«غلام سرور خان» با حضور در صحن مجلس سنای پاکستان درپاسخ به پرسش‌های نمایندگان افزود: اسلام آباد و عشق‌آباد توافق‌نامه همکاری گسترش روابط در حوزه انرژی را در مارس ۲۰۱۷ میلادی (فروردین ماه ۹۶) به مدت پنج سال امضا کرده‌اند. به گفته وزیر نفت و منابع طبیعی پاکستان، این معاهده درباره انتقال تجارب متقابل در حوزه انرژی، انتقال گاز مایع از ترکمنستان به پاکستان و احداث تاسیسات پالایشگاه است.خط لوله گازی تاپی (ترکمنستان - افغانستان - پاکستان - هند) که قرار است گاز ترکمنستان را به هند ترانزیت کند، یک هزارو ۸۱۴ کیلومتر طول دارد که ۸۱۶ کیلومتر آن از خاک افغانستان و از استان‌های «هرات»، «فراه»، «هلمند» و «قندهار» عبور می‌کند و وارد استان بلوچستان پاکستان خواهد شد.بر اساس جدول برنامه اجرایی، این طرح قرار است با عبور از منطقه بلوچستان پاکستان خود را در سال ۲۰۱۹ به شهر «فاضلیکا» در هندوستان برساند.

بر اساس طرح اولیه، این خط لوله ظرفیت تحویل ٩٠ میلیون مترمکعب در روز گاز یا ٣٠ میلیارد مترمکعب در سال را دارد. خط لوله تاپی از میدان گازی دولت آباد ترکمنستان آغاز می‌شود و موازی با بزرگراه هرات، از افغانستان به قندهار خواهد رسید و پس از آن در پاکستان از شهر کویته به مولتان هند امتداد می‌یابد. بر اساس این گزارش، از مهم‌ترین موانع پیش روی ساخت این خط لوله، رقابت منطقه‌ای و تاریخی هند و پاکستان است، به دلیل اینکه خط لوله تاپی به هند باید از داخل سرزمین پاکستان عبور کند، باعث وابستگی دهلی نو به اسلام آباد می‌شود، که باعث نارضایتی مقامات هندی است.مانع دیگر ساخت خط لوله تاپی، معضل مالی است که گفته می‌شود عربستان تمایل دارد این مانع را برطرف کرده و برای ساخت این خط لوله سرمایه‌گذاری کند. مانع دیگر پیش روی ساخت این خط لوله، تهدیدات امنیتی است، خط لوله تاپی باید از مناطق ناامن افغانستان عبور کند که گروه‌های تروریستی مانند طالبان و داعش در آنجا نفوذ دارند. در واقع یکی از دلایلی که انگیزه کشورهای ذی‌نفع در این پروژه را تاکنون کم کرده است، نگرانی امنیتی مربوط به این طرح است.