کالبدشکافی بازی ریاض در نشست دوحه
بلومبرگ با طرح این پرسش که چرا مقامات عربستان هفته‌ها روی پیش‌نویس توافق دوحه مذاکره و القا کردند توافق بدون حضور ایران امکان‌پذیر است، نوشت: اقدام ریاض برای فشار به روسیه بود تا میان ایران یا قیمت بالای نفت یکی را برگزیند و محمد بن‌سلمان هم در دقیقه 90 برای ضربه به ایران مداخله کرد. به گزارش خبرگزاری فارس، پس از ماه‌ها مذاکره، روز یکشنبه نشستی که در دوحه قطر برای تثبیت تولید نفت به میزان ماه ژانویه برگزار شده بود، شکست خورد. داستان این نشست از ماه فوریه با توافق عربستان و روسیه برای تثبیت تولیدشان به میزان ماه ژانویه آغاز شد. توافقی که هر دو کشور بدون حضور ایران آن را پذیرفتند اما عربستان پس از چندی اعلام کرد که این کشور هیچ فریزی بدون حضور ایران انجام نمی‌دهد. این اظهارات عربستان ادامه داشت اما در این نشست حضور یافت و همه‌چیز به گونه‌ای پیش می‌رفت که گویی توافقی در جهت حمایت از قیمت نفت رخ خواهد داد هرچند که ونزوئلا از تلاش شدید آمریکا برای شکست این نشست خبر داد.

همه‌چیز صبح روز یکشنبه به یکباره تغییر کرد به‌طوری‌که تغییر ۱۸۰ درجه‌ای عربستان و برخی همپیمانانش، الکساندر نواک، وزیر انرژی روسیه را نیز شگفت‌زده کرد. عربستان خواستار تغییر پیش‌نویس توافق و اضافه کردن بندی مرتبط با ایران به این پیش‌نویس شده بود که نتوانست رضایت همه کشورها را در این زمینه جلب کند و مذاکرات شکست خورد. فایننشال‌تایمز در این‌باره نوشت، با وجود اینکه ریاض موضع تهران را می‌دانست و نمایندگان اوپک فکر می‌کردند عربستان توافق را تصدیق می‌کند اما این کشور به یکباره تصمیم گرفت بخشی از توافقی نباشد که به ایران راه گریز دهد و گفت‌وگوهای دوحه شکست خورد. در همین ارتباط، خبرگزاری رویترز نیز نوشت عربستان که بارها تاکید کرده است از چاه‌های نفتش به‌عنوان سلاح دیپلماتیک استفاده نمی‌کند اما در آخر هفته گذشته این کار را به‌عنوان بخشی از «ستیز در حال گسترش با ایران» انجام داد.

بلومبرگ نیز با تایید این تحلیل به نقل از تحلیلگر مدلی گلوبال ادوایسر نوشت: «همه چیز در دوحه سیاسی بود.»

این گزارش با اشاره به اینکه علی‌النعیمی وزیر نفت عربستان، فردی مصلحت‌گراست و سیاست نفتی این کشور را در ۲ دهه گذشته از سیاست خارجی آن جدا کرده است، ادامه داد وی بر قیمت‌گذاری با ملاحظاتی نظیر عرضه، تقاضا و ذخایر اصرار دارد و اینها پایه اصلی تصمیماتش هستند. اما محمد بن‌سلمان، شاهزاده سعودی که جانشین ولیعهد است، چند هفته پیش از این گردهمایی در مصاحبه‌ای گفته بود که حضور ایران برای هرگونه توافقی لازم است. در این رابطه میشائیل ویتنر، تحلیلگر نفتی سوسیته جنرال در نیویورک به بلومبرگ گفت: «آنچه ما در بازارهای نفتی در رابطه با عربستان یاد گرفتیم این است که اکنون باید به حرف محمد بن‌سلمان گوش دهیم... وی آشکارا حرف نهایی در سیاست عربستان در مورد این مذاکرات را زد، نه علی النعیمی.» در پایان بلومبرگ در پاسخ به این پرسش که چرا مقامات نفتی عربستان هفته‌ها روی پیش‌نویس توافق دوحه مذاکره کردند و این حس را القا کردند که یک توافق حتی بدون حضور ایران امکان‌پذیر است؟ دو سناریو را مطرح کرد:یک گمانه این است که ریاض تلاش کرد تا در نشست دوحه به روسیه به‌عنوان هم‌پیمان ایران فشار وارد کند تا میان قیمت بالای نفت و حمایت از تهران، یک گزینه را انتخاب کند. در این تئوری، علی النعیمی، نقش پلیس خوب و محمد بن‌سلمان، نقش پلیس بد را بازی کردند. در گمانه دیگر، شاهزاده محمد بن‌سلمان در دقیقه نود مداخله کرد و گروه عربستان را مجبور کرد تا چرخشی ۱۸۰ درجه‌ای با همان هدف ضربه به ایران داشته باشند.