چرخ دنده قیمت‌ها به عقب باز می‌گردد

باقر میلانی

کارشناس اقتصادی

افزایش یک‌سویه و چرخ‌دنده‌ای بودن حرکت قیمت‌ها از ویژگی‌های عمومی قیمت‌ها است. بدین معنی که با افزایش قیمت کمتر می‌توان آن را به حالت قبلی بازگرداند. لذا دست‌اندرکاران اقتصاد باید تمام همت خود را در جهت جلوگیری از حرکت این چرخ‌دنده مصروف دارند و دولت‌ها قبل از اتخاذ هرگونه سیاست اقتصادی، به ویژه در زمینه‌های مالی و پولی، باید تمام جوانب، امکانات، ظرفیت‌های اقتصادی و حتی بازتاب روانی تصمیمات را در نظر بگیرند.

مهم‌ترین مساله اقتصاد امروز ایران حجم نقدینگی بالا در بازار است، به طوری که میزان رشد نقدینگی طی سال‌های ۸۴ و ۸۵ برابر با کل حجم نقدینگی در تمام تاریخ اقتصاد ایران قبل از سال ۸۴ بوده است.

نقدینگی موجود همواره به دنبال سودآورترین و کم‌ریسک‌ترین نوع بازار می‌رود و با توجه به مسدود بودن امکان سودآوری در بسیاری از شاخه‌ها به طور مداوم به بازار زمین و مسکن وارد می‌شود. به طوری که قیمت‌ها در این بازار به طرز چشمگیر و برگشت‌ناپذیری افزایش می‌یابند.

مدیریت نقدینگی به مثابه عبور از بحران اقتصادی امروز کشور است. اتخاذ سیاست‌های پولی مناسب جهت جذب و هدایت این سیلاب از مسیر بازارهای تعریف شده مالی و پولی ایجاب می‌کند که از دقیق‌ترین و کارشناسانه‌ترین راه‌های موجود استفاده کرد.

کاهش دستوری نرخ سود بانکی به میزان ۲درصد از سوی دولت که بدون توجه به راهکارهای کارشناسی انجام گرفته، بی‌تردید موجب فرار نقدینگی از بازارهای پولی و سرمایه‌ای‌ به سوی کوتاه‌ترین دیوار بازاری موجود یعنی مسکن خواهد شد.

از این رو، طبیعی به نظر می‌رسد که دارندگان سرمایه و صاحبان نقدینگی، حداقل مایل به حفظ ارزش سرمایه و پول خود در قبال تورم روزافزون باشند. این حداقل در کدام بازار میسر است؟ آیا بازار‌های سرمایه ما از ابزار‌های کافی و امروزی جهت این مهم برخوردارند، آیا بازار صنعت و تولیدات، خدمات، کشاورزی و... ما چنین ظرفیتی دارند؟

آیا با اجرای تصمیم دولت در زمینه کاهش نرخ سود بانکی باید منتظر یک سونامی دیگر در قیمت زمین و ساختمان‌ باشیم؟