با وجود تلاش‌هایی که برای برقی‌سازی جهانی خودروها و حرکت به‌سوی انرژی‌های تجدیدپذیر صورت می‌گیرد، وعده‌های غول‌های نفتی برای پیگیری برنامه‌های صفر‌کردن آلایندگی کربن در بهترین حالت ضعیف مانده است. تحلیل برنامه‌های کوتاه‌مدت بزرگ‌ترین شرکت‌های نفت و گاز برای انرژی‌های تجدیدپذیر نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاری‌های واقعی آنها در مقایسه با برنامه‌های هزینه سرمایه برای پروژه‌های جدید سوخت فسیلی، همچنان ضعیف خواهد بود. غول‌های نفتی در سال ۲۰۱۸ کمتر از یک درصد از مجموع بودجه خود را در پروژه‌های انرژی سبز هزینه کردند. به‌علاوه طبق گزارش «شرکت تحقیقاتی ریستاد‌انرژی»، انتظار می‌رود غول‌های نفتی ظرف پنج سال آینده ۱۶۶ میلیارد دلار در پروژه‌های جدید نفت و گاز سرمایه‌گذاری کنند، در حالی‌که سرمایه‌گذاری برای پروژه‌های انرژی خورشیدی و بادی تنها ۱۸میلیارد دلار یا کمتر از ۱۰ درصد هزینه سرمایه است. در واقع کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از سوی غول‌های نفتی بیشتر از طریق گاز طبیعی انجام می‌گیرد. اویل‌پرایس در گزارشی به بررسی شرکت‌های انرژی بزرگی پرداخته که بیشترین سرمایه‌گذاری را در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر داشته‌اند.

این شرکت‌ها عبارتند از:

اکوئینور: از ۱۸ میلیارد دلاری که ابرغول‌های نفتی قصد دارند در پنج سال آینده روی انرژی‌های پاک هزینه کنند، بیش از نیمی متعلق به شرکت انرژی چندملیتی دولتی اکوئینور نروژ است. در واقع اگر اکوئینور از این فهرست حذف شود، سرمایه‌گذاری غول‌های نفتی در سه سال آینده حتی بدون در نظر گرفتن کاهش هزینه سرمایه اخیر که ناشی از بحران کوویدـ۱۹ بود، کمتر خواهد بود. اکوئینور برنامه‌هایی را برای سرمایه‌گذاری ۱۰میلیارد دلار در انرژی‌های پاک تا سال ۲۰۲۵ رونمایی کرده که اغلب در بخش انرژی بادی فراساحلی خواهد بود. این شرکت قصد دارد ظرفیت انرژی تجدیدپذیر را ۱۰ برابر کرده و به چهار تا شش گیگاوات تا سال ۲۰۲۶ و ۱۶ گیگاوات تا سال ۲۰۳۵ برساند. به‌علاوه اکوئینور قصد دارد با به‌کارگیری فناوری‌های CCUS و هیدروژن، آلایندگی کربن خود را تا سال ۲۰۲۵ حداقل ۵۰درصد کاهش دهد.

توتال: شرکت نفت و گاز چندملیتی توتال فرانسه هم ابرغول دیگری است که قصد دارد بیشترین ظرفیت تجدیدپذیر را در آینده نزدیک ایجاد کند. این شرکت در سال‌جاری قصد دارد ظرفیت انرژی تجدیدپذیر جهانی خود را نسبت به سال گذشته دوبرابر کرده و به شش گیگاوات برساند. به‌عنوان نمونه، توتال در یک پروژه خورشیدی به ظرفیت ۸۰۰ مگاوات در قطر مشارکت دارد که در آن ۴۹ درصد سهم دارد و قرار است در سال ۲۰۲۱ تکمیل شود. اما توتال تنها به رقابت در حوزه انرژی تجدیدپذیر سنتی خورشیدی و بادی بسنده نکرده و در سال ۲۰۱۶ شرکت باتری Saft را خریداری کرده و در حال‌حاضر سرگرم ساخت بزرگ‌ترین تاسیسات ذخیره‌سازی انرژی در فرانسه و فراهم کردن باتری برای صنایع مختلف از جمله خودروهای برقی، خودروهای نظامی، دستگاه‌های پزشکی و حتی بخش‌های نفت و گاز است. شرکت Saft با تولید ۱۰۰ میلیون دلار نقدینگی برای شرکت مادر خود در سال ۲۰۱۹، پیشرفت قابل‌ملاحظه‌ای داشته است.

انی: شرکت انی ایتالیا با برنامه‌هایش برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به میزان ۸۰درصد تا سال ۲۰۵۰ بلندپروازانه‌ترین برنامه تغییرات جوی را داشته است. انی همچنین اعلام کرده که پروژه‌های تجدیدپذیر این شرکت به ظرفیت نصب شده ۳ گیگاوات در سال ۲۰۲۳ و ۵ گیگاوات در سال ۲۰۲۵ می‌رسند. با این حال این شرکت گاز طبیعی مایع را یک پل ضروری برای تغییر جهت از سوخت‌های فسیلی به سوی انرژی‌های پاک می‌داند و قصد دارد تا سال ۲۰۲۵ همچنان به تولید سوخت فسیلی ادامه دهد. گاز طبیعی حدود ۲۸ درصد کمتر از نفت کوره و ۵۰ درصد کمتر از زغال‌سنگ دی‌اکسید کربن تولید می‌کند. به‌علاوه با توجه به نوسانات انرژی بادی و خورشیدی، گازطبیعی می‌تواند برای ادامه فعالیت مستمر شبکه نیرو مورد استفاده قرار گیرد.

اخبار مرتبط