مذاکرات توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی در حالی وارد چهاردهمین سال خود می‌شود که پس از وقت‌کشی توتال فرانسه و CNPC چین حالا نوبت شرکت ملی نفت ایران شده تا با تغییر مکرر پیمانکاران تاخیرات جدیدی را به توسعه این فاز مشترک گازی تحمیل کند. به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه ایران برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی ۱۴ ساله شده است و با گذشت بیش از یک دهه هنوز وضعیت توسعه این فاز مشترک گازی بلاتکلیف و نامشخص است. در سال ۲۰۰۰ میلادی شرکت ملی نفت ایران و شرکت توتال فرانسه برای توسعه بخش بالادستی فاز ۱۱ پارس جنوبی و ساخت یک کارخانه حدود ۱۰ میلیون تنی تولید LNG به توافق رسیدند و در نهایت در سال ۱۳۷۹ تفاهم‌نامه‌ای بین دو طرف امضا شد. پس از امضای این تفاهم نامه، شرکت پتروناس مالزی هم برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی پیش قدم شد و با توافقی سه جانبه شرکت ملی نفت ایران ۵۰ درصد، شرکت توتال فرانسه ۴۰ درصد و پتروناس مالزی ۱۰ درصد از سهام توسعه بخش بالادستی تا پایین دستی فاز ۱۱ پارس جنوبی را در اختیار گرفتند. در سال ۱۳۸۵ و پس از انجام دنباله دار مطالعات مهندسی، پاکات مالی و فنی توسعه این مگا پروژه گازی بازگشایی شد و همزمان با بازگشایی پاکات حساسیت‌های بین‌المللی نسبت به فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای ایران افزایش یافت. در حدفاصل سال ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۷ توتال فرانسه به دلیل افزایش قیمت‌های جهانی فولاد و بالارفتن هزینه اجرای این پروژه مشترک گازی، دست به وقت کشی زد و یکسری مذاکرات دنباله دار در تهران و اروپا بین دو طرف آغاز شد و در نهایت شرکت ملی نفت ایران با پیشنهاد حدود ۱۰ تا ۱۱ میلیارد دلاری فرانسوی‌ها مخالفت و در نهایت پای توتال از پارس جنوبی بریده شد. توتال رفت؛ چینی‌ها وقت کشی را آغاز کردند خرداد ماه ۱۳۸۸ و در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، مدیرعامل وقت شرکت ملی نفت ایران قراردادی حدود ۵ میلیارد دلاری به منظور توسعه فاز ۱۱ پارس‌جنوبی را با شرکت CNPC چین امضا کرد و با خروج توتال فرانسه، این بار نوبت چینی‌ها رسید تا وقت کشی‌ها را در این پروژه مشترک گازی آغاز کنند. در حدفاصل سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ و در مدت بیش از سه سال چینی‌ها هیچ کار جدی در پارس جنوبی دنبال نکردند و وزارت نفت در مواجهه با انتقاد رسانه‌ها صرفا به دادن اولتیماتوم به شرکت CNPC چین اکتفا کرد و در نهایت چینی‌ها پاییز سال گذشته آب پاکی را روی دستان وزارت نفت ریختند و عطای ماندن در فاز ۱۱ پارس جنوبی را به لقایش سپردند. با خروج توافقی چین از فاز ۱۱ پارس جنوبی، شرکت ملی نفت ایران مذاکراتی را با پیمانکاران مختلف کشور برای توسعه و تعیین تکلیف قرارداد این مگا پروژه مشترک گازی آغاز کرد، به طوری‌که زمستان سال گذشته سعید حافظی مدیرعامل شرکت پترو ایران در گفت‌وگو با «مهر» با اشاره به حضور این مجموعه در مناقصه محدود حفاری چاه‌های توصیفی فاز ۱۱ پارس جنوبی گفت: بر این اساس، پیشنهاد فنی و مالی ۱۲ حلقه چاه به شرکت نفت و گاز پارس ارائه شده است. در این بین رستم قاسمی وزیر نفت در اردیبهشت‌ماه سال‌جاری در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی از آغاز قریب الوقوع حفاری دریایی فاز ۱۱ پارس جنوبی خبر داد و هم‌اکنون با گذشت دو ماه خبری از آغاز حفاری و استقرار دکل دریایی استاندارد در این فاز گازی نیست. همزمان با این اظهارنظر در حاشیه هجدهمین نمایشگاه بین‌المللی نفت تهران، تفاهم نامه‌ای بین شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیوم تاسیسات دریایی و پتروایران برای توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی امضا و مقرر شد مطالعات مهندسی و فنی توسعه این فاز توسط پترو ایران تکمیل شود. در نهایت شرکت ملی نفت ایران در سناریویی جدید قصد دارد قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی را از شرکت پتروایران باز پس گرفته و به کنسرسیوم پتروپارس و تاسیسات دریایی واگذار کند. روند مذاکرات توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی امسال وارد چهاردهمین سال خود می‌شود و اگر این فاز در طول این مدت به بهره برداری رسیده بود ارزش تولید گاز طبیعی، میعانات گازی و سایر محصولات گازی این طرح مشترک از مرز ۱۰۰ میلیارد دلار عبور می‌کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، هدف از طرح‌ توسعه‌ فاز ۱۱ میدان گازی پارس جنوبی تامین‌ گاز ترش‌ مورد نیاز واحد پارس ال.ان.جی و استحصال میعانات گازی همراه گاز طراحی و اجرا خواهد شد. در این فاز روزانه ۲ میلیارد مترمکعب گاز و ۷۰ هزار بشکه‌ میعانات‌ گازی‌ سنگین‌ از میدان‌ مشترک پارس‌ جنوبی تولید می‌شود.