مدیرعامل شرکت «هامون‌نایزه» در راستای بهینه سازی هدر رفت آب اعلام آمادگی کرد:
تعویض شبکه انتقال آب قشم با لوله‌های چدن نشکن
در همین راستا مدیرعامل شرکت «هامون نایزه» در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» و با اشاره به طرح استفاده از لوله‌های چدنی در جزیره قشم عنوان می‌کند: دو سال است پیشنهاد داده‌ایم که هامون نایزه این آمادگی را دارد تا کل شبکه انتقال و توزیع جزیره قشم را با لوله و اتصالات چدن نشکن تغییر داده، به گونه‌ای که هدر‌رفت موجود در کل شبکه به کمتر از ۱۰درصد برسد، اما مسوولان هنوز در حال بررسی هستند.
مجید تکیان در ادامه می‌افزاید: برای مشکلات نقدینگی در پروژه‌ها، اعلام کردیم یک ریال هم بابت پذیرش و انجام این پروژه دریافت نخواهیم کرد، چرا که پیشنهاد دادیم به جای مبلغ این پروژه، مابه‌التفاوت آبی که ذخیره می‌شود، برای فروش به صنایع در اختیار شرکت هامون نایزه قرار گیرد، اما متاسفانه با وجود نامه‌نگاری‌های مختلف و پیگیری به نتیجه نرسیده‌ایم.
به گفته وی مساله، اصلاح ساختارها بوده نه فقدان منابع مالی در کشور، چرا که از طرفی استفاده از لوله‌های چدن در یک جزیره بسته می‌تواند مزیت‌های این لوله‌ها را در کشور اثبات کند و از طرفی بزرگ‌ترین بحران کشور که تامین آب برای صنایع است نیز در این جزیره مرتفع خواهد شد.
از لوله‌های ضخیم تا لوله‌های ضد زلزله
مدیرعامل شرکت هامون‌نایزه در ادامه به معرفی مجموعه تحت مدیریت خود پرداخته و می‌گوید: عملیات اجرایی برای راه‌اندازی این شرکت در سال ۱۳۸۵ با هدف تولید لوله‌های چدن نشکن برای شبکه توزیع آب آشامیدنی بهداشتی آغاز شد و در نهایت بعد از ۲۱ ماه و در سال ۱۳۸۷ تولیدات شرکت در دسترس مشتریان قرار گرفت.
در ابتدای فعالیت، لوله‌های چدن از سایز ۸۰ تا ۷۰۰ بر اساس استاندارد ISO ۲۵۳۱ ویرایش سال ۱۹۹۸ بود که در آن زمان به دلیل ضخیم بودن، مشتری باید هزینه بیشتری برای خرید آنها پرداخت می‌کرد. در ادامه ویرایش ۲۰۰۹ لوله‌های چدنی نشکن ارائه شد که بر این اساس افزایش مقاومت در برابر فشار مورد تاکید قرار گرفت و ضخامت لوله‌ها کاهش یافت که اصطلاحا لوله‌های چدن کلاس C نام گرفتند. در سال ۱۳۹۱ با توسعه سبد محصولات، لوله‌های مقاوم به لرزه برای شرایط زلزله تعریف شد. محصولی که در خط لوله‌ها حالت زنجیری پیدا کرده و برخلاف لوله‌های فلزی، از اتصالات صلب و جوشی استفاده نمی‌کند. به همین دلیل این لوله‌ها می‌توانستند با تنش‌های طولی و زاویه‌ای حرکت کنند که نتیجه آن نیز عدم اختلال در آبرسانی بود. از این رو با توجه به زلزله‌خیز بودن کشور، از این محصول نیز به خوبی استقبال شد.
از صادرات ۱۵ میلیون دلاری فراتر می‌رویم
تکیان با اشاره به اهمیت صادرات در پیشبرد اهداف شرکت می‌گوید: از همان سال ابتدایی آغاز به فعالیت، مجموعه صادرات به عراق و قطر را آغاز کرده است که رشد بسیار خوبی نیز در همان ابتدا تجربه شد. تا جایی که سال ۹۱، نزدیک به۵۰ درصد محصولات شرکت در این حوزه به این کشورها صادر شد. بعد از وقوع جنگ در منطقه در سال‌های اخیر، صادرات شرکت افت کرد، اما در سال ۹۶ با آرام‌تر شدن شرایط، مجددا صادرات وضعیت بهتری پیدا کرده تا جایی که سال گذشته میزان صادرات حدود ۶ میلیون دلار بود. در سال‌جاری چشم‌انداز در حوزه صادرات، ۱۲میلیون دلار برنامه‌ریزی شد، اما با توجه به تلاش‌ها و برنامه‌ریزی‌های صحیح این میزان از ۱۵میلیون دلار فراتر خواهد رفت. از جمله کشورهایی که به بازار صادراتی شرکت هامون‌نایزه اضافه شده است، می‌توان به اسپانیا، اوکراین، روسیه، ترکیه و عمان اشاره کرد. بنابراین در حالی که در سال‌های گذشته ۱۰۰درصد بازار صادراتی ما عراق بود، امروز علاوه بر آن، ۴۰درصد صادرات به کشورهای دیگر نیز انجام می‌شود. از این رو اکنون می‌توان اعلام کرد، ۷۰درصد تولیدات این شرکت صادر می‌شود.
