با این حال به گفته تحلیلگران، رشد صادرات نفت ونزوئلا به پالایشگاه‌های گلف‌کاست محدود بوده است. این پالایشگاه‌ها برای فرآوری گریدهای سنگین‌تر مجهز هستند و انتخاب تامین‌کننده برای آنها محدود است. تولید نفت مکزیک با وجود برنامه‌های بلندپروازانه دولت جدید برای بالابردن آن از سطح فعلی ۹/ ۱ میلیون بشکه به ۵/ ۲ میلیون بشکه در روز، فعلا راکد مانده است. تولید نفت سنگین کانادا نیز رو‌به رشد است، اما ظرفیت خطوط لوله همچنان با محدودیت روبه‌رو است بنابراین رساندن نفت سنگین بیشتر به پالایشگاه‌های گلف‌کاست دشوار و پرهزینه است. با وجود اینکه گزارش‌های اولیه حاکی از آن بود که پالایشگاه‌های گلف‌کاست محموله‌های نفت ونزوئلا را به دلیل کاهش کیفیت آنها بازگردانده‌اند، اما به نظر می‌رسد که عرضه ونزوئلا گزینه مناسبی است یا اینکه ونزوئلا موفق شده است کیفیت نفت خود را بهبود ببخشد. در هر حال دلیل خوبی برای انجام چنین کاری وجود دارد. آمریکا بیش از ۴۵ درصد از صادرات نفت این کشور آمریکای لاتین را تشکیل می‌دهد، بنابراین اهمیت دادن به چنین بازاری منطقی به نظر می‌رسد. یک تحلیلگر در این باره به «اس‌اند پی پلاتس» گفت: آمریکا اکنون دستگاه خودپرداز ونزوئلا است. این مساله با توجه به تحریم‌های شدید آمریکا علیه ونزوئلا مضحک به نظر می‌رسد.

 

 

 

اخبار مرتبط