قرارداد فاز ۱۱ پارس جنوبی در ماه جولای بین شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی به رهبری توتال به ارزش 8/ 4 میلیارد دلار به امضا رسید. سهم توتال در این پروژه ۱/ ۵۰ درصد، سهم CNPC چین ۳۰ درصد و سهم شرکت پتروپارس ایران ۹/ ۱۹ درصد تعیین شد. در این میان آن‌طور که رویترز گزارش داده است، در این قرارداد امکان واگذاری سهام توتال به CNPC در صورت خروج شرکت فرانسوی بر اثر فشار تحریم‌ها، در نظر گرفته شده است.   یک مقام ارشد شرکت توتال گفته است، این شرکت مکانیزم‌هایی در اختیار دارد که به آن اجازه می‌دهد در صورت فشار تحریم‌های بین‌المللی به آرامی از قرارداد خارج شود. گفته می‌شود هرگونه تغییری احتمالا موجب تاخیر در جدول زمانی اجرای پروژه خواهد شد و در صورتی که توتال از این پروژه کنار بکشد، با چند ده میلیون دلار خسارت مواجه خواهد شد.  یک منبع آگاه در پکن گفته است، بر اساس شرایط قرارداد توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی، در صورتی که توتال ناگزیر به خروج از ایران شود، CNPC می‌تواند ۱/ ۵۰ درصد از سهام توتال در این پروژه را در اختیار بگیرد و به اپراتور پروژه تبدیل شود. به گفته این منابع آگاه مقامات CNPC در هفته‌های اخیر مذاکراتی داخلی را برای بررسی تبعات در اختیار گرفتن سهام شرکت توتال انجام داده‌اند. تغییر در ساختار قرارداد فاز ۱۱ و خروج توتال این امکان را ایجاد می‌کند که سهم CNPC از این پروژه به ۸۰ درصد افزایش یابد. بر اساس قرارداد موجود CNPC با داشتن ۳۰ درصد سهم حدود ۵/ ۱ میلیارد دلار باید در این پروژه سرمایه‌گذاری کند. رویترز این گمانه را مطرح می‌کند که در صورت وقوع چنین اتفاقی تیم‌های فنی جدیدی برای مدیریت و اجرای این پروژه فراساحلی ورود خواهند کرد. این می‌تواند به معنای ورود شرکت CNOOC، بزرگ‌ترین اپراتور فراساحلی چین به این پروژه باشد.