‌‌‌ها و تاخیر در ارسال قطعات از چین و جاهای دیگر به این معنی است که برخی از توسعه‌‌‌دهندگان نیروگاه‌‌‌های بادی مجبور به تاخیر یا حتی لغو پروژه‌‌‌های خود شدند. آژانس بین‌المللی انرژی گفت که برخی از شرکت‌ها، ضرب‌‌‌الاجل‌‌‌های برنامه‌‌‌های خود را نیز از دست داده‌‌‌اند که به این معنی است که حمایت دولتی یا یارانه‌‌‌هایی را که قبلا واجد شرایط آن بودند از دست می‌دهند. جنگ در اوکراین همچنین مشکلات لجستیکی را برای زنجیره تامین این صنعت ایجاد کرده است که در برخی موارد با تاثیر تحریم‌‌‌ها تشدید شده است.

اقتصاد

با وجود فشار فزاینده برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی، با حرکت به سمت منابع تجدیدپذیر، تامین مالی پروژه‌‌‌ها به یک چالش اساسی در این صنعت تبدیل شده است. جنگ در اوکراین در سال گذشته به افزایش قیمت انرژی منجر شد و این امر باعث افزایش تورم و نرخ بهره شد. این در حالی است که درآمدهای مورد انتظار شرکت‌هایی که توربین‌‌‌های بادی را می‌‌‌سازند، به طور همزمان افزایش نیافته است. به گفته تحلیلگران وود مکنزی، بسیاری از دولت‌‌‌ها هزینه‌‌‌های پرداخت‌شده برای نصب تجهیزات برق بادی را معمولا از طریق مزایده‌‌‌های دولتی که اغلب بسیار پایین هستند، شاخص می‌کنند. سازمان WindEurope در اوایل سال‌جاری اعلام کرد که افزایش قیمت کالاهای اساسی، مانند فولاد، همچنین قیمت توربین‌‌‌های بادی را تا ۴۰‌درصد طی دو سال گذشته افزایش داده است. از طرف دیگر سازندگان توربین‌‌‌های بادی، که نمی‌توانند هزینه‌‌‌های بالاتر را به مشتریانی که دو یا سه سال پیش سفارش داده‌اند منتقل کنند، سعی کرده‌اند با افزایش قیمت‌ها، تاثیر تورم و فشار بیشتر بر حاشیه سود خود را کاهش دهند.

رقابت

از آنجا که دولت‌‌‌های بیشتری اهداف بلندپروازانه آب و هوایی را اعلام کرده‌اند، فشار بر شرکت‌ها برای افزایش توسعه انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر افزایش یافته است. سازندگان تاسیسات بادی مستقر که در حال حاضر برای کاهش هزینه‌‌‌های قطعات و فناوری و افزایش کارآیی مزارع بادی با توربین‌‌‌های عظیم با یکدیگر رقابت می‌کنند، با شرکت‌های تازه‌وارد به این صنعت نیز روبه‌‌‌رو هستند.

توسعه‌‌‌دهندگان پروژه‌‌‌های بادی سنتی، مانند شرکت‌های آب و برق، به طور فزاینده‌‌‌ای با رقابت شرکت‌های بزرگ نفت و گاز که به دنبال تنوع بخشیدن به مجموعه‌‌‌های خود هستند، روبه‌‌‌رو می‌‌‌شوند، که اغلب در مناقصه‌‌‌ها و مزایده‌‌‌های بادی از آنها پیشی گرفته‌‌‌اند. با این حال، برخی از شرکت‌های نفت و گاز نیز با موضوع بازدهی ضعیف‌‌‌تر در مقایسه با انرژی‌‌‌های تجدیدپذیر دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، در حالی که سود شرکت‌های نفت و گاز در واکنش به قیمت‌های بالای انرژی به سطوح بی‌‌‌سابقه رسیده است.

قطعات

از جمله چالش‌‌‌هایی که از کارکرد توربین‌‌‌های بادی ناشی می‌شود، این است که فرسودگی پره‌‌‌های توربین در طول زمان می‌تواند منجر به فرسایش کل سیستم شود. افزایش اندازه پره‌‌‌های توربین‌‌‌ها نیز خطر برخورد صاعقه و لزوم تعمیر آنها را افزایش می‌دهد. در تجهیزات بادی فراساحلی، شرایط آب و هوایی سخت نیز می‌تواند منجر به خوردگی پایه‌‌‌ها یا اجزا و قطعات توربین شود.

سازنده پیشرو توربین‌‌‌های بادی Vestas، برخی از مشکلات کیفی پره‌‌‌های توربین در ناوگان خشکی خود را در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد و یک بودجه ۶۰۰ میلیون یورویی مضاعف را برای رفع آنها تخصیص داد. وستاس شرکت الکتریکی دانمارکی است، که در زمینه طراحی، ساخت و بازاریابی توربین‌‌‌های بادی فعالیت می‌کند. شرکت وستاس بزرگ‌ترین تولیدکننده توربین بادی در جهان محسوب می‌شود و کارخانه‌های تولیدی این شرکت، در کشورهای دانمارک، آلمان، رومانی، بریتانیا، اسپانیا، سوئد، نروژ، استرالیا، چین و ایالات متحده آمریکا مستقر هستند. سهام این شرکت در روز جمعه هفته گذشته بیش از ۶‌درصد سقوط کرد، در حالی که سهام زیمنس انرژی، دومین سازنده بزرگ توربین‌‌‌های بادی نیز در این روز با یک سقوط ۳۷ درصدی مواجه شد.

بیشتر مشکلات واحد توربین‌‌‌های بادی زیمنس انرژی یعنی زیمنس گیمسا، مربوط به ناوگان توربین خشکی آن است، جایی که این گروه مشکلات کیفی را در قطعات خاصی از جمله پره‌‌‌های روتور و یاتاقان‌‌‌ها کشف کرده است. زیمنس انرژی گفت که ۱۵ تا ۳۰‌درصد از ناوگان ممکن است تحت‌تاثیر مشکلاتی قرار گیرد که طی بررسی‌‌‌های کارشناسان این شرکت آشکار شد و مربوط به «رفتار ارتعاشی غیرعادی در برخی از اجزا و قطعات» و مشکلات نامشخص در طراحی محصولات است. بر اساس این گزارش، حل این مشکلات ممکن است بیش از یک میلیارد یورو برای زیمنس گامسا هزینه در بر داشته باشد.