جان کمپ / تحلیلگر بازارهای رویترز: توافق اوپک برای کاهش سطح تولید، قیمت نفت را حدود ۵ دلار در بازار آتی افزایش داد. در حالی عربستان باید حدود نیمی از کاهش توافق‌شده را متقبل شود که تجربه تاریخی نشان می‌دهد متحدان عربستان معمولا کاهش واقعی را انجام داده‌اند، اما سایر کشورهای عضو و غیرعضو اوپک پس از مدتی تا جایی که توان داشتند تولید کرده‌اند. بنابراین، اگر تاریخ تکرار شود سعودی‌ها می‌توانند پس از مدت‌ها ادعا کنند که کشورشان دلیل کاهش قیمت‌ها و غرق شدن بازار نفت در مازاد عرضه نیست. همچنین، توافق به نحوی انجام شده که با کاهش تولیدات عربستان، سایر رقبا نظیر ایران، عراق و روسیه نیز تقریبا افزایش تولیدات خود را متوقف کنند و سهم بازار سعودی‌ها چندان به خطر نیفتد.

جزئیات توافق نشان می‌دهد که قرار است هر کشور بر اساس یک سطح پایه (عموما اکتبر ۲۰۱۶)، تولیدات خود را ۵/ ۴ درصد کاهش دهند. این سطح پایه فقط برای ایران و آنگولا در زمان دیگری گرفته شده است. در نظر گرفتن اواسط سال ۲۰۰۵ (پیش از تحریم‌های ایران) به‌عنوان سطح پایه تولیدات ایران یک دیپلماسی هوشمندانه است. به‌طوری که ایران سهم بازار خود پیش از تحریم‌های غرب را احیا می‌کند و همزمان عربستان نیز احساس می‌کند ایران در کاهش سطح تولیدات شرکت کرده است. اندونزی به دلیل واردکننده بودن از عضویت در اوپک تعلیق شد. لیبی و نیجریه نیز به دلیل درگیری‌های داخلی از کاهش تولیدات معاف شدند. عربستان و متحدانش (امارات، کویت و قطر) در مجموع ۷۸۶هزار بشکه تولیدات روزانه خود را کاهش می‌دهند و سایر کشورها با توجه به آنکه ایران در سطوح پایین‌تری نسبت به سقف تعیین‌شده تولید می‌کند، حدودا ۳۸۰ هزار بشکه در روز از تولیدات فعلی بازار نفت کاهش می‌دهند. از آنجا که اعضای غیراصلی اوپک به‌طور تاریخی به کاهش تولیدات خود پایبند نبوده‌اند، بسیاری از فعالان بازار این میزان کاهش را در محاسبات خود دخیل نمی‌کنند. بر این اساس انتظار می‌رود در عمل رقمی بین ۷۵۰ هزار تا یک میلیون بشکه از تولیدات روزانه نفت کاهش یابد. موضوعی که اگر در نیمه دوم ۲۰۱۷ نیز ادامه یابد می‌تواند شتاب بیشتری به رشد قیمت‌ها دهد. البته نباید از امکان بازگشت تولیدکنندگان شیل به بازار پس از رشد قیمت‌ها و همچنین افزایش احتمالی تولیدات نیجریه و لیبی در صورت کاهش درگیری‌های داخلی غافل شد.