بر اساس این گزارش، یک مرکز ذخیره تاسیساتی است که نفت را از یک میدان نفتی جمع می‌کند و این نفت معمولا توسط خطوط لوله منتقل می‌شود. مرکز GC-۳۱ که توسط شرکت Dodsal ساخته شده، یکی از سه مرکز ذخیره‌ای است که هر کدام قادر خواهند بود روزانه ۱۰۰‌هزار بشکه در روز، همراه با آب و گاز تولید کنند.

شرکت انگلیسی پتروفاک نیز در پروژه‌ای به‌ارزش ۳/ ۱ میلیارد دلار برای ساخت مرکز GC-۳۲ در برقان، بزرگ‌ترین میدان نفتی این کشور، مناقصه‌ای را برنده شده است. کار بر روی

 GC-۳۲ قرار بود در اواسط سال ۲۰۲۰ به‌پایان برسد.

پروژه GC-۳۲ اولین مرکز ذخیره نفت‌خام ترش است که در برقان راه‌اندازی شده است و ۱۲۰هزار بشکه در روز نفت‌خام و گازهمراه از میدان‌های دارای سولفید هیدروژن بالا را پردازش می‌کند.

در سال ۲۰۱۸، شرکت کویت پترولیوم، شرکت مادر نفت کویت، برنامه‌های خود را برای افزایش ظرفیت تولید به‌۷۵/ ۴ میلیون بشکه در روز تا سال ۲۰۴۰ اعلام کرد.

این شرکت درباره برنامه افزایش ظرفیت تولید خود در طول سال‌ها تجدید‌نظر کرده و هدف ۴ میلیون بشکه در روز را برای سال ۲۰۲۰ تعیین کرده که هنوز به‌روز نشده است. ظرفیت تولید کویت در حال‌حاضر حدود ۳ میلیون بشکه در روز است.

کویت یکی از پنج کشوری است که در ۱۸ ژوئیه در نشست اوپک پلاس مذاکراتی را برای افزایش سهمیه تولید خود انجام داد. میزان تولید پایه این کشور از ۸۰۹/ ۲ میلیون بشکه در روز تا آوریل ۲۰۲۲ به‌۹۵۹/ ۲ میلیون بشکه در روز از‌ماه مه ۲۰۲۲ افزایش خواهد یافت.