ضرورت قاعده‌مند‌سازی تعیین نرخ خوراک

گروه بنگاه‌ها: مدیرعامل شرکت توسعه نگین مکران با بیان اینکه ضروری است تصمیمی استراتژیک و قطعی در تعیین نرخ خوراک اخذ شود، افزود: روال تعیین نرخ خوراک در دنیا به گونه‌ای است که نرخ گاز مصرفی پتروشیمی‌ها به‌عنوان خوراک یا تابعی از قیمت نفت و یا تابعی از قیمت جهانی محصولات پتروشیمی است اما در کشور ما قیمت خوراک با شاخص‌های مذکور تعیین نمی‌شود و به همین دلیل یکی از طرفین خریدار و فروشنده متضرر و دیگری منتفع می‌شود.

محمدرضا موثقی‌نیا در گفت‌وگو با «دنیای اقتصاد» ادامه داد: در حال حاضر همچنان نفت سهم بزرگی در درآمد کشور دارد و قیمت آن بر همه عوامل اقتصادی در ایران اثرگذار است، اما باید به یاد داشته باشیم وجود منابع گازی در ایران نعمت بسیار بزرگی است که باید از آن به خوبی استفاده شود و در زمینه توسعه محصولات پتروشیمی از آن بهره بگیریم. وی افزود: با توجه به اینکه قیمت جهانی نفت کاهش یافته و به احتمال زیاد در این حدود نیز باقی خواهد ماند، لازم است با گسترش صنعت پتروشیمی جایگزین خوب و پرسودی برای نفت ایجاد کنیم.

موثقی‌نیا تصریح کرد: اگرچه در ۲۰ سال گذشته تحول خوبی در کشور در حوزه صنعت پتروشیمی رخ داده و توسعه قابل توجهی در این مسیر اتفاق افتاده اما تا نقطه مطلوب فاصله داریم و ضروری است برای رسیدن به آن و پیشی گرفتن از رقبا تلاش کنیم. وی چالش‌های مربوط به سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی را موضوعی دانست که باید به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرد. مدیرعامل شرکت توسعه نگین مکران تاکید کرد: در زمان حاضر بسیاری از سرمایه‌های ایرانیان در داخل و خارج کشور هنوز به زنجیره تولید وارد نشده است، بر این اساس باید در استراتژی‌های کلان کشور و با تعیین راهبردهای مشخص مسیر بهره‌برداری از این سرمایه‌ها را فراهم کنیم که بدیهی است تزریق بخشی از این سرمایه‌ها به صنعت پتروشیمی موجب ایجاد تحول قابل‌توجهی خواهد شد.

وی، یکی دیگر از چالش‌های پیش‌رو که مربوط به بهره‌گیری از سرمایه‌های خارجی در این حوزه است را تعیین واعلام فرمول مشخص و ثابتی برای نرخ خوراک عنوان کرد و افزود: این موضوع تاثیر بسزایی در مذاکرات با شرکت‌های خارجی دارد و آنها همواره درخواست دارند تا روال قاعده‌مند تعیین نرخ خوراک را بدانند. موثقی‌نیا ابراز امیدواری کرد با اتخاذ تصمیمات صحیح و به‌موقع برای نرخ خوراک طی یک یا دو برنامه پنج‌ساله کیفیت و کمیت صنایع پتروشیمی به حدی توسعه یابد که میزان فروش و صادرات گاز به‌صورت خام به حداقل میزان ممکن برسد.