تحلیلگران موسسه گلدمن‌ساکس:
طرح فریز نفتی قیمت نفت را کاهش می‌دهد، نه افزایش
به علاوه، برخی اعضای اوپک در آستانه این نشست در حال افزایش تولید خود هستند. برای مثال، عراق در ماه مارس تولید خود را به رقم بی‌سابقه ۵۵/ ۴ میلیون بشکه در روز رسانده است. تولید‌کنندگان آمریکایی در مسیری مخالف حرکت می‌کنند. تولید آنها کاهش یافته و به سطح تولید در اواخر سال ۲۰۱۴ رسیده است. به دنبال این کاهش تولید، حجم ذخایر نفت خام آمریکا که در ماه‌های گذشته به‌شدت افزایش یافته بود نیز شروع به کاهش کرده است. هرچند حجم این ذخایر همچنان در نزدیکی بالاترین رقم‌های ثبت شده قرار دارد، اما دولت آمریکا در روز ۶ آوریل گزارش داد که حجم ذخایر حدود ۵ میلیون بشکه کاهش یافته است. چالش پیش روی تولید‌کنندگان عمده نفت در خاورمیانه این است که باید برای حل مشکلات بودجه‌ای‌شان تا حد ممکن قیمت نفت را بالا ببرند، اما در عین حال قیمت را به اندازه کافی پایین نگه دارند تا مبادا سرمایه‌گذاری و تولید نفت در آمریکا مجددا افزایش یابد.
تنها راه این کار، مدیریت انتظارات است. دومنیکو فاووینو و جورج زاچمن، از اندیشکده بروگل در بروکسل اخیرا برآورد کرده‌اند که ۷۳ درصد از افت قیمت نفت طی ۳ سال گذشته را می‌توان به انتظارات درباره توازن فیزیکی عرضه و تقاضا نسبت داد و نه خود توازن. این به این معناست که شما باید تجار را قانع کنید که توازن بازار قرار است به این سمت یا آن سمت متمایل شود، نه اینکه واقعا این توازن را تغییر دهید. به همین دلیل است که وقتی توافقی نصفه و نیمه در ماه فوریه بین روسیه، عربستان، قطر و ونزوئلا برای فریز تولید در سطح ماه ژانویه به‌دست می‌آید، قیمت نفت برنت حدود ۱۰ درصد افزایش می‌یابد.
ارسال نظر