نیاز انرژی بادی آمریکای شمالی به اصلاح زنجیره تامین
با این حال، چنین پیشبینی خوشبینانهای مستلزم آن است که آمریکای شمالی به سرعت از چین و اروپا از نظر تخصص در انرژی بادی پیشی بگیرد. آمریکای شمالی همچنین باید به سرعت هزینههای عملیاتی نیروگاههای بادی خود را که بالاتر از چین و اروپاست، کاهش دهد، بهویژه برای تاسیسات دریایی که میتوانند برق بسیار بیشتری نسبت به سایتهای مستقر در خشکی تولید کنند. برخی از منابع کلیدی انرژی تجدیدپذیر مانند تولید برق خورشیدی فتوولتائیک قبلا در آمریکای شمالی تحت کاهش شدید هزینهها قرار گرفتهاند و به لطف یارانههای بزرگ و سرمایهگذاریها در تولید اجزای حیاتی، بهویژه در ایالات متحده، مشمول کاهش بیشتر نیز خواهند شد.
اما برای اینکه تولید برق بادی به میزان موردنیاز برای دستیابی به اهداف زیست محیطی افزایش یابد، کاهش هزینهها و سادهسازی بیشتر در کل زنجیره تامین این بخش امری ضروری است. بهویژه، هزینه تاسیسات دریایی شناور باید به شدت کاهش یابد تا شرکتهای برق بتوانند از پتانسیل عظیم تولید برق در آبهای عمیق بهره ببرند. در حال حاضر در حالی که این فناوری در مراحل ابتدایی خود قرار دارد، اما هزینهها کماکان بسیار بالاست.
جبران عقبماندگی برق بادی
دادههای اندیشکده Ember نشان میدهد از سال ۲۰۱۵، قطعات ارزانقیمت و زمان نصب سریع، شرکتهای آب و برق آمریکای شمالی را به افزایش تولید انرژی خورشیدی با سرعتی بیش از دو برابر نیروی باد سوق داده است. این در حالی است که شرکتهای آب و برق همواره با تخمین متوسط درآمد یک نیروگاه به ازای هر واحد برق تولیدی برای پوشش هزینههای طول عمر، ساخت و بهرهبرداری از یک تاسیسات خاص، جذابیت پروژههای برق را تعیین میکنند.
طبق گزارش DNV، هزینه فعلی یک مزرعه فتوولتائیک خورشیدی (PV) که به عنوان هزینه تراز شده برق (LCOE) قبل از تخصیص یارانه شناخته میشود، ۴/ ۳ سنت آمریکا در هر کیلووات ساعت تخمین زده میشود. این در مقایسه با حدود ۶/ ۸ سنت برای یک نیروگاه گاز طبیعی و بیش از ۱۸ سنت برای تاسیسات با سوخت زغالسنگ عدد قابلتوجهی است. در حالی که PV خورشیدی کمهزینهترین گزینه برای این تاسیسات است، تولید برق از این نیروگاهها با غروب خورشید متوقف میشود، بنابراین شرکتهای برق باید به دنبال تولید شبانهروزی در جای دیگری باشند.
هزینههای مورد انتظار برای یک تاسیسات ذخیرهسازی خورشیدی پلاس، که انرژی را از باتریها در شب تولید میکند، بالغ بر ۹۲/ ۱۰ سنت در هر کیلووات ساعت تخمین زده میشود که به طور قابلتوجهی بیشتر از یک تاسیسات مستقیم خورشیدی PV است. از آنجا که سایتهای بادی مستقر در خشکی حدود ۲/ ۴ سنت به ازای هر کیلووات ساعت و مزارع بادی ثابت فراساحلی ۸۴/ ۴ سنت در هر کیلووات ساعت هزینه دارند، انرژی بادی جذابترین گزینه برای پتانسیل انرژی پاک در تمام طول سال به نظر میرسد.
آماده شدن برای یک جهش
بر اساس چشمانداز انتقال انرژی DNV، تولید برق در آمریکای شمالی از همه منابع بادی از کمتر از ۵۰۰هزار گیگاوات ساعت (GWh) در سال ۲۰۲۳ به ۹۵۰هزار گیگاوات ساعت در سال ۲۰۳۰، به ۹/ ۱میلیون گیگاوات ساعت در سال ۲۰۴۰ و ۲/ ۳ میلیون گیگاوات ساعت در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید. این نرخ رشد معادل ۵۷۰درصد افزایش تولید باد از سال ۲۰۲۳ تا ۲۰۵۰ است و باد را تا اواسط قرن به بزرگترین منبع برق در سراسر منطقه آمریکای شمالی تبدیل خواهد کرد.
اما دستیابی به چنین رشد سرسامآوری سادهتر از انجام آن است، بهویژه در بازارهای توسعهیافته که توسعهدهندگان برق به طور معمول در گسترش سایتهای بادی مستقر در خشکی به دلیل اختلافات محلی در مورد استفاده از زمین و در کسب مجوز برای مزارع بادی فراساحلی به دلیل انبوهی از تشریفات اداری با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم میکنند. توسعهدهندگان نیرو همچنین در حال تلاش برای تکمیل به موقع پروژهها با توجه به زمانهای طولانی تحویل قطعات کلیدی مانند ژنراتورها، پرههای توربین و آهنرباهای پرقدرت هستند. همچنین افزایش هزینههای مواد خام نیز باعث افزایش قیمت قطعات شده است که باید به توسعهدهندگان پروژه منتقل شود.
در چین، بزرگترین تولیدکننده چند قطعه کلیدی انرژی بادی، قیمت نهادههای صنعتی کلیدی از اواسط سال ۲۰۲۰ به طور قابلتوجهی افزایش یافته است، از جمله فولاد (افزایش ۲۲ درصد)، آلومینیوم (۵۵ درصد) و مس (افزایش ۶۴ درصد) همگی از جمله عواملی هستند که در تاسیسات برق بادی حیاتی هستند. ترکیبی از دلایل از جمله تاخیر در راهاندازی پروژهها و همچنین افزایش قیمت قطعات باعث افزایش هزینههای تولید برق بادی نسبت به سایر منابع انرژی میشود و چالشی کلیدی برای توسعهدهندگان انرژی آمریکای شمالی است که به دنبال عرضه سریع منابع انرژی تجدیدپذیر بیشتر هستند.
رونق صنعت برق بادی
برای کمک به توسعهدهندگان در برابر افزایش هزینهها و تاخیرهای بیشتر، افزایش شدید تولید محلی قطعات برق بادی در آمریکای شمالی امری ضروری به نظر میرسد. تولید محلی بیش از پیش تضمین میکند که تولیدکنندگان برق، منابع ثابت خود را برای اجزای حیاتی آماده برای نصب حفظ میکنند، که وابستگی به تامینکننده شخص ثالث و زنجیره تامین بالقوه جهانی را کاهش میدهد. به نظر میرسد که قانون کاهش تورم سال گذشته (IRA) باعث افزایش بخشی از این ظرفیت موردنیاز خواهد شد، بهویژه در ایالات متحده که در آن یارانهها و معافیتهای مالیاتی برای شرکتهای فعال در فضای انرژی سبز در دسترس خواهد بود.