لوله‌هایی برای جلوگیری از هدر‌رفت آب
مدیرعامل هامون نایزه می‌افزاید: در دنیا چند نوع لوله اعم از چدن نشکن، فولادی، پلی اتیلن و رزینی یا «جی‌آر‌پی» مورد استفاده قرار می‌گیرد که در کشورهایی مانند ژاپن، آلمان و آمریکا برای آب آشامیدنی بهداشتی فقط چدن نشکن استفاده می‌شود چرا که علاوه بر طول عمر بیش از ۱۰۰ سال، در جلوگیری از هدر‌رفت آب بهترین عملکرد را نشان می‌دهد. در واقع هدر‌رفت آب در این لوله‌ها از محل اتصالات کمتر از ۵ درصد بوده، اما در لوله‌های دیگر مانند پلی‌اتیلن و جی‌آر‌پی خرابی و شکستگی‌ها بالا است و در فولادی‌ها هم خوردگی در دوره کوتاه ۱۰ ساله سیستم آبرسانی را دچار مشکل می‌کند.
توسعه سبد محصولات
تکیان ادامه می‌دهد: در ادامه فعالیت‌ها و توسعه سبد محصولات برای اینکه شرکت‌ها را از نظر قیمت به استفاده از لوله‌های چدنی به جای پلی اتیلن در شبکه‌های توزیع آب آشامیدنی ترغیب کنیم، خط تولید لوله چدن نشکن را که مربوط به یک شرکت فرانسوی بود و لوله‌های با ضخامت حدود سه میلی‌متر تولید می‌کرد راه‌اندازی کردیم که علاوه بر کیفیت بسیار بالا، حدود ۶۰درصد لوله‌های چدنی قیمت دارد. از طرفی با توجه به گران شدن مواد اولیه پلی‌اتیلن، استفاده از این محصول جدید فقط حدود ۳۰درصد گران‌تر از پلی اتیلن تمام می‌شود؛ بنابراین استفاده از این لوله‌های غیر چدنی هیچ توجیهی ندارد. در کنار این محصولات با توجه به نقاط ضعف اتصالات در کشور، خط تولید اتصالات را با روش «ال‌اف‌سی» به عنوان به‌روزترین تکنولوژی اتصالات لوله‌های چدنی به خط تولید اضافه کردیم و در ادامه سایز لوله‌ها را به ۹۰۰ رسانده‌ایم. همچنین از یک ماه پیش ایجاد خط جدید لوله‌های سایز ۱۲۰۰ را شروع کرده‌ایم که طبق پیش‌بینی‌ها این محصول تابستان سال آینده به بازار عرضه خواهد شد.
چالش‌های صادراتی
وی در مورد چالش‌های این شرکت در بخش صادرات تصریح می‌کند: ما در بازار صادرات چند مساله مهم داریم که در اختیار و کنترل ما نیست. هزینه‌های حمل و نقل مساله اول است. در واقع تحریم‌ها به گران شدن هزینه‌های حمل منجر شده است و با توجه به اینکه می‌خواهیم در بازار هدف رقابت کنیم، مجبوریم قیمت محصول را کاهش دهیم. جالب اینکه هر اندازه کشتیرانی کشورهای خارجی هزینه‌های حمل را بالا می‌برد، سازمان کشتیرانی ایران هم بدون توجه به نقشی که در صادرات دارد، قیمت‌ها را بالا می‌برد. نکته دوم ارتباط مالی با کشور‌هاست.
وی ادامه داد: اگر می‌توانستیم از شبکه بانکی دنیا استفاده کرده و خارجی‌ها هم می‌توانستند برای خرید از شرکت‌های ایرانی ال سی باز کنند، صادرات این شرکت از مرز ۱۵۰ میلیون دلار می‌گذشت، در حقیقت در گذشته وضعیت این گونه بود که به محض تحویل بار، نقدینگی دریافت می‌شد. تکیان به نوسانات نرخ ارز اشاره کرد و افزود: وقتی نرخ ارز افزایش پیدا می‌کند، طبیعی است که برای ما امتیاز مثبتی است اما مساله اینجا است که با بالا رفتن نرخ ارز هزینه‌های تولید و مواد اولیه به مراتب بالاتر از این افزایش، به دست تولید کننده می‌رسد. حتی زمانی که نرخ ارز نیز کاهش می‌یابد، قیمت مواد اولیه کاهش نیافته و درآمد نهایی نیز رو به کاهش خواهد رفت.
وی در ادامه به موضوع رفع تعهد ارزی اشاره کرد و گفت: تمام هزینه‌ها در بازار بر اساس نرخ ارز آزاد محاسبه می‌شود، اما دولت عنوان می‌کند، باید در شبکه نیما که ۱۵ تا ۲۰ درصد با نرخ بازار آزاد تفاوت دارد، ارز حاصله را به ریال تبدیل کنیم و انجام این کار شرکت‌های تولیدی را دچار زیان‌های بزرگی می‌کند و اگر چنین محدودیت‌هایی وجود نداشت شاهد افزایش ۱۰ برابری صادرات در این شرکت بودیم.
