نگاهی به روند ساخت مسکن در ژاپن
افزایش روند خانه‌سازی در ژاپن از سال مالی ۱۹۸۴میلادی آغاز شد و میزان آن به ۶۶/۱ و ۷۳/۱میلیون دستگاه در سال، بین سالهای ۱۹۸۷و ۱۹۹۰زمانی که قیمت زمین در این کشور افزایش یافته بود، رسید. در سال ۱۹۹۱میلادی بر اثر افزایش نرخ بهره‌در ژاپن و به‌دنبال فرو ریختن اقتصاد حبابی این کشور، این آمار به سالانه ۳۴/۱ میلیون دستگاه در سال کاهش یافت.
این روند در سال ۱۹۹۶ و به دنبال کاهش نرخ بهره بانکی و نیز وقوع زلزله جزیره هانشین آواجی در این کشور بهبود یافت و میزان ساخت خانه در ژاپن به سالانه ۶۳/۱میلیون دستگاه در سال افزایش یافت.
به گزارش ایرنا و به نقل از اطلاعات منتشره از سوی وزارت امور خارجه ژاپن، در سال مالی ۱۹۹۷و ۱۹۹۸این روند به دلیل ناامنی شغلی در شرکت‌های ساختمان‌سازی و نیز چشم‌انداز اقتصادی مبهم موجود، کاهش یافت.
در سال مالی ۲۰۰۵میلادی میزان ساختمان‌سازی در ژاپن با ۵/۲درصد افزایش به ۱۷/۱میلیون دستگاه رسید که برای نخستین‌بار در چهار سال قبل از آن بود که تا این میزان افزایش می‌یافت.
این افزایش ناشی از فاکتورهای مختلفی از جمله کاهش نرخ بهره وام‌های پرداختی در این کشور و همچنین بهبود شرایط اقتصادی ژاپن بود.
در سال ۲۰۰۵ میلادی میزان نرخ ساختمان‌سازی به ۲۴/۱میلیون دستگاه رسید که چهار درصد بیشتر از سال مالی قبل از آن (۲۰۰۴) بود.
هزینه‌های ساختمان‌سازی در ژاپن به ویژه در شهرهای بزرگ این کشور از دهه ۱۹۸۰شروع به افزایش یافتن گذاشت.
بر اساس اعلام موسسه اقتصادی‌املاک و مستغلات ژاپن، میانگین قیمت هر دستگاه آپارتمان مسکونی جدید ساخت در توکیو و اطراف آن‌از ۷۵/۲۵میلیون ین (قیمت هر متر مربع معادل ۴۲۸هزار ین) در سال ۱۹۸۳ به ۲۳/۶۱میلیون ین (قیمت هر متر مربع معادل ۹۳۴هزار ین) در سال ۱۹۹۰رسیده است.
پس از فروپاشی اقتصاد حبابی درژاپن میانگین قیمت آپارتمان در این کشور شروع به کاهش کرد به طوری که این قیمت به ۰۳/۴۰میلیون ین (قیمت هر متر مربع ۵۱۳هزار ین) در سال ۲۰۰۲و قبل از بازگشت به حالت قبلی آن در سال مالی ۲۰۰۳میلادی رسید.
در سال مالی ۲۰۰۳قیمت آپارتمان در توکیو حدود ۶۹/۴۰میلیون ین (هر متر مربع برابر با ۵۴۵هزار ین) بود، که برای نخستین بار در شش سال قبل از آن تا این حد افزایش می‌یافت.
این رقم شروع به افزایش تا میزان ۰۷/۴۱میلیون ین درسال، ۲۰۰۵هنگامی که قیمت میانگین ملی برای یک واحد آپارتمان در این کشور ۹۲/۳۴میلیون ین و ۶/۱درصد کمتر از سال مالی قبل از آن بود، داشت.
طرح مالیات دولتی موجود برای خانه‌سازی در ژاپن، از سال ۲۰۰۵میلادی در این کشور برقرار شده است.
این طرح به مالکان خانه‌های مسکونی جدید که‌درآمد سالانه‌آنها تا پنج‌میلیون ین است، اجازه می‌دهد که در صورت دریافت وام ساخت منزل و براساس درخواست مالک، مالیات ۱۰سالهای برای آنها بر مبنای میزان جمعیت خانوار و درآمد مالک، وضع شود.
از آنجا که هزینه خانه‌سازی در شهرهای بزرگ ژاپن بسیار بالا است، بسیاری از کارمندان ژاپنی مجبور هستند که در خارج از شهرهای بزرگ زندگی و زمان زیادی را برای رفت و آمد در مسیر خانه تا محل کار صرف کنند.
هرچند که آمار اخیر نشان‌دهنده آن‌است که جمعیت در توکیو به دلیل کاهش قیمت مصنوعی مسکن و افزایش میزان طرح‌های توسعه‌ای، از جمله ساخت برج‌های مسکونی بسیار در شهر، افزایش یافته است.
به گزارش وزارت زمین، زیرساخت و ترابری ژاپن، در سال مالی ۲۰۰۳میلادی، جمعیت ۲۳بخش توکیو که تا دهه ۱۹۹۰با کاهش روبه‌رو بوده، تغییر جهت داده و با رشد جمعیت در سال ۱۹۹۷روبه‌رو شده است.
سرشماری نفوس در سال ۲۰۰۵ میلادی نشان‌دهنده افزایش ۲/۴درصدی جمعیت در این کلان شهر نسبت به سال ۲۰۰۰میلادی است که بزرگترین افزایش جمعیت‌در میان ۴۷ استان ژاپن محسوب می‌شود و در مقیاس ملی ۷/۰درصد افزایش را نشان می‌دهد.
نرخ خرید واحد مسکونی در سال ۲۰۰۲میلادی در توکیو ۰/۴۳میلیون ین (هر متر مربع برابر با ۵/۴۸۱هزار ین) برای یک واحد ۳/۸۹ متر مربعی است.
این قیمت برای یک واحد مسکونی‌در شهر ناگویا ۴/۳۱میلیون‌ین برای یک واحد ۹/۱۰۰متر مربعی و قیمت هر متر مربع در این شهر ۳۱۱هزار ین است.
قیمت یک واحد مسکونی ۹/۸۹ مترمربعی در شهر اوساکا نیز ۷/۳۶میلیون ین و هر متر مربع برابر با ۲/۴۰۸هزار ین است.
نرخ یک واحد مسکونی ۴/۹۹متر مربعی در شهر فوکواوکا در غرب ژاپن نیز معادل ۴/۳۰میلیون ین و هر متر مربع ۹/۳۰۵هزار ین است.
ارسال نظر